Τιμήθηκε στην Ευρυτανία ο Παναγιώτης Κ. Βλάχος. Ένας συνεπής αγωνιστής και του Β/Ηπειρωτικού ζητήματος

Το μπλοκ %name διαγράφηκε.Σύντομη περιγραφή του μπλοκ σας. Χρησιμοποιείται στη σελίδα επισκόπησης των μπλοκ.

Πρώην Γεν. Επιθεωρητής Μ.Ε. στην Ήπειρο
Τιμήθηκε στην Ευρυτανία ο Παναγιώτης Κ. Βλάχος
Ένας συνεπής αγωνιστής και του Β/Ηπειρωτικού ζητήματος

Του ΑΠ. Π. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

• Η Πανευρυτανική Ένωση Ευρυτάνων σε πρόσφατη εκδήλωσή της τίμησε διά των μαθητών του στο Γυμνάσιο Καρπενησίου, ως Καθηγητή και Δ/ντή αυτού, καθώς και δι’ άλλων ευεργετηθέντων για το πολύπλευρο εκεί έργο του τον Πρ. Γεν. Επιθεωρητή Μ.Ε. κ. Παναγιώτη Κ. Βλάχο.
Απονεμήθηκαν σχετικές τιμές από τους Νομάρχη Ευρυτανίας κ. Κ. Κοντογιώργο, Δήμαρχο Καρπενησίου, κ. Β. Καραμπά και Πρόεδρο της εν λόγω Ενώσεως κ. Κ. Παπαδόπουλο. Κατ’ αυτήν εκλήθη ο γράφων και μίλησε για τη σχέση του με τον τιμώμενο και την πορεία του στην εκπαίδευση. Συγκεκριμένα τόνισα τα εξής:
Δεν ξέρω αν συναντά κανείς τέτοιες, σε ποιότητα και χρόνο, φιλικές σχέσεις διαρκείας μιας ζωής, 65 περίπου ετών, από τα οποία τα μισά είναι δι’ αλληλογραφίας και τηλεφωνικής επικοινωνίας μας.
Η γνωριμία μας είναι από το έτος 1946, κατά τις Εισαγωγικές εξετάσεις στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπ/μίου Αθηνών, ως επαρχιωτόπουλα και μάλιστα χωριατόπουλα!
Ως φοιτηταί συνδεθήκαμε και με τον Μιχαλάκη Μαραθεύτη από την Πάφο της Κύπρου, με τον οποίο η φιλία δεν μοιράσθηκε απλώς, αλλά τριπλά ενισχύθηκε.
Έτσι, μέχρι και οι Καθηγηταί στο Πανεπιστήμιο μας εγνώριζαν, ως «τριανδρία». Παραλλήλως συμμετείχαμε και στο λεγόμενο αναθάλλον τότε «Χριστιανικό έργο» ως μέλη αρχικά της Χρ. Φοιτητικής Ενώσεως (ΧΦΕ) και των άλλων έπειτα Επιστημονικών Χρ/κών Ενώσεων ΧΕΕ και ΧΕΕΛ, ως ιδρυτικά μέλη, ιδιότητες που διατηρούμε μέχρι σήμερα και πολλά καλά πήραμε και προσφέρομε με τις ασθενείς δυνάμεις μας.
Ως πτυχιούχοι έπειτα Φιλόλογοι, αντί των ευκαιριών για Μετεκπαιδεύσεις στο Εξωτερικό και περαιτέρω εξελίξεις, προτιμήσαμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες στις γενέτειρες και ν’ ανταποκριθούμε προς τις οικογενειακές υποχρεώσεις, έναντι των γονέων μας, όσων ζούσαν, των συγγενών και συμπατριωτών μας.
Οι δρόμοι λοιπόν άλλαξαν, αλλά οι φιλίες μας συνεχίσθησαν αμείωτες.
Παραλλήλως, όμως, παρακολουθούσαμε και τις ανάλογες Μετεκπαιδεύσεις του Εσωτερικού κλπ., καθώς και την πλούσια βιβλιογραφία, όντες πάντα ενήμεροι της προόδου της Παιδαγωγικής και των λοιπών Φιλολογικών επιστημών.
Επειδή δεν συνυπηρετούσαμε, τις πληροφορίες μου αντλώ από την συνεχή επικοινωνία μας, αφ’ ενός, και από τον απόηχο της υπηρεσίας του, κατά την συχνή ευνόητη μετάβασή μου στα Ιωάννινα, καθώς και από την υπηρεσία μου μετά ταύτα εκεί, ως Γενικού Επιθ/τού και ως Συντονιστού, εκτελούντος καθήκοντα του καταργηθέντος εν τω μεταξύ βαθμού του Επόπτου (1981-1985), για την Ήπειρο και Κέρκυρα, οπότε καταργήθηκε και ο βαθμός του Γενικού Επιθ/τού από την τότε Κυβέρνηση, με τις γνωστές και πανθομολογούμενες, μέχρι και σήμερα δυσμενείς επιπτώσεις!
Ως Επιθεωρητής, λοιπόν, Ειδικότητος στη Μ.Ε. στην Ήπειρο κατά την πενταετία 1971-1975 είχε έντονη την παρουσία του στον χώρο της Παιδείας και της Κοινωνίας ευρύτερα, και κατ’ εξοχήν, στους Νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Κερκύρας.
