Ποίηση που έμεινε στην ιστορία

[ZEYS]

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά

κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι

να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά

να σου φιλούν το χέρι.



Χάρτινο το φεγγαράκι

ψεύτικη η ακρογιαλιά

αν με πίστευες λιγάκι

θα ’ταν όλα αληθινά.



Δίχως τη δική σου αγάπη

γρήγορα περνάει ο καιρός

δίχως τη δική σου αγάπη

είν’ ο κόσμος πιο μικρός.

[ZEYS]

Δίχως εσέ δεν θάβρισκαν
νερό τα περιστέρια
δίχως εσέ δε θάναβε
το φως ο Θεός στις βρύσες του

Μηλιά σπέρνει στον άνεμο
τ' άνθη της, στην ποδιά σου
φέρνεις νερό απ' τον ουρανό,
φώτα σταχυών κι απάνω σου
φεγγάρι από σπουργίτες.

[ZEYS]

Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως
ένα ρυάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες.
Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική.