Αλήθεια πιστεύετε στην ύπαρξη φίλων;

[Phoenix]

Αλήθεια πιστεύετε στην ύπαρξη φίλων;
Δυστυχώς υπάρχουν μόνο γνωστοί … Φίλοι δεν υπάρχουν!
Αυτή είναι η αλήθεια, αν και πάντα στη ζωή μου την αγνοούσα κάνοντας ξανά και ξανά το ίδιο λάθος.
Υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που σου ζητούν βοήθεια, χάρες, υποστήριξη, παρέα κτλ. αλλά όταν έρχεται η ώρα να σου δώσουν και αυτοί τα παραπάνω όλο και κάποιος λόγος υπάρχει που τους εμποδίζει. Αν είμαστε τυχεροί θα κάνουμε έναν οι δύο φίλους στη ζωή μας, όλοι άλλοι είναι εκεί μόνο όταν χρειάζονται κάτι από σένα.

[Moira]

Προσωπικά,όταν προβαίνω σε τέτοιες κρίσεις προσπαθώ να κάνω μια καλή αυτοκριτική με τον εαυτό μου....
Εγώ πρώτα απο όλα τι έκανα για αυτούς που θεωρώ η θεωρούσα φίλους μου...Μήπως με τι στάση μου κάπου τους απογοήτευσα,δεν είναι απίθανο συμβαίνουν και αυτά....
Και στο κάτω κάτω δεν ξεχνάω ποτέ όσο και να πονάω πως και αυτοί είναι άνθρωποι με αδυναμίες σαν και εμένα άλλωστε.....

[Dervitsiotis]

Μια ιστορία από τον Paulo Coelho.

Ένας άντρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε έναν δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρεις στάχτη.

Όμως ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο, και συνέχισε την πορεία του με τα δυο του ζώα (κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούρια τους κατάσταση).

Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο.
Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κι αυτοί ίδρωναν και διψούσαν
Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μία πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι.
Ο διαβάτης μας κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:


• Καλημέρα.
• Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας
• Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;
• Αυτός είναι ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
• Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε!
• Μπορείτε Κύριε να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε, και ο φύλακας του έδειξε την πηγή.
• Και το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης…
• Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα.
Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ, αλλά δεν ήθελε να πιει μόνο αυτός.
Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του.

Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις, έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε έναν χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα...

Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άντρας, και είχε το κεφάλι του σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν.

• Καλημέρα, είπε ο διαβάτης.
• Ο άντρας έγνεψε σε απάντηση με το κεφάλι του.
• Διψάμε πολύ, το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ
• Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια,
είπε ο άντρας, δείχνοντας το μέρος.
• Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.
Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους.

Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άντρα.
• Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος.
• Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος; ρώτησε ο άντρας.
• ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
• Ο Παράδεισος; Μα, ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μου είπε ότι εκείνο ήταν ο Παράδεισος!
• Εκείνο δεν ήταν ο Παράδεισος. Ήταν η Κόλαση, απάντησε ο φύλακας.

Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.
• Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας! Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης.
• Σε καμία περίπτωση! – αντέτεινε ο άντρας.
• Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους…
Paulo Coelho.



Υ.Γ. Φίλοι υπάρχουν και καλοί μάλιστα... αλλά δεν φαίνονται στα δύσκολα ή στα ευχάριστα, όπως λένε τα γνωμικά!
Τους καταλαβαίνεις τις περιόδους που δεν έχεις καμία "ενδιαφέρουσα αξία" ως άνθρωπος... ούτε ευχάριστη, ούτε δυσάρεστη...

[Catherine]

Λίγοι και καλοί...αλλά υπάρχουν!

[lazos]

[Afrodite]

Δεν πιστεύω πως υπάρχουν αληθινοί φίλοι, απλά η ανάγκη για επικοινωνία μας οδηγεί στο να συναναστρεφόμαστε με πολλούς ανθρώπους τους οποίους πολλές φορές κάνουμε το λάθος να τους θεωρούμε φίλους μας.

[lazos]

Φιλια μεταξύ ανδρών υπάρχει και υπήρχε πάντα και είναι η πιο δυνατή περίπτωση.
Φιλία μεταξύ γυναικών ή μεταξύ αντρών και γυναικών υπάρχει αλλά η γυναίκα από την φύση της
έχει πάντα το ένστικτο της αυτοπροστασίας. Αυτό την κάνει να δένεται λιγότερο με άλλους.

Κοντεύω τα 30 και έκανα πολλούς φίλους τους οποίους έχασα.
Οι περισσότερες φιλίες μου ήταν με γυναίκες. Μου μάθανε πολλά.
Ζω με την ελπίδα ότι πάντα θα μαθαίνω.

[Afrodite]

Φίλοι δεν είναι αυτοί που προκύπτουν από τις κοινωνικές συναναστροφές, από τους ανθρώπους που τους ξέρεις επαγγελματικά, που έχεις συμφέροντα, ή από τους ανθρώπους που μοιράζεσαι κάποια συγκεκριμένη ασχολία, ένα χόμπι, ή που κάνεις παρέα, πίνεις ένα κρασάκι, λες κανένα αστειάκι, αλλά ως εκεί;