Γιατί τους μισούμε - Γιατί μας μισούν (10/10/04)

[xylino spathi]

ΕΛΛΗΝΕΣ - ΑΛΒΑΝΟΙ: Γιατί τους μισούμε - Γιατί μας μισούν (10/10/04)
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
* Τι αποκάλυψε η πρόσφατη «σύγκρουση» με αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα

Εκείνοι απορρίπτουν κάθε τι το ελληνικό και εμείς τους θεωρούμε φτωχούς συγγενείς που έχουν στο αίμα τους την εγκληματικότητα

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ

«H Ελλάδα για μένα δεν σταματά στα σύνορα με την Αλβανία. Και από κει, όταν πάω στο χωριό μου, ελληνικά ακούω. Στα Τίρανα βλέπεις εστιατόρια που πουλάνε souvlaki και giro, οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι θυγατρικές ελληνικών. Και όμως παντού σε ποτίζει το μίσος του κόσμου για τους Ελληνες». Ο κ. Μπουγιάρ Αλιμάνι ζει στην Αθήνα και είναι σκηνοθέτης, το 2002 κέρδισε το βραβείο στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στη Δράμα. Γιατί να υπάρχει μίσος; Πού ξεστράτισε η σχέση Ελλήνων και Αλβανών, μια σχέση πολύ διαφορετική από αυτή που έχουν οι Ελληνες με άλλους μετανάστες; Ο κ. Αλιμάνι μπλέκει σκεφτικός τα δάχτυλά του, δάχτυλα χοντρά, χειρώνακτα όχι καλλιτέχνη - στα νύχια υπάρχουν ακόμη ίχνη μπογιάς, «βάφω για να ζω » λέει. «Ξέρετε τι νομίζω ότι καθορίζει τη σχέση των δύο λαών; H ζήλια του φτωχού αδελφού για τον πλούσιο συγγενή του» απαντά.

Στο μυαλό του μέσου Ελληνα, ο Αλβανός εκτός από φτωχός συγγενής είναι συνδεδεμένος με την εγκληματικότητα. Είναι αλήθεια ότι οι αλβανικές συμμορίες, που ασχολούνται κυρίως με εμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπων, απέκτησαν τη φήμη των πιο σκληρών, με χαρακτηριστικό τους την ακραία βία. Ο βρετανικός Τύπος είχε χαρακτηρίσει τη σικελική Καμόρα «νηπιαγωγείο» σε σύγκριση με τους Αλβανούς. H πλειονότητα των κρατουμένων, τουλάχιστον στις ελληνικές φυλακές, λίγη σχέση έχει με το οργανωμένο έγκλημα. Προσφάτως το υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι ξεκινά διαπραγματεύσεις με την αλβανική κυβέρνηση προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ανέγερση φυλακής για να αποσυμφορηθούν οι ελληνικές φυλακές. «Είναι γεγονός ότι ο μισός περίπου πληθυσμός των κρατουμένων στη χώρα είναι αλλοδαποί, η πλειονότητα των οποίων έχει αλβανική υπηκοότητα. "Οπερ έδει δείξαι" για τους αφελείς ή τους εραστές της καταστολής. H πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική» επισημαίνει ο κ. Βασ. Καρύδης, αναπληρωτής καθηγητής Εγκληματολογίας. H Αστυνομία ελέγχει (ποσοστιαία) τους μετανάστες 15 φορές περισσότερο από τους έλληνες πολίτες, με αποτέλεσμα την αποκάλυψη περισσότερων δραστών. Οι μετανάστες κατηγορούμενοι προφυλακίζονται πολύ ευκολότερα από τους Ελληνες, κρίνονται ευκολότερα ένοχοι από τα δικαστήρια και συχνά τους επιβάλλονται βαρύτερες ποινές σε παρόμοιες περιπτώσεις.

«Αν στα ανωτέρω» συνεχίζει ο κ. Καρύδης, «προστεθούν η δεδομένη εκμετάλλευση, ο κοινωνικός αποκλεισμός και οι προκαταλήψεις προς τους μετανάστες, πρόκειται περισσότερο για "εγκληματοποίηση" της μεταναστευτικής κοινότητας παρά για τη "βαριά εγκληματικότητα" που τους αποδίδεται. Οφείλουμε επίσης να αντιληφθούμε ότι το μεταναστευτικό ρεύμα δεν είναι κάποιο "ιστορικό ατύχημα" αλλά ένα μη αναστρέψιμο κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. H ομαλή ενσωμάτωση της δεύτερης γενιάς μεταναστών αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της κοινωνικής πολιτικής για τις επόμενες δεκαετίες. Παραμένει ζητούμενο μια συγκροτημένη αντεγκληματική πολιτική, αντί για σπασμωδικές ενέργειες υπό την πίεση των πραγμάτων.

