Σε εγρήγορση η Ελλάδα για το θέμα των Τσάμηδων!

Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη σελίδα επισκόπησης των μπλοκ.

Σ χετικά με την ημερίδα του Παντείου Πανεπιστημίου, που έγινε πρόσφατα με γενικό θέμα «Ιστορία και επικαιρότητα του ζητήματος των Τσάμηδων», έγινε πολύς λόγος και στα Μέσα Κοινωνικής Ενημερώσεως (ΜΚΕ), μεταξύ των οποίων και στην Καθημερινή (2.3.08), από τον δημοσιογράφο κ. Τάκη Καμπύλη, όπου, κατά κανόνα, εξετίθεντο και προεβάλλοντο μόνον οι θέσεις εκείνων των εισηγητών που ήσαν, ουσιαστικά, της πλευράς των Μουσουλμάνων Τσάμηδων και αυτής ακόμα της επίσημης Αλβανικής Πολιτικής, ότι, δήθεν «οι Έλληνες έσφαξαν τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία το 1944» και «τους έδιωξαν στην Αλβανία»!
Ως σημαντικότερη δε πηγή, προς «τεκμηρίωση», επικαλούνται το βιβλίο του Γ. Μαργαρίτη: «Τσάμηδες, Εβραίοι, Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες», που τόσο πολύ επεκρίθη, καθώς και περικοπές άλλων συγγραφέων, με τις αντίστοιχες θέσεις.
Κάθε άλλη διαφορετική θέση, που υπήρχε μεταξύ των εισηγητών, όπως της κας Ελ. Μαντά, και εκείνων, που προέβαιναν σε ανάλογες παρεμβάσεις, όσο τούτο επετρέπετο, ουσιαστικά, παρελείπετο!
Ευλόγως, λοιπόν, η εκδήλωση αυτή προεκάλεσε και αρκετή συζήτηση με πολλά ερωτήματα, μέχρι και αγανακτήσεως του ακροατηρίου.
Παρέστην και εγώ και έλαβα μέρος σ’ αυτήν με παρέμβαση, αλλ’ ουδαμού γίνεται σχετική μνεία στα Μ.Κ.Ε. κλπ. Τυχαίνει, άλλωστε, ν’ ασχολούμαι επί 50ετίαν και πλέον με τα Εθνικά Θέματα, και ιδιαίτερα με το ΒΗπειρωτικό, καθώς και με τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, που δεν είναι άσχετοι και μ’ αυτό. Συνέγραψα και σχετικό βιβλίο (Απ. Π. Παπαθεοδώρου (Α.Π.Π.): Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες UCK - UCC - Αλβανοί - Τούρκοι - Οι Αλβανοτσάμηδες, Γ΄ 2007, Επαυξημένη και Ενημερωμένη, εκδ. «Πελασγός», σελίδες 250). Εκεί εξετάζεται τεκμηριωμένα η Ελληνικότητα της Θεσπρωτίας από των αρχαιοτάτων χρόνων και εξής, η προέλευση των Μουσουλμάνων Τσάμηδων, η επιρροή των ξένων προπαγανδών στους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, η σχέση τους με τους λοιπούς συγκατοίκους τους - Χριστιανούς Θεσπρωτούς, οι έριδες και «τα εγκλήματα εις βάρος τους, ιδιαίτερα κατά την Κατοχή και οι πραγματικοί λόγοι καταφυγής τους στην Αλβανία, η νέα ανασυγκρότησή τους εκεί, με τις νέες προκλήσεις και παράλογες απαιτήσεις τους εις βάρος της Ηπείρου κλπ., καθώς κίνδυνοι και περαιτέρω επιπτώσεις και σήμερα, σε περίπτωση μη επιβεβλημένης και εγκαίρου αντιμετωπίσεώς τους.
Στην παρέμβασή μου εκείνη τόνισα και αυτά: Το όνομα Τσάμηδες προέρχεται από παραφθορά του παλαιοτέρου ποταμωνυμίου Θύαμις (ν. Καλαμάς): Θύαμις - Τσ(ι)άμις - Τσάμης. Το δε όνομα «Τσαμουριά», από το παλαιότερο τοπωνύμιο Θυαμυρία (παρά τις εκβολές του Θυάμιδος): (Θυαμυρία - Τσ(ι)αμυριά - Τσαμουριά. Έτσι μέχρι και σήμερα υπάρχουν στη Θεσπρωτία οι διπλές αυτές ονομασίες (Θεσπρωτία - Τσαμουριά και Θεσπρωτοί - Τσάμηδες), σ’ όλους τους Έλληνες πολίτες της, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους.
