Η «ΔΙΚΗ» ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ (5) ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ –ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΗΣ «ΟΜΟΝΟΙΑΣ».Έκδοση Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών


Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη <a href="%overview">σελίδα επισκόπησης των μπλοκ</a>.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη σελίδα επισκόπησης των μπλοκ.

ΝΙΚΟΥ ΥΦΑΝΤΗ: Η «ΔΙΚΗ» ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ (5) ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ –ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΗΣ «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» Έκδοση Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών O πολυγραφότατος και διακατέχων την πατρότητα σειράς πατριωτικού και εθνικού περιεχομένου βιβλία, πονήματα, αρθρογραφήματα και αναφορές, φιλόλογος και πνευματικός δάσκαλος Νίκος Υφαντής, εντυπωσίασε και μίλησε στις καρδιές των Ελλήνων και όσων αισθάνονται Έλληνες, με το εκδοθέν και κυκλοφορήσαν βιβλίο του με τίτλο: «Η ‘‘Δίκη’’ των πέντε (5) Βορειοηπειρωτών – Στελεχών της ‘‘Ομόνοιας’’».

Ένα βιβλίο περιγραφικό ρεαλιστικού περιεχομένου, αλλά πρωτίστως αποκαλυπτικό, όσων είχαν λάβει χώρα την Άνοιξη του έτους 1994 λίγα μόλις χρόνια μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος στη γείτονα χώρα Αλβανία, ενός καθεστώτος που γνώρισε καλά την τυρανική του δράση ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, ο ελληνισμός που προδόθηκε για μία ακόμη φορά από τους φίλους και συμμάχους Άγγλους και Ιταλούς, ο ελληνισμός που σε πείσμα των δραματικών συνθηκών διαβίωσης στο στυγνό σταλινικό καθεστώς κατόρθωσε να επιζήσει και να φυλάξει μέσα του ακοίμητο το φως της ελευθερίας, της αυτοδιαθέσεως και του λυτρωμού. Στο βιβλίο καταβάλλεται επιτυχής προσπάθεια από τον συγγραφέα να καταγραφούν τα γεγονότα της εποχής εκείνης, που δεν είναι πολύ μακριά, της εποχής κατά την οποία η Ελλάδα έτεινε χείρα βοηθείας και συμπαράστασης στο εξαθλιωμένο κράτος της Αλβανίας, στους πένητες και δυστυχούντες πολίτες του, γεγονότα που σημάδεψαν αρνητικά τις σχέσεις των δύο λαών προς επίρρωση των σκέψεων όσων πιστεύουν και διακηρύττουν πως η Αλβανία ουδέποτε θα σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων αυτόχθονων και από αρχαιοτάτων χρόνων κατοικούντων την Βορειοηπειρωτική γη Ηπειρωτών. Η ιστορική γνώση, όπως πολύ επιτυχώς αναφέρει ο συγγραφέας, είναι αναγκαία για την απόκτηση ατομικής και συλλογικής συνείδησης της ταυτότητάς μας, για την προσαρμογή της πορείας στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται. Όταν το φθινόπωρο του έτους 1990, λίγους μήνες μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και του «κομμουνιστικού παραδείσου», άρχισαν οι συζητήσεις για την ίδρυση πολιτικής οργάνωσης στον βορειοηπειρωτικό χώρο. Έτσι τον Ιανουάριο του 1991 υπεγράφη η διακήρυξη της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» στην Δερβιτσάνη με έδρα τους Αγίους Σαράντα. Την ίδρυση της «Ομόνοιας» ανεγνώρισε το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Αλβανίας. Όμως οι σωβινιστικοί κύκλοι επέβαλαν στην αλβανική κυβέρνηση την «Εθνοκάθαρση». Έτσι σε λίγο χρόνο αρχίζουν οι διώξεις και αθρόες απολύσεις αξιωματικών του στρατού από τα μειονοτικά στελέχη. Παράλληλα συνεχίζεται η εγκατάσταση Μουσουλμάνων από τον Βορρά στις περιοχές της Βορείου Ηπείρου, όπου στην συντριπτική πλειοψηφία, παρ’ όλους τους διωγμούς, κατοικούσε αμιγής ελληνικός πληθυσμός. Με αφορμή το επεισόδιο της «Επισκοπής», επεισόδιο για το οποίο ευθέως η Αλβανία κατηγόρησε την ευεργέτιδά της Ελλάδα, άρχισαν διωγμοί εναντίον του ελληνικού στοιχείου στη Βόρειο Ήπειρο. Πρωτοφανής βία κατά της ελληνικής μειονότητας: Συλλήψεις, κρατήσεις και φυλακίσεις ομογενών. Βασανιστήρια στις φυλακές για να αποσπαστούν ομολογίες για τα επεισόδια της Επισκοπής. Συλλαμβάνονται οι πέντε της Ομόνοιας και οδηγούνται στις φυλακές