Κατόπιν τούτων, το μέτρο της ανέγερσης νέων φυλακών στην Αλβανία, για να εκτίουν εκεί την ποινή τους καταδικασθέντες στην Ελλάδα (με τη συναίνεσή τους άραγε;), είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικό. Απλώς η ελληνική πολιτεία απεκδύεται των ευθυνών και προσθέτει νέα κυκλώματα στα ήδη υπάρχοντα».

Πριν από την ποδοσφαιρική αναμέτρηση Ελλάδας - Αλβανίας, στη γειτονική χώρα υπήρχε κλίμα μαζικής υστερίας κατά των Ελλήνων. «Το κυνήγι της αστυνομίας, οι κλούβες, οι απελάσεις, η κακομεταχείριση, η πράσινη κάρτα, όλα αυτά μαζεύτηκαν εκείνο το απόγευμα έξω από το γήπεδο» λέει ο κ. Αλιμάνι. Οι Αλβανοί αυτή την περίοδο απορρίπτουν κάθε τι ελληνικό. Στο λεξικό της αλβανικής γλώσσας υπάρχει το λήμμα «κανούνι» που σημαίνει βεντέτα. Ετυμολογικά προέρχεται από την ελληνική λέξη κανών και παραπέμπει στο άγραφο δίκαιο, αλλά στην Αλβανία ελάχιστοι γνωρίζουν ή είναι πρόθυμοι να παραδεχθούν την πραγματική ρίζα της λέξης· η κυρίαρχη άποψη είναι ότι πρόκειται για αρχαία αλβανικά. Αρχαίοι Αλβανοί ήταν, κατά τους υποστηρικτές της άποψης αυτής, και οι κάτοικοι της Απολλωνίας στο Φιέρι, αν και στα ερείπια οι επιγραφές που σώζονται είναι ελληνικές.

Αν ψάχνουν τόσο απεγνωσμένα οι Αλβανοί για ένδοξους προγόνους γιατί δεν ξεφυλλίζουν την ελληνική ιστορία; Πολλοί από τους ήρωες της επανάστασης του 1821 ήταν Αρβανίτες, π.χ. οι Σουλιώτες, οι Μανιάτες, οι μπουρλοτιέρηδες της Υδρας και των Σπετσών. Για τον έναν ή για τον άλλο λόγο οι Αρβανίτες πολύ σύντομα όχι μόνο ενσωματώθηκαν πλήρως στην ντόπια κοινωνία, αλλά απέκτησαν και ελληνική συνείδηση. H παρουσία τους ούτε κρυφή ήταν ούτε προκαλούσε. Στον Μεσοπόλεμο μάλιστα, που οι μειονότητες ψήφιζαν με ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, εξελέγη βουλευτής ο Αλή Ντίνο Μπέη, αλβανικής καταγωγής, γιος μεγάλου βεζίρη. Αυτή η ιστορία έχει εξοβελιστεί από τα σχολικά συγγράμματα, όχι όμως και από τα chat rooms στο Διαδίκτυο, όπου χρησιμοποιείται από τους αλβανούς χρήστες του Internet για αντεπίθεση στους Ελληνες.

«Αυτά τα πράγματα όταν τα κρύβεις κάτω από το χαλί έρχεται η στιγμή που ο άλλος τα ανακαλύπτει και τα χρησιμοποιεί εναντίον σου» παρατηρεί ο κ. Αλκης Ρήγος, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Ενας λόγος που έχουμε αυτή τη σχέση με τους Αλβανούς είναι η δική μας σχέση με τους προγόνους μας» συνεχίζει ο ίδιος. «Αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε άξιοι της ιστορικής μας ταυτότητας και προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε την ανωτερότητά μας μέσω των μεταναστών. Είναι παράλογο να βρίσκεται η κοινωνία σε άμυνα αντί να προβάλλει με αυτοπεποίθηση το γεγονός ότι οι μετανάστες μετέχοντας του ελληνικού πολιτισμού γίνονται Ελληνες. Αλλά ο Ελληνας έχει ένα αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας για τη σημερινή του ταυτότητα».

Φταίει άραγε μόνον η ελληνική νοοτροπία που ράγισε το γυαλί; «Γιατί λίγα κάναμε και εμείς στους Ελληνες; Ωστόσο πρέπει να καταλάβετε. Ο Αλβανός άνοιξε μια πόρτα και βρέθηκε απότομα από το σκοτάδι στο φως. "Μεθύσαμε" και πολλοί σκέφτηκαν "εδώ κλέβαμε στην Αλβανία, θα έχουμε πρόβλημα με αυτούς που δεν ξέρουν τι έχουν;"» λέει ο κ. Αλιμάνι. Οταν άνοιξαν τα σύνορα έφυγαν από την Αλβανία πολλοί επιστήμονες, καθηγητές, αρχιτέκτονες με την ιδέα ότι όπου πάνε θα αναγνωρισθεί το επάγγελμά τους, όπως γινόταν όταν ταξίδευαν στην πρώην ΕΣΣΔ. Ολοι αυτοί είχαν μεγαλώσει με το σύνθημα «είμαστε το φανάρι της Ευρώπης». «Και το πιστεύαμε! Αυτά που ζήσαμε εκεί μια ζωή τώρα φαίνονται και σε μας απίστευτα, ακατανόητα» λέει η κυρία Δήμητρα Μάλλιου, φιλόλογος, καθηγήτρια στην Αλβανία, οικιακή βοηθός στην Ελλάδα, η οποία εδώ και έναν χρόνο εργάζεται ως σύμβουλος για τις μετανάστριες στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ).

«Εμείς δεν ξέραμε τι σημαίνει μετανάστευση» συμπληρώνει ο κ. Αλιμάνι. «H μετανάστευση είναι πολύ άγριο πράγμα. Πολλοί ένιωσαν ταπείνωση. Κανένας δεν σκέφθηκε ότι και η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να δεχθεί τέτοιο κύμα μεταναστών. Εγώ στην Αλβανία μόνο βιβλία είχα πιάσει, σπούδαζα σκηνοθεσία θεάτρου, εδώ έκανα όλες τις δουλειές. Ταπείνωση όμως δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να νιώσει. Απλώς το πήρα απόφαση ότι εμείς ανήκουμε στην άτυχη γενιά - η κόρη μου, είμαι σίγουρος, θα ζήσει καλύτερα. Το ερώτημα είναι πώς πας στην άλλη χώρα, με ανοιχτή καρδιά ή με καχυποψία» λέει.

Οι Αλβανοί σήμερα δεν είναι οι εξαθλιωμένοι μετανάστες του '91. Βέβαια, οι περισσότεροι εξακολουθούν να εργάζονται στον κατασκευαστικό (42%) και στον γεωργικό τομέα, οι μετανάστες οικοδόμοι που εργάστηκαν στα ολυμπιακά έργα ήταν σε ποσοστό 70% Αλβανοί. Αλβανοί ήταν και οι μισοί από τους νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα. Υπάρχουν όμως και αυτοί που έχουν ανοίξει επιχειρήσεις, έχουν σταθερή απασχόληση, εκδίδουν εφημερίδες, περιοδικά. Ο κ. Γκέργκι Γκαμπέτα, 33 ετών, είναι πρώην πολιτικός μηχανικός, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος πώλησης ηλεκτρονικών υπολογιστών και εκδότης του περιοδικού «Prestige», που εκδίδεται εδώ και τρία χρόνια στη Θεσσαλονίκη, και η πανελλήνια κυκλοφορία του φθάνει περίπου στα 3.000 έντυπα. Το περιοδικό είναι ποικίλης ύλης, με έμφαση στα θέματα των μεταναστών, «αλλά αναγκαστικά βάζουμε και θέματα lifestyle, όπως και τα ελληνικά MME. Πάσχουμε όμως από διαφήμιση, γιατί πολλές εταιρείες σκέφτονται ότι οι μετανάστες δεν ξοδεύουν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι Αλβανοί πλέον καταναλώνουν όπως ακριβώς και οι Ελληνες» λέει.

Στην Αθήνα έχουν ιδρυθεί επτά σύλλογοι αλβανών μεταναστών, με κυρίαρχο το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών. Οι μετανάστες δεν στέλνουν πλέον όλα τους τα χρήματα πίσω στην πατρίδα· έχουν καταθέσεις σε τράπεζες, αγοράζουν σπίτια - στην Αθήνα περίπου 50.000 Αλβανοί είναι ιδιοκτήτες κατοικίας, κυρίως στην Κυψέλη, στις πλατείες Βάθης και Αττικής, γενικά όπου μπορούν να βρουν φτηνά διαμερίσματα σε χαμηλούς ορόφους, κοντά σε δικούς τους ανθρώπους. «Παλαιότερα η συμβίωση ήταν πιο δύσκολη. Σταδιακά όμως το πρόβλημα αμβλύνεται. Σε πολλές πολυκατοικίες στο κέντρο της πόλης κατοικούν Ελληνες στους πάνω ορόφους και Αλβανοί στους κάτω. Οι λόγοι είναι οικονομικοί όχι ρατσιστικοί και πάντως οι αγορές σπιτιών από τους Αλβανούς έκαναν καλό στην κτηματαγορά» λέει ο σύμβουλος διαχείρισης ακινήτων κ. N. Γιανουλέλης. Οι Ελληνες πάντως εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τους Αλβανούς ως ενοικιαστές, επειδή τους θεωρούν οικονομικά αφερέγγυους.