Οι τελευταίοι προήλθαν, κατά συντριπτική πλειοψηφία, από εξισλαμισμό μιας μερίδος Χριστιανών, βασικά, λόγω των πολλαπλών πιέσεων από τους κατακτητές, ή υποκύπτοντες σε δελεάσματα υλικά και διοικητικά, εν γένει, κατά καιρούς, με μεγάλη, όμως, ένταση, κυρίως από τις αρχές του 17ου αι. λόγω και της ατυχούς εξεγέρσεως του Τρίκκης Διονυσίου, του Φιλοσόφου (για τους αντιπάλους του «Σκυλοσόφου»), του Σεπτεμβρίου του 1611.
Το κακό αυτό περιέστειλαν οι τρεις μεγάλοι Εθνικοί ιεραπόστολοι και Διδάσκαλοι του Γένους: Δρυϊνουπόλεως Σοφιανός, Νεκτάριος Τέρπος, Μοσχοπολίτης και Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος με το μαρτύριο, κατέστη και «φύλαξ εις αεί» στη Β. Ήπειρο!
Στη συνέχεια τονίσθηκαν οι έξωθεν, αρχικά, προπαγάνδες (Ιταλία - Βατικανό, Αυστροουγγαρία), οι οποίες, επικαλούμενες και το γλωσσικό ιδίωμα των, εν πολλοίς, διγλώσσων κατοίκων της Θεσπρωτίας, συγγενές με τη γλώσσα των γειτόνων Αλβανών, καλλιέργησαν σ’ αυτούς την ιδέα ότι είναι Αλβανοί, με υποσχέσεις και για τη «Μεγάλη Αλβανία», μαζί και με την «Τσαμουριά», που καλύπτει ―κατ’ αυτούς― σχεδόν ολόκληρη την Ήπειρο, μέχρι και τον Αμβρακικό Κόλπο, που αποτελεί, μέχρι και σήμερα, τη «Μεγάλη Ιδέα» των απανταχού Αλβανών!
Οι εξισλαμισμένοι αυτοί Έλληνες Θεσπρωτοί ή Τσάμηδες, ως θρησκευτική πλέον, Μειονότητα, κατέστησαν στη συνέχεια μισέλληνες και σύμμαχοι των εκάστοτε εχθρών της Ελλάδος. Ήδη κατά τον απελευθερωτικό και για την Ήπειρο, Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο 1912-13, και δη κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων, ήσαν ενταγμένοι στον Τουρκικό Στρατό, όπως μαρτυρούν και τα παρακάτω ενδεικτικά κρυπτογραφήματα των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών Ιωαννίνων προς τον Ελληνικό Στρατό κλπ. (Α.Π.Π.: «Το Αρχείο του Νικ. Χαντέλη (Ν.Χ.), έκδ. Δωδώνη, 2002): α) Αρ. 2166/27.9.12. Προς ΥΠΕΞ, Αρχηγόν Σ.Η., σ. 91. «...Σήμερον ήλθον έφεδροι εκ Παραμυθίας 55 και εσχηματίσθη το εφεδρικόν τάγμα Ιωαννίνων, είχον δύναμιν επί του παρόντος 154 περίπου, βεβαιούται δε ότι θα προσέλθωσι πολλοί ιχτιάτ (στρατεύσιμοι) και έφεδροι όλων των Καζάδων». β) Αρ. 2192/29.9.12, Προς ΥΠΕΞ, Αρχηγόν Σ.Η., σ. Ν.Χ. 92: «...Ήλθον μέχρι σήμερον ενταύθα εκ των περιφερειών Αργυροκάστρου, Πρεμετής, Δελβίνου, Παραμυθίας και Φιλιατών 2.487 ιχτιάτ και ρεδίφ (έφεδροι), αύριο αναμένεται το εφεδρικό τμήμα του Μαργαριτίου...». γ) Αρ. 2206/2. 10.12. Προς ΥΠΕΞ Αρχηγόν Σ.Η., σ. Ν.Χ. 95: «...Το Τάγμα εφεδρείας Μαργαριτίου εξ ανδρών 438 εις Μπαρκμάδι και το τάγμα εφεδρείας Παραμυθιάς εξ ανδρών 680 εις το χωρίον Κοσμηρά...».