με χαλκευμένες κατηγορίες, οδηγούνται στο Δικαστήριο τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου 1994 και καταδικάζονται σε βαρειές ποινές. Οι πέντε πατριώτες άντεξαν και στις φυλακές και στο δικαστήριο. Ακολούθησε δίκη στο Εφετείο, στο Ανώτατο Δικαστήριο και ύστερα η αποφυλάκισή τους. Μέσα στο συγκλονιστικό αυτό βιβλίο του Νικολάου Υφαντή παρακολουθεί ο αναγνώστης την «στημένη» εκείνη δίκη, την σκηνοθετημένη κατηγορία και τις συνταρακτικές απολογίες των κατηγορουμένων που αποτελούν, κατά τον συγγραφέα, ένα ύμνο προς την Ελληνική Εθνική μειονότητα και τους αγώνες της για την κατάκτηση και απόδοση από την Αλβανική Κυβέρνηση των δικαιωμάτων τους. Οι αγνώμονες και αχάριστοι της τότε Αλβανικής Κυβερνήσεως και λοιποί ύποπτοι σωβινιστικοί κύκλοι από τις αρχές του 1994 στράφηκαν εναντίον του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού με την σύλληψη και φυλάκιση εκατοντάδων Βορειοηπειρωτών καθώς και των εκπροσώπων της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ». Η δίκη εκείνη αποσκοπούσε και μόνο στον εκφοβισμό του ελληνικού στοιχείου και στην απομάκρυνσή του από τις πατρογονικές εστίες. Στην δίκη – παρωδία και στο κατηγορητήριο οι Αλβανοί είχαν εμπλέξει Έλληνες υπουργούς, Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, Συλλόγους, Σωματεία και κρατικές αρχές εμφανίζοντας την Ελλάδα σαν επιδιώκουσα την διαφοροποίηση των συνόρων. Αυτοί οι οποίοι από τότε υπέθαλπαν και βοηθούσαν κρυφίως κάθε προσπάθεια για επεκτατική πολιτική και διεκδικήσεις εδαφών ελληνικών στοχεύοντας στην ίδρυση της «Μ. Αλβανίας» με δημοσίευση χαρτών που περιελάμβαναν ελληνικά εδάφη της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Και δεν σκέφθηκαν πως η ύπαρξή τους και η κρατική τους οντότητα την δύσκολη εκείνη εποχή οφείλετο κατ’ αποκλειστικότητα στην γείτονα Ελλάδα που τις χορηγούσε κάθε είδους βοήθεια υλική, ηθική, πολιτιστική και ιατρική. Ο τότε Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα είναι σήμερα πρωθυπουργός της χώρας και έχει κατά το μάλλον και ήττον «ανανήψει». Σήμερα που τα πάθη έχουν καταλαγιάσει και πιστεύουμε η λογική έχει πρυτανεύσει, η ορθοφροσύνη θα συνετίσει τους σκοτεινούς κύκλους των Τιράνων για να μπορέσουν οι δύο γειτονικοί λαοί, οι δύο όμορες χώρες να συνυπάρξουν ειρηνικά στον χώρο αυτόν όπου τους έταξε η μοίρα να ζουν μαζί. Οι λόγοι σκοπιμότητας ελπίζουμε να εκλείψουν. Οι ηγεσίες πρέπει να βρουν τους παραδοσιακούς δεσμούς μεταξύ των δύο λαών και να βελτιώσουν τις σχέσεις τους σε όλα τα επίπεδα με σεβασμό της ελληνικής αρχέγονης μειονότητας του Βορειοηπειρωτικού χώρου. Τα ηλεκτροφόρα σύρματα ανήκουν πια στο παρελθόν. Το αφιέρωμα αυτό του Νίκου Υφαντή στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, ας είναι απαρχή της πλήρους απόδοσης των κατοχυρωμένων διεθνώς μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ζουν στην περιοχή. Το βιβλίο του Νίκου Υφαντή που προλογίζει ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών κ. Ξενοφών Κοντούρης, τυπώθηκε από τις εκδόσεις του Ιδρύματος και αποτελεί μία πνευματικά «επώδυνη» συγγραφική εργασία, αφιερωμένο κυρίως στην πολύκροτη δίκη των «5» στελεχών της Βορειοηπειρωτικής Οργάνωσης «Ομόνοια». Ένα καθ’ όλα δύσκολο εγχείρημα που όμως αποτελεί ένα συγγραφικό επίτευγμα, ένα ρεαλιστικό πόνημα και μία ιστορική προσέγγιση των γεγονότων σχετικά πρόσφατης εποχής για να γνωρίσουν οι αναγνώστες τη φωνή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού που αντιστάθηκε και αντιστέκεται ακόμη και σήμερα υπερήφανα, αγόγγυστα και ελληνικά στις όποιες μεθοδεύσεις εναντίον του, που αντέστη και διατήρησε την ταυτότητά του ζώντας πολλούς αιώνες στην σκλαβιά του Τούρκου δυνάστη και του στυγνού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα και των ομοίων του μέχρι να ανατείλει ο ήλιος της Δημοκρατίας και στη γειτονική χώρα και να κατασιγάσουν τα πάθη και οι μισαλλοδοξίες. Θέλουμε να πιστεύουμε… Γράφει: Βασίλης Κονιτσιώτης Πηγη Π.Λ.