Το 90% των Αλβανών είναι πελάτες ελληνικών τραπεζών με μέσο όρο καταθέσεων 15.000 ευρώ, σχεδόν διπλάσιο από αυτόν των Ελλήνων. Κάθε χρόνο το μεταναστευτικό συνάλλαγμα των Αλβανών που μεταφέρεται από την Ελλάδα στην Αλβανία φθάνει περίπου τα 400 εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή το 9% του αλβανικού ΑΕΠ. Με την ένταξή τους στα ασφαλιστικά ταμεία βελτίωσαν τη σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων, η οποία βρίσκεται πολύ χαμηλά, περίπου στο 2,2. Οχι ότι λύθηκε το πρόβλημα, αφού σήμερα ένας στους έξι εργαζομένους (συνήθως μετανάστης) είναι ανασφάλιστος, ενώ μία στις δέκα επιχειρήσεις είναι αναπόγραφη (δεν εμφανίζεται δηλαδή στις καταστάσεις του IKA). Το αποτέλεσμα είναι ότι η εισφοροδιαφυγή ανέρχεται ετησίως στο 1,5 δισ. ευρώ. Επίσης το όφελος για τα Ταμεία από την ένταξη των μεταναστών σε αυτά είναι μακροπρόθεσμα αμφίβολο, αφενός γιατί αρκετοί εργοδότες αρνούνται να καταβάλλουν τα ένσημα και αφετέρου επειδή δεν υπάρχει διακρατική συμφωνία για μεταφορά των ασφαλιστικών εισφορών από την Ελλάδα στη Αλβανία, οπότε οι μετανάστες προτιμούν να αποταμιεύσουν τα χρήματά τους παρά να καταβάλλουν εισφορές χωρίς ανταποδοτικό όφελος.

Σήμερα σχεδόν το 40% των Αλβανών που βρίσκονται στη χώρα μας δεν έχει φθάσει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το 11% δηλώνει ότι δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση και μόνο το 4% είναι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών. Ωστόσο μια νέα γενιά αλλοδαπών και παλιννοστούντων μαθητών διαμορφώνεται στα ελληνικά σχολεία. Πέρυσι 130.000 ξένοι μαθητές (98.241 αλλοδαποί και οι υπόλοιποι παλιννοστούντες) κάθισαν στα θρανία, ενώ στο δημοτικό περίπου οι μισοί μαθητές (51,6%) δεν είναι Ελληνες. Τα αντίστοιχα ποσοστά είναι στα νηπιαγωγεία 8,5%, 25,7% στα γυμνάσια και 14,2% στα λύκεια και στα Τεχνικά και Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (TEE).

ΣΥΛΛΟΓΟΙ
«Ξεκινήσαμε στραβά»...

H εικόνα των Αλβανών στην ελληνική κοινωνία είναι πολύ αρνητική, κυρίως λόγω της τάσης και από τα MME για γενίκευση: σκοτώνει ένας Αλβανός, σκοτώνουν όλοι οι Αλβανοί. Αντιθέτως ο Αλβανός που στο δυστύχημα του Μαλιακού βοήθησε να βγουν τα παιδιά από το λεωφορείο δεν «έπαιξε» ως είδηση. Αυτό θέλουν να αλλάξουν οι σύλλογοί τους προβάλλοντας τα θετικά της παρουσίας των Αλβανών στην Ελλάδα, καθώς και επιτυχημένους συμπατριώτες τους που ζουν στην Ελλάδα. «Ξεκινήσαμε στραβά» παρατηρεί ο κ. Γκαμπέτα. «Πήγαμε να χτίσουμε ένα σπίτι και αρχίζουμε από το ρετιρέ. Πρέπει κάποια στιγμή να βρούμε τη χρυσή τομή, αυτά που μας ενώνουν. Να υπερβούμε αυτή τη βαλκανική νοοτροπία που μας κρατά εγκλωβισμένους σε παλιά μίση και προκαταλήψεις». Για να συμβεί αυτό πρέπει κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσει το νομοθετικό πλαίσιο για τους μετανάστες, το οποίο σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη τροχοπέδη για την ενσωμάτωσή τους και πηγή των πολλών προβλημάτων.


ΜΕΙΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ
Λίγοι στεριώνουν...

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των μεικτών γάμων ανάμεσα σε Ελληνες και σε Αλβανίδες κυρίως - το αντίστροφο φαινόμενο είναι σπάνιο. «Λίγοι γάμοι στεριώνουν» επισημαίνει η κυρία Μάλλιου. «Συνήθως χαλάνε από την απαξίωση του περιβάλλοντος του ζευγαριού για την αλβανίδα νύφη - σπανίως Ελληνίδα παντρεύεται Αλβανό -, αν και πολλές φορές οι Αλβανίδες είναι πιο μορφωμένες από τους συζύγους τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα μεγαλύτερα θύματα είναι τα παιδιά, που πέραν των άλλων προβλημάτων δεν μπορούν να κατασταλάξουν ποια είναι η ταυτότητά τους. Υπάρχει και η άλλη περίπτωση, παιδιά Αλβανών που πασχίζουν απεγνωσμένα να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα με παρότρυνση των γονιών τους. Ξέρετε πόσα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα και το κρύβουν;». Το «περιβάλλον» όμως δεν έχει κανένα πρόβλημα όταν κάποιο αρσενικό μέλος του πληρώνει με τον μήνα αλλοδαπή οικιακή βοηθό, εμφανίσιμη, «που να παρέχει όλες τις εξυπηρετήσεις», κάτι που έχει αρχίσει να θεωρείται μια νέα μορφή trafficking γυναικών.

[epakrios]

καλά, το πόσο εύκολα παραχωρούν κάποιοι τους Ελληνες Αρβανήτες στους Αλβανούς είναι φοβερό , όπως φοβερό και πραγματικά πρωτότυπο είναι αυτό που λέει ότι οι Μανιάτες ήταν αρβανήτες...έλεος.

[θοδωρης-καρροκι]

Νομίζω οτι ξεχνάς κάτι, τον ρατσισμό που δεχτήκαμε όταν πρωτοήρθαμε στην ελλάδα απο τους Έλληνες γιατί δεν τον αναφέρεις πουθενά στο κειμενό σου???????...γιατί ίσως δεν εχεις περασει αυτα που εχουν περασει τοσα και τοσα παιδια στα ελληνικα σχολεια.

[keravnios]

700.000 μικροί Μίτσι…

Δημοσίευσις: 10/09/2004 13:15 | Συντάκτης: Παναγιώτης Δούμας | Κατηγορία: Άρθρα – Ανακοινώσεις

Πρέπει ο αθλητισμός να γίνεται πεδίο πολιτικής εκφράσεως και αντιπαραθέσεων; Μας αγαπούν αλήθεια οι Αλβανοί, όπως επιμόνως διακηρύσσει ο Ταχίρ Μήτσι ή μας …«μισάνε»; Εμείς τους «μισάμε» ή τους αγαπάμε; Επιτρέπεται οι Αλβανοί να πανηγυρίζουν; Γιατί αυτό πρέπει να μας ενοχλεί; Ποιος φταίει για τα επεισόδια μετά τον αγώνα Ελλάδος – Αλβανίας; Και, αλήθεια, οι πανηγυρισμοί τους έχουν αμιγώς αθλητικά κίνητρα; Έχουν οι Αλβανοί έφεση στο έγκλημα; Οι Αρβανίτες είναι Έλληνες ή αλβανικής καταγωγής, όπως λέει ο Μπαζίνας; Ένα ένα:
Πολιτική και αθλητισμός

Μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, έχουν τις ρίζες τους σε εντελώς άσχετα με τον αθλητισμό ζητήματα, όπως ή θρησκευτική λατρεία. Οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με επιτυχία στο μακρινό παρελθόν και μάλλον μάταια σήμερα, καλούνται δια της εκεχειρίας να φέρουν την ειρήνη. Έχουν γυριστεί και ταινίες, όπως «Η μεγάλη απόδραση των 11», όπου ένας ποδοσφαιρικός αγώνας αποτελεί βήμα εκφράσεως της αντιδράσεως απέναντι στον Γερμανό κατακτητή, όταν όλοι οι συγκεντρωμένοι Γάλλοι φίλαθλοι φωνάζουν από τις κερκίδες «Ελευθερία, ελευθερία». Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το 1972, πέραν της ευκαιρίας που προσέφεραν στην ισλαμική τρομοκρατία να κάνει το πρώτο μεγάλο της βήμα, καθαρίζοντας κάμποσους Ισραηλίτες, θα θυμούνται κάποιοι, τους μαύρους αθλητές που ύψωσαν τις γροθιές τους, χαιρετώντας ως «Μαύροι Πάνθηρες» για να διαδηλώσουν την αντίστασή τους στον αμερικανικό ρατσισμό.

