«ΕΦΥΓΕ» ο πρώην πρόεδρος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», Γιώργος Λαμποβιτιάδης

Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη σελίδα επισκόπησης των μπλοκ.

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 72 ετών άφησε σήμερα ο πρώην Πρόεδρος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», Γιώργος Λαμποβιτιάδης, ένας άνθρωπος που κουβαλούσε στην "πλάτη" του διωγμούς, εξωρίες, φυλακίσεις αλλά και την συγκλονιστική ιστορία των ηρώων γονειών του που βασανίστηκαν απάνθρωπα και μαρτύρισαν στα κολαστήρια του αιμοσταγή διώκτη των Βορειοηπειρωτών, Ενβέρ Χότζα, με την ελπίδα να δουν μια μέρα την Βόρειο Ηπειρο ΕΛΕΥΘΕΡΗ κι ΕΛΛΗΝΙΚΗ! Ας θυμηθούμε όμως ποιος ήταν ο Γιώργος Λαμποβιτιάδης.

Ο Γεώργιος Λαμποβιτιάδης με καταγωγή από την Δούβιανη της Βορείου Ηπείρου, τέκνο του Γρηγορίου Λαμποβιτιάδη και της Μαρίας Σπετσαρία, Ελλήνων μαρτύρων της Βορείας Ηπείρου, αποτελεί συγκινητικό αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα ανθρώπου, που βίωσε στη χειρότερη μορφή της, την απάνθρωπη και εγκληματική συμπεριφορά του Αλβανικού Κράτους έναντι της Ελληνικής μειονότητας, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι και την κατάρρευση του κομμουνισμού στη χώρα.

Ο πατέρας του Γρηγόριος, ιατρός και μόνιμος κάτοικος Δέλβινου, κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό, το δε οικογενειακό του σπίτι στο Αργυρόκαστρο, χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο ως Αρχηγείο του Ε.Σ. Μετά την εκτέλεση του Αρχηγού της ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Β. Ηπείρου) ο Γρηγόριος Λαμποβιτιάδης τέθηκε επικεφαλής της οργάνωσης καθώς και των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών στη Β. Ήπειρο. Συνελήφθη το 1945, όπου αφού βασανίστηκε απάνθρωπα, προσήχθη σε «δίκη» το 1946, όπου και εκτελέστηκε.

Αντίστοιχη ήταν και η τύχη της μητέρας του, Μαρίας Σπετσαρία, η οποία αφού εγκλείστηκε μαζί με τον γιο της (Γεώργιο) στις φυλακές του Δέλβινου όπου βασανίστηκε επί μήνες, κατέληξε από τις κακουχίες. Ο Γεώργιος μετά το θάνατό της οδηγήθηκε στο χωρίο Λίβινα, όπου παρέμεινε στις φυλακές, κατόπιν δε οδηγήθηκε στις φυλακές Αργυροκάστρου, όπου ενήλικος πια, προσήχθη σε «δίκη» όπου καταδικάσθηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη ως «εχθρός του λαού και γόνος του εχθρού του λαού και της κατασκόπου των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών». 

Ο δεύτερος κύκλος των διώξεων ξεκίνησε 3 μόλις μέρες μετά την αποφυλάκισή του, οπότε και εξορίστηκε στη Βόρεια Αλβανία στην πόλη Μπουρέλι. Τον συνόδευσε εκεί η σύζυγός του, Βασιλική, κόρη Έλληνα αγωνιστή με τον οποίο γνωρίστηκε στις φυλακές του Δέλβινου, καθώς και οι τρεις κόρες που στο μεταξύ απέκτησε μαζί της.

Το 1991 επέστρεψε μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ελλάδα, ενώ το 1996 επέστρεψε στη Β. Ήπειρο και εξελέγη Πρόεδρος της Οργάνωσης «Ομόνοια». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα νέες απηνείς διώξεις από το νέο καθεστώς καθώς και απειλές για τη ζωή του, οπότε παραιτήθηκε το 1999 και επέστρεψε στην Ελλάδα, ασκώντας αρχικά το επάγγελμα του οδηγού.

Το 2006 απέκτησε την Ελληνική ιθαγένεια. Επέστρεψε στην Αλβανία για την ανακάλυψη και την ταφή των οστών των γονέων του, που πράγματι επετέυχθη με τη βοήθεια μαρτύρων, φίλων και του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου.

Ο Γεώργιος Λαμποβιτιάδης ζούσε στην Ελλάδα, χωρίς σύνταξη ή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε κατάσταση πλήρους απαξίωσης από την Πολιτεία, όπως και πολλοί άλλοι Βορειοηπειρώτες.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο, 12 Φεβρουαρίου 2014, στο νεκροταφείο Ζωγράφου, ώρα 13:00.

aftonomi.gr