Τι είναι αυτό που σε πληγώνει;

[Talk talk]

[Barby]

Ν' αγαπάς και να μην αγαπιέσαι...

[lazos]

[Λαζαρος]

[lazos]

[Barby]

Λάζο και στις δυο περιπτώσεις το ίδιο πληγώνεσαι!!

[lazos]

[stelios]

τα (παντα) ψευτικα δακρυα μιας γυναικας... δηλαδη η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειο...

[Talk talk]

[zisis]

Όταν χαθεί η αγάπη πληγώνει... και πληγώνει δυνατά! Την κυριεύει το μίσος, η συνήθεια ή μια άλλη κατάκτηση τελείως διαφορετική.
Όταν χαθεί, σε πονάει και δεν περνάει. Η καρδιά σου γίνεται βαριά σαν πέτρα και όταν πέσει κάτω σπάει, σπάει σα γυαλί που δεν ξανακολάει.
Δεν είναι ωραίο να μην αγαπάς, δεν είναι ωραίο να μην υπάρχει αγάπη, δεν ξέρω αν υπάρχει χειρότερο από το να μην αγαπιέσαι...
Γι αυτό δεν παίζουμε με τις καρδιές των άλλων! Καλύτερα να αγαπήσεις όταν είσαι έτοιμος/η, όχι για πλάκα... Αγάπησε και θα το καταλάβεις...

[stelios]

Ωραια αυτο για τα γυαλια που σπανε.. μικροτερος τα πιστευα και εγω και συγκινουμουν... ακομη και τωρα, λιγο. γνωριζοντας ομως τις δυσκολιες τις ζωης (και των σχεσεων) τωρα ειμαι αρκετα πιο ρεαλιστης, ισως πιο ωριμος... (διαφορετικος παντως) στη συμπεριφορα, οχι στα αισθηματα!!!
το ''οταν εισαι ετοιμος, οχι για πλακα???'' : ο ερωτας και η αγαπη δεν ειναι πλακα.... οι σχεσεις ισως να ειναι.
Η αγαπη ειναι το μοναδικο πραγμα στη ζωη μας που το κανουμε ανιδιοτελώς (τουλαχιστον οι ανδρες).... ΟΛΑ μα ολα τα αλλα στη ζωη τα κανουμε διοτι εχουμε καποιο οφελος, την επιβιωση μας... ερωτευομαστε γιατι???

διορθωση talk talk:
τα δακρυα μιας γυναικας... δηλαδη η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειο...

[Βανα]

[aZu]

Τρεχω πανικοβλητος μεσα σε ενα βαζακι απο μουχλιασμενα ονειρα,ο αερας ψυθιριζει στ'αυτια μου κ'εγω ολο και πιο πανικοβλητος τρεχω και τρεχω,μα οι δυναμεις μου εξασθενουν και τοτε σκονταφτω σε ενα λοφακι,ο αερας γινεται ολο και πιο ασφικτικος,με σφιγγει,καθος το λοφακι προσπαθει να με καταπιει σαν κιμα αναπολω ολες μου τις ελπιδες σε εναν κοκο σκονης,κοιταζω μεσα απ'τον κοκο και βλεπω τον εαυτο μου στο κενο εξω απ'το σωμα μου..

Πριν προλαβω να αντιδρασω ο αερας σταματα να γεμιζει την καρδια μου με πονο.Ο κοκος με παιρνει απ'το χερι και με οδηγει μακρυα απ'τον λοφο.Με απελευθερωσε προς το παρον.Χωρις να το θελω ξανακοιταω μεσα απ'τον κοκο και ξαναβλεπω τον εαυτο μου να κινειται χωρις φραγμους ανεξελεκτα.Βλεπω το σωμα μου να το περιτριγυριζουν εφιαλτες και μουχλιασμενα ονειρα και απλα παρακολουθω.. ξερωντας οτι καπου εκει εξω απο το βαζακι υπαρχω και ζω εγω.

Με πληγωνει που καποιοι/ες σκοτωνουν τα ονειρα μου.

[ilias]

παρέα με τον Dervi πήγατε Ρώμη ?

[Βανα]

[aZu]

[ilias]

Βάνα η ενημέρωση είναι προαπαιτούμενο σημερα

azu μάλλον πρέπει να γίνει η σχετική έρευνα και στη Δερβιτσιάνη, βλέπω παρόμοια συμπτώματα

[epgiorgos82]

[Αννη]

[Dervitsiotis]

Αχ... να ταν η ζήλια ψώρα... έλεγαν οι παλιοί δροπολίτες...
Η Δερβιτσιάνη βγάζει τους καλύτερους άντρες... με αισθήματα... ευαίσθητους... ποιητές...
Αλλά που να ξέρετε εσείς....