Τσάρλτον Ήστον

[priest 2]

Έφυγε από τη ζωή πριν από τρεις εβδομάδες, όμως θα τον παρακολουθούμε από το έργο που άφησε με τις επικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε.
Και θα τον βλέπουμε περισσότερο στις ταινίες που προβάλλονται τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Οι Δέκα Εντολές
http://www.youtube.com/watch?v=lYK3it70 ... re=related
στο ρόλο του Μωϋσή

Μπεν Χουρ
http://www.youtube.com/watch?v=8SOT0ofuscU
στον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο

Η ωραιώτερη ιστορία του κόσμου
http://www.youtube.com/watch?v=-w_YZa_o ... re=related
στο ρόλο του Ιωάννη του Βαπτιστή

[priest 2]

Τσάρλτον Ήστον: έφυγε ένας υπερασπιστής της Ελευθερίας
του Γιώργου Πισσαλίδη - κριτικού κινηματογράφου

Mία από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες του αμερικανικού κινηματογράφου, ο ηθοποιός Τσάρλτον Ήστον, πέθανε στις 5 Απριλίου 2008 από την νόσο του Αλτσχάιμερ. Ο Ήστον έγινε διάσημος ως Μωυσής στις «Δέκα Εντολές», κέρδισε το Όσκαρ ως Μπεν Χουρ και σφράγισε με την ερμηνεία του ταινίες όπως ο «Πλανήτης των Πηθήκων» και η «Ταξιαρχία Εκδικητών» του Πέκινπα. Ενώ ο αγώνας του για το συνταγματικό δικαίωμα της οπλοχρησίας εξόργισε το «προοδευτικό» Χόλλυγουντ.

Ο Τσαρλς Ήστον γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1923 στο Έβανσενς του Ιλλινόις με το όνομα Tζων Τσαρλς Κάρτερ. Κράτησε όμως το επίθετο του πατριού του, Τσέστερ Ήστον. Η καταγωγή του ήταν Σκωτσέζικη και ήταν πάντα περήφανος ότι καταγόταν από την φατρία των Φρέηζερ που πολέμησε δίπλα στον Ουΐλλιαμ Γουάλας για την ελευθερία της Σκωτίας. Όπως περήφανος ήταν για την κατάταξη του στην Αεροπορία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Λίντα Μαρία Κλαρκ για 64 χρόνια.

Η άφιξη του Ήστον στο καλλιτεχνικό προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ήρθε σε μια εποχή που «η διαφορά ανάμεσα στο καλό και το κακό, και ο τελικός θρίαμβος του καλού, η ανταμοιβή του ενάρετου και του ηρωικού πάντα αναγνωριζόταν». Ενώ ο ίδιος πίστευε ότι ένα έργο τέχνης πρέπει να δείχνει, άσχετα με τα τραγικά συμβάντα που λαμβάνουν χώρα, ότι στο τέλος η σταθερότητα κυριαρχεί και η κοινωνία θεραπεύει τις πληγές της. Κάτι που ενδυναμώνει τον εθνικό χαρακτήρα ενός λαού. Μέσα από αυτήν την οπτική θα πρέπει να δούμε την προτίμηση του για ηρωικούς και θετικούς ρόλους, είτε διασχίζει ως Μωυσής την Ερυθρά Θάλασσα στις «Δέκα Εντολές», είτε συμμετέχει ως πρίγκιπας Μπεν Χουρ στην διάσημη αρματοδρομία η υποδύεται τον εθνικό ήρωα Ελ Σιντ.