Με την πειθώ, την επιστημονική συγκρότηση, την παιδαγωγική κατάρτιση, την ελκυστική ευγλωττία και, κυρίως, την οικειότητα και την κοινωνικότητά του, καθώς και την δίκαια αξιολόγηση, επεβλήθη αβιάστως έναντι των συναδέλφων. Μ’ αυτούς επεδίωκε πνευματική επικοινωνία και ψυχική επαφή, όπως και με τους μαθητάς και το ευρύτερο περιβάλλον, στο οποίο, με συγκεντρώσεις εξήρε την Ηπειρωτική φιλογένεια, το φιλότιμο και τα αγαθά της Παιδείας, προκαλώντας έτσι και τον ενθουσιασμό τους.
Με τους καθηγητές οι ιδιαίτερες συναντήσεις και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, ύστερα από σχετικές εισηγήσεις του και συζητήσεις, κατέληγαν σε γόνιμη καθοδήγηση.
Μετά την παρακολούθηση εκάστης διδασκαλίας, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μετά τον δίκαιον έπαινον για τα θετικά στοιχεία, προέβαινε με λεπτότητα και στις, τυχόν, ελλείψεις και ατέλειες με τις επιβαλλόμενες υποδείξεις, εφελκύων έτσι τον σεβασμό των νεωτέρων και την αγάπη των μεγαλυτέρων. Για τους νεοτέρους, ιδίως στα απομακρυσμένα σχολεία εδίδασκε ευκαιριακώς και ο ίδιος.
Έτσι δικαιολογείται το γεγονός, ότι και σήμερα, μετά 35 χρόνια απομακρύνσεώς του εκείθεν, τον ενθυμούνται οι συνάδελφοι με τιμήν και αγάπη, αφηγούμενοι το ευεργετικό για την εκπαίδευση έργο του και την στοργή προς τους συναδέλφους.
Εξετιμήθη επίσης η ποικίλη εκπολιτιστική δραστηριότητα του Παναγιώτη Βλάχου και από τους φορείς της πόλεως των Ιωαννίνων με τις διαλέξεις του στη γνωστή Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών και τους Συλλόγους «Απόστολο Παύλο» και «Πνευματικό Φάρο», καθώς και με τον πανηγυρικό επί τη απελευθερώσει των Ιωαννίνων (21.2.1913). Σ’ ανάλογες διαλέξεις προέβη και σ’ άλλες πόλεις της Ηπείρου και Κερκύρας.
Έτσι απέσπασε την εκτίμηση των παραγόντων των Ιωαννίνων και ως φιληπειρώτης, γενόμενος μέχρι σήμερα τιμητικώς αποδέκτης του τοπικού Τύπου.
Ο τιμώμενος διηύρυνε την δραστηριότητά του και στην αλύτρωτη Β. Ήπειρο συνδεθείς στενώς στα Ιωάννινα και με τον Μητροπολίτην Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, μα­κα­ριστό Σεβαστιανό, ο οποίος κατέστησε το Β/Ηπειρωτικό Ζήτημα επίκεντρο της δράσεώς του. Το έργο αυτό συνέχισε ο Παναγιώτης και μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, ως μέλος και του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συνδέσμου Β/Ηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑ.ΣΥ. Β.Α.), ως άμεσος επίσης συνεργάτης του ιδρυτού και Προέδρου του, Σεβαστιανού. Με την ιδιότητά του αυτή και τη δική μου, ως Ειδικός Γραμματέως και Αντιπροέδρου του ΠΑ.ΣΥ.Β.Α., είχαμε την αγαστή, όπως πάντοτε, συνεργασία και για την οργάνωση και διεξαγωγή των δύο ιστορικών Πανελληνίων Επιστημονικών Συνεδρίων στην ακριτική Κόνιτσα, το 1987, με τίτλο «Βόρειος Ήπειρος - Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και το 1990, με τίτλο «Το Β/Ηπειρωτικό - Παρελθόν - Παρόν - Μέλλον», καθώς και για την Έκδοση των «Πρακτικών» των, τα οποία αποτελούν απαραίτητο βοήθημα για το Β/Ηπειρωτικό Ζήτημα.
Η επωφελής αυτή συνεργασία με τον ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. συνεχίζεται και σήμερα.
Επιπλέον, ο Παναγιώτης συνέχισε τους δεσμούς του με την Ήπειρο και οικογενειακώς, διότι οι κόρες του μαθήτευσαν στα σχολεία των Ιωαννίνων, η δε Θεανώ έλαβε Ηπειρώτη σύζυγο.
Άλλωστε, η Πίνδος, μάλλον ενώνει την Ήπειρο με την Ευρυτανία και τη λοιπή Ανατολική Ελλάδα ανέκαθεν και μας συνδέουν πολλοί πνευματικοί και Εθνικοί Αγώνες και θυσίες, όπως εκείνες του ‘21 με το ολοκαύτωμα του Μάρκου Μπότσαρη στο Κεφαλόβρυσο (8.8.1823), του αγωνιστού και στην Ήπειρο Στεφάνου Γρανίτσα και η αδιαμφισβήτητη συμβολή του Ευρυτάνος Στρατηγού Δ/τού της Ηπειρωτικής VIII Μεραρχίας στην Εποποιΐα του 1940-41 και εξής.

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