Βρέχει διασκευές

[Moira]

Βρέχει διασκευές






Αναρωτηθήκατε πώς εκφράζουμε στην Ελλάδα την παγκοσμιοποίηση του ήχου; Α, πολύ απλά: διασκευάζοντας ξένα τραγούδια! Αυτή είναι η τρέχουσα τάση της δισκογραφίας. Τα σουξέ της εποχής με αλλοδαπή μουσική και ελληνικούς στίχους. Η «Χαβάη» της Πρωτοψάλτη διαδέχθηκε στην κορυφή το «Μην ορκίζεσαι» της Αρβανιτάκη, το οποίο ήρθε μετά το «Εγώ για σένα», το «Φταις», το «Σε θέλω εδώ», το «Δες καθαρά» κ.ο.κ. Παλιά ιστορία οι διασκευές, από την εποχή του «Πριν το τέλος» του Παπακωνσταντίνου, του «Βενζινάδικου», του «Δυνατά, δυνατά». Η διαφορά είναι ότι πλέον το φαινόμενο γιγαντώθηκε γιατί δεν υπάρχει ελληνική δημιουργία να «παίξει» μπάλα. Οι δισκογραφικές ως συνήθως «έπεσαν» πάνω στην κότα που κάνει το χρυσό αβγό. Μπήκε πάλι η μηχανή στον αυτόματο και άρχισαν να διασκευάζουν μεγάλες διεθνείς επιτυχίες με πενιχρά αποτελέσματα. Το ξένο τραγούδι, αν είναι ήδη μεγάλο σουξέ εδώ, δεν έχει νόημα η... μεταγλώττισή του. Τα τραγούδια που μπήκαν στα charts ήταν ελάχιστα γνωστά στην πρωτότυπη εκδοχή τους. Μέσα από τη διασκευή έγιναν δημοφιλή. Αυτό, λοιπόν, είναι το νέο χαστούκι στην πρωτότυπη δημιουργία. Το εισέπραξαν οι έντεχνοι και άρχισαν πάλι την γκρίνια... Ο καινούργιος εχθρός δεν λέγεται πίστα, δεν λέγεται ποπ είδωλο, λέγεται «ήρθαν οι ξένοι να μας πάρουν την μπουκιά απ' το στόμα»...

ΑΝΝΑ ΒΛΑΒΙΑΝΟΥ

[greg]

Οι καλες διασκευες δινουν ζωη στα παλια τραγουδια. (dj gregory k.)
http://www.myspace.com/dj_gregory_k