Τέλος, σχετικά με τα εγκλήματα των Μουσουλμάνων αυτών Τσάμηδων κατά την Κατοχή (1941-44), συνεργαζομένων και με τους Κατακτητές, που τους παρεχώρησαν και Αυτοδιοίκηση (K.S.I.L.I.A.), ανέγνωσα και τον παρακάτω ενδεικτικό «Πίνακα Εγκλημάτων του Συστήματος Αλβανικής Πολιτικής Διοικήσεως» (K.S.I.L.I.A.), (στη Θεσπρωτία) (1945):
1. Δολοφονηθέντες υπό Τσάμηδων μόνων ή εν συνεργασία με τα στρατεύματα Κατοχής 632. 2. Εξαφανισθέντες και απαχθέντες, ως όμηροι 428, 3. Βιασμοί γυναικών και κορασίδων 209, 4. Απαγωγαί 31. 5. Πυρποληθείσαι οικίαι 2.332, 6. Λεηλατηθέντα ολοσχερώς χωρία 53. 7. Διαρπαγέντα ζώα: α) αιγοπρόβατα 37.556, β) βοοειδή 9.285, γ) ιπποειδή 4.185, δ) Πουλερικά (ένα μέρος) 30.000, ε) Κυψέλαι 742. Τα ανωτέρω (είναι) κατώτερα της πραγματικότητος.
Υπενθυμίζω και δύο μόνον κραυγαλέα δείγματα επί μέρους εγκληματικής συμμετοχής των «Τσάμηδων» αυτών με τους Κατακτητές: α) Την εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς (29.9.1943) και β) Τη μάχη της Μενίνας (17-18.8.1944), όπου μαζί με τους 92 νεκρούς και 109 αιχμαλώτους Γερμανούς, είχαν και οι συμπολεμιστές τους Τσάμηδες 86 νεκρούς και 7 αιχμαλώτους, έναντι 6 ανδρών του ΕΔΕΣ και του Άγγλου Τ/ρχου Δαβίδ Ουάλλας (Α.Π.Π.: «ΒΗπειρωτικά: Διπλή Υπηκοότητα - Τσάμικο - Πληθυσμιακό», Εστία, 24.7.04,5).
― Υπό το βάρος, λοιπόν, της ενοχής για τα εγκλήματα αυτά κ.ά., απεχώρησαν, «συν γυναιξί και τέκνοις», από την Ελλάδα «16.000-17.000», όπως αναγράφει και σχετική έκθεση του Έλληνα Συνδέσμου στη Βαλκανική Επιτροπή του ΟΗΕ. Επακολούθησαν και οι σχετικές ερήμην καταδίκες τους στο συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο Ιωαννίνων, ως «Εγκληματιών Πολέμου και συνεργασθέντων με τους Κατακτητές», με όλα τα επακόλουθα (Δήμευση των περιουσιών, αφαίρεση ελληνικής υπηκοότητος), ο δε Ενβ. Χότζα τους έδωσε την Αλβανική το 1953 και κατέστησαν έκτοτε «Αλβανοτσάμηδες».
Με την πτώση, όμως, του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» και στην Αλβανία (1990-91) οι Αλβανοτσάμηδες αυτοί αναδιοργανώνονται ως «Τσάμηδες» με σημαντικότερη την πολιτικοστρατ/κή οργάνωση «Τσαμουριά» (Tsameria), στα Τίρανα, Κονίσπολη κ.ά., με όραμα και σημαία τη «Μεγάλη Αλβανία», αγωνίζονται και για την «Απελευθέρωση της ανωτέρω Τσαμουριάς», ιδρύοντας και τον «Απελευθερωτικό Στρατό της Τσαμουριάς» (UCC), κατά το πρότυπο του «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου» (UCK), Ηγετικό στέλεχος του οποίου τονίζει: «Δεν θα ησυχάσω αν δεν φθάσω στα Γιάννινα» (ΑΠ.Π.Π. ε.α. σ. 49). Αυτόν φιλοδοξούν να μιμηθούν και οι UCCάδες! Η δε Αλβανική Βουλή καθιέρωσε το 1994 και «Ημέρα Μνήμης Γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες» (27η Ιουνίου)!
Υποκινούνται, προς τούτο και από την Τουρκία, όπου διά της ιστοσελίδος του ΥΠΕΞ, τονίζει και ότι: «Η Ήπειρος και μάλιστα η Τσαμουριά, που οι Έλληνες την αποκαλούν Θεσπρωτία, ήταν ανέκαθεν Αλβανική και την κατοικούν Ορθόδοξοι και Αλβανοί Μουσουλμάνοι» (14.6.01).
Και η νέα, τέλος, «Διακήρυξη των Αλβανών για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος» (η «Μεγάλη Ιδέα» τους), χαρακτηρίζει το «Τσάμικο» ως «Εθνική υπόθεση της Αλβανίας» (Α.Π.Π., ε.α. σ. 219).
Το συμπέρασμα αυτονόητον: «Έλληνες γρηγορείτε», πράγμα, που πολλάκις συνιστούσα και δυστυχώς δικαιώνομαι για τη σημασία και την επικαιρότητα του θέματος!

Του ΑΠ. Π. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