Το 1958, ο Τσάρλτον Ήστον χρησιμοποίησε την φήμη του για να επιβάλει τον ιδιοφυή Όρσον Γουέλς στους παραγωγούς του «Άρχοντα του Τρόμου», όταν αυτοί τρόμαζαν από την ριζοσπαστική τέχνη του τελευταίου. Ενώ το 1965 θα πρωταγωνιστούσε (κόντρα στις διάφορες συμβουλές) στην «Ταξιαρχία Εκδικητών» (Major Dundee) του αντικομφορμιστή της Δεξιάς Σαμ Πέκινπα. Η ταινία καταγράφει τις προσπάθειες ταγματάρχη Άμος Νταντή του ιππικού των Βορείων να κυνηγήσει μέχρι το Μεξικό μια φυλή Ινδιάνων που έχει σφάξει πολίτες και στρατιώτες. Πρόκειται για μια εκπληκτική ταινία που εξυμνεί τον προσωπικό κώδικα τιμής και που πετσοκόπηκε από τους παραγωγούς.

Εκείνο που ξεχνά ο πολύς κόσμος είναι ότι ο Ήστον πρωταγωνίστησε σε δύο αντι-ουτοπικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Η πρώτη είναι ο «Άνθρωπος από το Μέλλον» (η «Πλανήτης των Πιθήκων» όπως είναι ο αυθεντικός τίτλος), όπου ο αστροναύτης Τζωρτζ Ταίηλορ, που ταξιδεύει στον χρόνο, πρέπει να αγωνισθεί για την ελευθερία του σε έναν πλανήτη όπου οι πίθηκοι είναι οι κυρίαρχοι και οι άνθρωποι τα ζώα που χρησιμεύουν για δουλειές και για πειράματα.

Ενώ στο «Νέα Υόρκη, Έτος 2022» (Soylent Green) σε μια Αμερική που μαστίζεται από υπερπληθυσμό, την έλλειψη φαγητού και το φαινόμενο του θερμοκηπίου το πραγματικό φαγητό είναι σπάνιο και πανάκριβο και ο κόσμος τρέφεται από τα ειδικά μπισκότα υψηλής ενεργείας από λαχανικά που φτιάχνει η εταιρεία Soylent. Όμως με αφορμή την δολοφονία ενός υψηλόβαθμου στελέχους της Soylent ο αστυνομικός Ρίτσαρντ Θορν θα ανακαλύψει ότι τα μπισκότα της εταιρείας είναι στην πραγματικότητα κατασκευασμένα από ανθρώπινα πτώματα!

Με άλλα λόγια οι αξίες που εξυπηρετούσαν οι ταινίες του Ήστον, όπως ηρωισμός, Πίστη, απονομή δικαιοσύνης, ελευθερία, προσωπικός κώδικας αξιών και αναζήτηση της αλήθειας, υπήρξαν αυτές της ευρύτερης Δεξιάς.

Πρέπει να πούμε ότι ο Ήστον αρχικά υπήρξε Δημοκρατικός που αγωνίσθηκε για τα δικαιώματα των μαύρων. Όμως όταν κατάλαβε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ότι το Δημοκρατικό κόμμα κυριαρχείτο από την αριστερή πτέρυγα του (τους πρόδρομους της σημερινής θολοκουλτούρας) που κτυπούσε την ίδια την ιδέα της Αμερικάνικης κοινωνίας, στράφηκε προς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Στην δεκαετία του ’80, ο Ήστον ήταν ενάντια στις αμβλώσεις και τις θετικές διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων. Ενώ θεωρούσε την πολιτική ορθότητα ως ένα «πολιτιστικό πόλεμο που πρόκειται να πάρει ως όμηρο το εγγενές δικαίωμα να σκεφτόμαστε και να λέμε αυτό που κατοικεί μέσα στην καρδιές μας». Και συνέχιζε: «Το Σύνταγμα μας δόθηκε ως οδηγός από μια ομάδα σοφών λευκών που επινόησαν την πατρίδα μας ως καινούργιο κράτος. Λευκοί υπήρξαν αυτοί που πολέμησαν στο πλευρό του Λίνκολν ενάντια στην δουλεία. Γιατί να μην νοιώθω λοιπόν περήφανος για τους λευκούς; Δεν καταλαβαίνω γιατί η μαύρη περηφάνια η ή λατινοαμερικάνικη περηφάνια να θεωρούνται καλές, αλλά η λευκή περηφάνια να φέρνει στον νου ξυρισμένα κεφάλια και νεαρούς εγκληματίες; Γιατί η πορεία του Έθνους του Ισλάμ εξυμνείται, ενώ μια πορεία Χριστιανών γελοιοποιείται; Θα σας πω εγώ γιατί: Γιατί μαίνεται ένας πολιτιστικός πόλεμος. Η εξισωτική κοινωνία που σήμερα είναι το πολιτικώς ορθό μας κάνει να μην νοιώθουμε άνετα με την ιδέα ότι υπάρχει ένα άτομο που είναι καλύτερο και ανώτερο όλων μας. Όμως πιστέψτε με έχω παίξει τόσους σημαντικούς άνδρες στην οθόνη και ήταν πράγματι ανώτεροι μας».