Επομένως, δεν είναι «απλά ποδόσφαιρο», όπως όλοι λένε. Αυτό είναι ουσιαστικά και το πρόβλημα με πολλούς σ’ αυτήν την χώρα. Λένε αυτά που θα ήθελαν να ισχύουν, εθελοτυφλώντας και αρνούμενοι να δεχθούν την πραγματικότητα. Στην περίπτωση της «αθλητικής» ελληνοαλβανικής συρράξεως, ικανοποιήθηκαν κάποιοι από τις δηλώσεις του τερματοφύλακα της Αλβανίας, ελληνικής καταγωγής Φώτη Στρακόσια και θέλησαν να πείσουν εμάς και τον ίδιο τους τον εαυτό ότι οι ο περισσότερος κόσμος σκέφτεται κατά τον ίδιο τρόπο. Τι ωραία που θα ήταν… Τι ωραία που θα ήταν, αν κάποιοι Χειμαρριώτες φίλοι μας δεν έκλειναν την τηλεόρασή τους εκείνη την στιγμή, αγανακτισμένοι από την απώλεια μνήμης του συντοπίτη τους, από τους Δριμάδες, χωριό της Χειμάρρας, όπου επιμόνως το Αλβανικό κράτος δια της απειλής των όπλων αρνείται στους Έλληνες να επιλέγουν τον δήμαρχο της αρεσκείας τους!
Ελληνοαλβανική …αγάπη

Κακά τα ψέμματα όμως, οι Έλληνες δεν αγαπούν τους Αλβανούς, πολλώ δε μάλλον οι Αλβανοί τους Έλληνες. Και γιατί άλλωστε; Οι Αλβανοί ισχυρίζονται ότι τυγχάνουν θύματα εκμεταλλεύσεως από Έλληνες εργοδότες, ότι το Ελληνικό Κράτος τους εκμεταλλεύτηκε για να πραγματοποιήσει τα πολλά και μεγάλα έργα των τελευταίων ετών και ότι παρά ταύτα δεν ανανεώνονται εύκολα οι κάρτες τους και θέλουμε να τους διώξουμε, αφού κάναμε τη δουλειά μας. Οι Έλληνες – καλώς ή κακώς – εκνευρίζονται όταν βλέπουν ολόκληρες περιοχές, μέσα και έξω από τις πόλεις να έχουν καταληφθεί από Αλβανούς, όταν δεν ακούν πια ελληνικά στους δρόμους, όταν ξεκλέβουν λίγο χρόνο για να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο στο εξοχικό στη Λούτσα και δεν βρίσκουν ούτε τα πόμολα στις πόρτες. Αγανακτούν από την δυσανάλογη συμμετοχή των Αλβανών στην εγκληματικότητα και δη στα βαρέα εγκλήματα. Ανησυχούν όταν ακούν για τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια των Αλβανών και διαβάζουν στον ξένο τύπο – στον ελληνικό δεν τολμά κανείς να κάνει λόγο – ότι προωθείται σχέδιο αναπτύξεως Αλβανικής μειονότητος στην Ελλάδα.1 Εξοργίζονται, τέλος, όταν ακούν τον Αλβανό πρωθυπουργό, να λέει ότι δεν θα γίνονταν Ολυμπιακοί χωρίς τους Αλβανούς και να προφητεύει ότι σύντομα η Αλβανία θα κυβερνά την Ελλάδα.
Ποιος φταίει για ό,τι έγινε;

Όλα αυτά, όλως περιέργως, διαφεύγουν από κάποιους, αφήνοντάς τους να χαρακτηρίζουν τα γεγονότα που είδαμε ως υπερβολικά. Τολμούν δε οι κύριοι αυτοί να αυτοαναθεματίζονται, να κατηγορούν τον ελληνικό λαό για την συμπεριφορά του, να ζητούν συγγνώμη και να αναζητούν δικαιολογίες του τύπου «δεν πρέπει να μιλάμε, διότι κι εμείς κατά ένα μεγάλο ποσοστό είμαστε Αλβανοί». Μία φαιδρή εικόνα από φαιδρούς ανθρώπους. Συγγνώμη, δεν θα πάρουμε!!!

