Το ΟΧΙ των Γυναικών της Πίνδου στον πόλεμο του 1940...

Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη σελίδα επισκόπησης των μπλοκ.

Η 28η Οκτωβρίου του έτους 1940 είναι μια χρονολογία ανεξίτηλη στην ιστορία της Ελλάδας και στις καρδιές των Ελλήνων! Ο τότε πρωθυπουργός της χώρας μας αείμνηστος Ιωάννης Μεταξάς αιφνιδιασμένος από έναν ανεπιθύμητο επισκέπτη των Ιταλών που τον είχε επισκεφθεί χαράματα, για να του δώσει το ιταμό τελεσίγραφο από την Ιταλία, που ζητούσε την παράδοση της Χώρας μας, με πολλή σκέψη και πόνο καρδιάς απάντησε με ανυπέρβλητο θάρρος εκείνο το θρυλικό ΟΧΙ στους Ιταλούς, που νόμιζαν πως οι Έλληνες, θα υποκύψουν!
Εκείνο το ΟΧΙ δεν ήταν μόνο μια απλή λέξη. Ήταν ολόκληρη η ένδοξη ιστορία της Πατρίδας μας, που από την αρχαιότητα απαντούσε πάντα στους εχθρούς της «Μολών Λαβέ».
Ήταν για όλους τους Έλληνες «Τιμή, Ηρωισμός και Υπερηφάνεια».
Στο άκουσμα της τρομερής είδησης του πολέμου, σύσσωμος ο ελληνικός λαός κατεχόμενος από πατριωτικό συναισθηματισμό ΟΧΙ απάντησε στον εχθρό. Το ιερό ΟΧΙ το είχαν κάνει «Σύνθημα, Όρκο και Προσευχή».
Πάραυτα έγινε επιστράτευση με συνέπεια στο κάλεσμα της Πατρίδας.
Οι στρατιωτικές φάλαγγες ανηφόριζαν στα δύσβατα βουνά της Ηπείρου και της Μακεδονίας μας, αντιμετωπίζοντας τις πάνοπλες και πολυάριθμες εχθρικές δυνάμεις, συνοδευόμενες από σιδηρόφρακτα μεγαθήρια τανκς και σμήνη σιδερένιων πουλιών, που διέσχιζαν τους αιθέρες μουγκρίζοντας και ρίχνοντας τις θανατηφόρες βόμβες.
ΟΧΙ βροντοφώναζαν στον εχθρό βαθμοφόροι και απλοί στρατιώτες με τον ίδιο παλμό, αυτοθυσία και ηρωισμό!
Η υπερβολική αγάπη τους για την Πατρίδα και την Ελευθερία τους εμψύχωνε και τους θέρμαινε πάνω στις παγωμένες βουνοκορφές. Μέσα σε εκείνο τον χαλασμό και την αγωνία του πολέμου, ξεσηκώθηκαν οι «Γυναίκες της Πίνδου», ανδρειωμένες και ταγμένες στην Πατρίδα, για να βοηθήσουν τους Έλληνες στρατιώτες, που θυσίασαν τη ζωή τους για την Ελευθερία, ριγμένοι στη φωτιά του πολέμου ξεφωνίζοντας ΟΧΙ.

Στο άκουσμα εκείνου του θρυλικού του ΟΧΙ,
ο βοριάς το διαλάλησε κι όλη η Ελλάδα ΟΧΙ,
απάντησε με ηρωισμό και με ανδρειωσύνη,
την ένδοξη Πατρίδα μας, κανένας μας δεν δίνει.
ΟΧΙ φωνάξατε κι εσείς όλες με ένα στόμα,
εχθρός δεν θα πατήσετε σ’ ετούτο το άγιο χώμα,
εσείς γυναίκες του βουνού, της στάνης, της υπαίθρου,
με θέληση κι επίγνωση του φοβερού ολέθρου
που ερχότανε στη χώρα μας, σταθήκατε ασπίδα
τον εαυτό σας τάξατε θυσία για την Πατρίδα!

Βλαστάρια λυγερόκορμα της Πίνδου το καμάρι
Μέσ’ τον ανθό της νιότης σας, αναλάβατε τα βάρη,
και της οικογενείας σας και στον στρατό βοήθεια
αγόγγυστα προσφέρατε κι αντέξατε στ’ αλήθεια,
να κουβαλάτε τρόφιμα, ρούχα, μα και κανόνια,
μεσ’ του Χειμώνα τις βροχές, στα κρύα και στα χιόνια,
βαριά πολεμοφόδια στην πλάτη ζαλωμένες,
σε ρεματιές και σε γκρεμούς γερά σκαρφαλωμένες,
σκυφτές ανηφορίζατε όλες λαχανιασμένες
ταχιά για να προλάβετε, στην ώρα σας φτασμένες!

Μεγάλη ανακούφιση του χρέους η φροντίδα,
ζέστανε την καρδιά σας, όπως η ηλιαχτίδα.
Ακούσατε και είδατε σκηνές χαράς και λύπης
όπου δεν χάνονται εύκολα στο πέρασμα της λήθης,
του στρατού τα κατορθώματα της Νίκης η χαρά,
σε όλες τις δυσκολίες σας έδιναν φτερά.

Κι εσείς δικούς σας είχατε με περισσή παλικαριά
άφοβοι και αλύγιστοι να πολεμούν για λευτεριά
Λαχτάραγε η ψυχή σας για να γυρίσουν νικητές
νικώντας με ηρωισμό τις εχθρικές τις στρατιές.
Στην Υπέρμαχο τη Στρατηγό μητέρα Παναγία
Προσεύχονταν με πίστη να πολεμούν με υγεία,
σε όλον τον ελληνικό στρατό προστάτιδα να γίνει
να τελειώσει ο πόλεμος με νίκη και Ειρήνη.
Της Πίνδου εσείς γυναίκες στου Έθνους την πορεία
γράψατε αλησμόνητη ένδοξη ιστορία.

Της ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΣ Π. ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΥ
Πηγή Π.Λ.