Αυτός ο πολιτιστικός πόλεμος πίστευε ότι διεξάγεται από τα ΜΜΕ, τους καλλιτέχνες και τους εκπαιδευτικούς και τους πολιτικούς ενάντια στους «θεοσεβούμενους, νομοταγείς και σκληρά εργαζόμενους λευκούς της μεσαίας τάξης που είναι Προτεστάντες, ή ακόμα χειρότερα, Ευαγγελιστές από τις Μεσοδυτικές και Νότιες Πολιτείες, ή ακόμα χειρότερα αγρότες, προφανώς «στρέιτ», η ακόμα χειρότερα δηλωμένους ετεροφυλόφιλους, που φέρουν όπλα, ή ακόμα χειρότερα μέλη του Εθνικού Συνδέσμου Όπλων». Και καλούσε τον κόσμο σε μια μη βίαιη αντίσταση ενάντια στον σύγχρονο Μακαρθισμό.

Ο Ήστον έγινε πρωτοσέλιδο για τον αγώνα του για το συνταγματικό δικαίωμα της οπλοχρησίας. Ως πρόεδρος του Εθνικού Συνδέσμου Όπλων, του βασικού μοχλού πολιτικής πίεσης, δήλωνε: «Ο Τόμας Τζέφερσον έγραψε: «Δεν θα απαγορευθεί σε κανέναν Αμερικανό να χρησιμοποιεί όπλα». Πολλοί ελιτιστές πολέμιοι της οπλοχρησίας πιστεύουν ότι αυτή η έννοια έχει ξεπερασθεί. Όμως συνταγματολόγοι από τα πιο έγκυρα πανεπιστήμια της χώρας συμφωνούν ότι η πρόθεση των Πατέρων του Έθνους είναι ξεκάθαρη και ανέκκλητη: «Είναι δικαίωμα όλων των νομοταγών πολιτών να φέρουν και να χρησιμοποιούν όπλα».

Έτσι όταν ο Γκορ δήλωσε ότι θα καταργήσει την χρήση όπλων ο Ήστον δήλωσε ότι θα του αφαιρέσει το όπλο μόνο μέσα από «τα νεκρά κρύα χέρια του» και σήκωσε ψηλά το όπλο του. Αυτή η άποψη τον έφερε αντιμέτωπο τόσο με τον Μάικλ Μουρ στο ντοκυμανταίρ «Ακήρυκτος Πόλεμος», όσο και με τις ειρωνείες του Τζωρτζ Κλούνεϋ.

Όμως όλοι αυτοί σώπασαν όταν ο Μπεν Χουρ της μεγάλης οθόνης άφησε την τελευταία του πνοή το προηγούμενο Σάββατο.

[priest 2]

Ελ Σιντ
http://www.youtube.com/watch?v=ANRjZ_4R ... re=related

Ο Πλανήτης των Πιθήκων
http://www.youtube.com/watch?v=CvR2mCx-Jnc

"Από τα παγωμένα νεκρά μου χέρια" ή επί το ελληνικότερον "πάνω από το πτώμα μου"
http://www.youtube.com/watch?v=LoiMDj9bSE8