Είναι ψεύδος ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με την Αλβανία. Στην Αλβανία ζει μια καταπιεσμένη ελληνική εθνική μειονότητα και η χώρα αυτή κατέχει παλαιότερα ελληνικά εδάφη, ασχέτως εάν κάποιοι ασυνείδητοι παραιτήθηκαν για λογαριασμό μας των αξιώσεών ΜΑΣ επ’ αυτών. Κι αν ακόμη αυτά έχουν ξεχασθεί, πολλοί είναι εκείνοι που τα θυμούνται. Μόνο λίγοι από αυτούς ήταν όσοι ξέσπασαν στους προκλητικούς Αλβανούς στην Ομόνοια, οι οποίοι πανηγύρισαν εις βάρος των ευεργετών τους – έτσι μας αποκαλούν οι ίδιοι όταν τους βολεύει – και παραβίασαν τον νόμο. Εμείς λοιπόν, επειδή δεν ξεχνούμε αλλά και με επίγνωση του τι γίνεται γύρω μας δίνουμε συγχαρητήρια στην Ελληνική Αστυνομία για το γεγονός ότι προσπάθησε – τουλάχιστον – να εφαρμόσει το Σύνταγμα της χώρας 2 και να απαγορεύσει στους Αλβανούς να συγκεντρωθούν στην Ομόνοια.
Εγκληματικές φυσιογνωμίες και σε μεγάλο αριθμό;

Πέραν της υπερβολικής και δυσανάλογης ως προς τον πληθυσμό τους συμμετοχής των Αλβανών στην εγκληματικότητα, το υπερβολικό ποσοστό των Αλβανών ως προς τον πληθυσμό της χώρας μας παίζει έναν σημαντικό ρόλο. Το δημογραφικό πρόβλημα, αν και ο πολύς κόσμος δεν το αντιμετωπίζει από μία επιστημονική σκοπιά, γίνεται αισθητό με τον πλήρη αφελληνισμό ολοκλήρων περιοχών. Επικίνδυνος για την εθνική μας συνοχή και ομοιογένεια ο μεγάλος τους αριθμός, λέμε εμείς, “πήξαμε στους Αλβανούς” λέει ο κόσμος. Είτε έτσι όμως είτε αλλιώς η αποδοχή τόσων μεταναστών, παρανόμων και μη από την ίδια χώρα, στο όνομα ενός υποτιθεμένου ανθρωπισμού ήταν αλόγιστη και επικίνδυνη. Στις Η.Π.Α. μια απέραντη και μάλλον αραιοκατοικημένη χώρα, γίνονται δεκτές μόνον 50.000 αιτήσεις για πράσινη κάρτα από κάθε χώρα, ανά πενταετία. Εμείς εδώ, υποδεχθήκαμε με ανοικτές αγκάλες 700.000 Αλβανούς μέσα σε μία δεκαετία.

Εκτός αυτού, δεν δείξαμε να θορυβούμεθα από την έφεση που έδειχναν οι Αλβανοί να επιδεικνύουν στην παρανομία και την αυθαιρεσία και η οποία ήταν ορατή από τις πρώτες κιόλας αναφορές του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις επισήμων του FBI, για την δράση Αλβανών στις Η.Π.Α. και την ανάληψη από αυτούς των ινίων του οργανωμένου εγκλήματος. «Είναι άνθρωποι ιδιαιτέρως αδίστακτοι και ασυνείδητοι…» λέει ο Κρις Σουέκερ, υποδιευθυντής του εγκληματολογικού του FBI. Και συμπληρώνει «…ακόμη και άλλες ομάδες, όπως οι Ρώσοι, είναι μάλλον σοφιστικέ και πολύ λιγότερο βίαιες σε σχέση με τους Αλβανούς!» 3

Έφεση στο έγκλημα; Ένα εγκληματικό έθνος; Γενετικό επιχείρημα! Ρατσισμός! Όχι, εμείς δεν χρειάζεται να φτάσουμε ως εκεί. Οι Αλβανοί, σχετικά πρόσφατα άλλωστε μας προέκυψαν ως έθνος. Γραφή απέκτησαν από τους Ιταλούς πριν έναν αιώνα, ενώ κράτος εγκαθίδρυσαν ουσιαστικά με τον Χότζα. Οι Αλβανοί δεν είναι φυλή. Είναι απλά οι άτυχοι κάτοικοι μιας περιοχής, που μόνον από ένα σχετικό ομόγλωσσο ταυτίζονται μεταξύ τους. Κατά τα άλλα, ένας φυλετικός και θρησκευτικός αχταρμάς. Ο σημερινός Αλβανός είναι προϊόν ενός τεχνητού κράτους που για δεκαετίες έπλαθε μέσω μύθων (βλ. αλβανοποίηση του Γεωργίου Καστριώτη, καθώς και των αλβανοφώνων ηρώων της Ελληνικής Επαναστάσεως) την απαραίτητη για την επιβίωσή του εθνική ταυτότητα, σε ένα πλαίσιο τρομοκρατίας, απαγορεύσεως της θρησκευτικής πίστεως, απομονωτισμού, ρουφιανιάς και μίσους για τον δυτικό κόσμο και ιδιαιτέρως για τους «άκρως επικινδύνους» γείτονες, εμάς (βλ. χιλιάδες πολυβολεία στις παραλίες της Αλαβανίας απέναντι από την Κέρκυρα). Ένα κράτος σαν και αυτό που θέλει να εγκαθιδρύσει το κόμμα στο οποίο ανήκει ο κ. Ταχίρ Μίτσι (βλ.ΚΚΕ).

Οι γενιές που γαλουχήθηκαν σε αυτό το περιβάλλον είναι οι …φίλοι μας, που, κατά τον προκλητικό Ταχίρ Μίτσι πάντοτε, ο οποίος κάποτε απείλησε ότι οι Αλβανοί θα κάνουν την Ελλάδα Κόσσοβο, μας αγαπάνε, ενώ εμείς τους …μισάμε. Όλοι, λίγο πολύ του μοιάζουν στο θράσος και την συμπεριφορά. 700.000 μικροί Μίτσι ζουν σ’ αυτή τη χώρα, ίσως και περισσότεροι, θρασείς, έτοιμοι να μας τρίψουν την Αλβανική σημαία στα μούτρα και να κάψουν τη δικιά μας. Και μη μιλήσει κανείς για γενίκευση, διότι όταν βλέπει χιλιάδες Αλβανούς στην Ομόνοια να καθοδηγούνται, από τον «φίλο» κ. Μίτσι, τότε μάλλον αυτοί που θα ισχυριστούν το αντίθετο και θα επικαλεσθούν τον καλό Αλβανό φίλο τους γενικεύουν.
Είμαστε όλοι Αλβανοί;

Κατά τον κ. Μπαζίνα, βέβαια, δεν πρέπει να μιλάμε, διότι πολλοί από εμάς, από εκεί κατάγονται. 4 Γενετικό επιχείρημα! Ρατσισμός! Πότε επιτέλους θα δούμε το πράγματα με σοβαρότητα; Πότε όλοι αυτοί οι Μπαζίνες, Μπίστηδες, Τζαννετάκοι κ.ο.κ. θα αντιληφθούν ότι η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί εσαεί να χειραγωγείται; Όταν οι οπαδοί ήταν υποχείριά τους και τους έβαζαν να τα σπάνε στα γήπεδα για την «δημοκρατία» που ζούμε σήμερα ήταν καλά; Τώρα είναι απλά ποδόσφαιρο… Ας αφουγκρασθούν επιτέλους την λαϊκή βούληση και αγανάκτηση ή τουλάχιστον ας πάψουν να λένε ανοησίες και να ενοχοποιούν τους Έλληνες για τα λάθη που οι ίδιοι διέπραξαν εις βάρος τους, διότι άρχισαν να τρίζουν και τα κόκκαλα του Καραϊσκάκη, που κατά τον Μπαζίνα ήταν Αλβανός…

***

Όπως και να ‘χει, ο Ελληνικός λαός δεν τρέφει τα καλύτερα αισθήματα για τους φιλοξενουμένους του. Κι αυτό, επειδή προκλητικά οι τελευταίοι αρνούνται να τον σεβασθούν. Η κυβέρνηση, αν και πλέον είναι αργά, πρέπει να λάβει μέτρα, ξεκινώντας από τους λαθρομετανάστες. Ο αριθμός των Αλβανών στην Ελλάδα είναι υπέρογκος και όσο υπάρχουν άνεργοι και παρανόμως διαμένοντες και διακινούμενοι, εγκυμονείται μέγας κίνδυνος. Όσοι έφτιαξαν το κομπόδεμά τους, «χτίζοντας την Ελλάδα» και τώρα δεν έχουν δουλειά να κάνουν, καλό είναι να το μαζέψουν και να πάνε στην ευχή του Θεού, ειδάλλως η ροπή τους στο έγκλημα κρύβει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.5 Πόσες ακόμη προκλήσεις πρέπει να ανεχθούμε;

1 Spiegel Νο 43, 10.11.2003

2 Το Σύνταγμα της Ελλάδος – Άρθρο 11:
I. Oι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα.
II. Mόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Oι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.

3 CNN, 19.08.2004

4 ALTER – Δελτίο Ειδήσεων, 05.09.2004

5 STAR – Μεσημβρινό Δελτίο Ειδήσεων, 10.09.2004: Άνεργος Αλβανός δηλώνει ευθαρσώς ότι θα γίνει κλέφτης!!!

[Επισκέπτης]