Θαυμασμός και δέος για τη «Σότα της Τροπόγιας»

[xylino spathi]

Θαυμασμός και δέος για τη «Σότα της Τροπόγιας»

Η Τροπόγια, μια πόλη με 50.000 κατοίκους στον βορρά, 250 χιλιόμετρα από τα Τίρανα, είναι γνωστή ως σύμβολο της αλβανικής πολιτικής οξύτητας και των κομματικών παθών.

Κατάγεται από εκεί ο Σαλί Μπερίσα και αυτό την έχει θέσει στη δίνη της αντιπαράθεσης με τους σοσιαλιστές, με τίμημα έως τώρα 170 νεκρούς! Οι άνθρωποι εκεί αλληλοσκοτώνονται για τα κόμματα και τους ηγέτες, σε μια εποχή που η χώρα έγινε ήδη μέλος του ΝΑΤΟ και φιλοδοξεί να περάσει το κατώφλι της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η φυλή -έτσι αυτοαποκαλούνται- των Χάκλεϊ είναι η μεγαλύτερη στην Τροπόγια και πολιτικά διχασμένη: οι μισοί στο σόι είναι με τον Μπερίσα και οι άλλοι μισοί με τους σοσιαλιστές. Μπορεί κομματικά να τους χωρίζει άβυσσος, όμως κανείς δεν σηκώνει όπλο έναντίον του άλλου γιατί θεωρούνται όλοι «ένα αίμα». Ολοι όμως βρίσκονται σε βεντέτα με άλλους πολιτικούς αντιπάλους και το αίμα ρέει ποτάμι.

Εως το 1997, η πόλη ήταν πολιτικό τσιφλίκι του Μπερίσα. Μετά την εξέγερση των πυραμίδων και την επιστροφή του Νάνο στην εξουσία, η κυβέρνηση των Τιράνων επιχείρησε να αλώσει διά των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας την Τροπόγια, για πολλούς λόγους. Οι οπαδοί του Μπερίσα πήραν τα όπλα, έγιναν μάχες και πήγαν φυλακή αρκετοί δικοί του. Η αιματοχυσία όμως δεν είχε αρχίσει ακόμη.

Στις 3 Ιανουαρίου 1998, ο Αλβανός πρόεδρος πήγε στην Τροπόγια να μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση και σε κάποια στιγμή, κάποιος από το πλήθος τον ειρωνεύτηκε και αυτός ήταν ο σοσιαλιστής Σκελκίμ Χάκλεϊ. Σ' ένα βίντεο που κυκλοφορεί, ακούγεται αμέσως μετά ο Μπερίσα να λέει: «Τον θέλω αυτόν, ζωντανό ή νεκρό». Την επομένη, ο Σκελκίμ βρέθηκε νεκρός, ο φοβερός κύκλος του αίματος είχε ανοίξει.

Οι Χάκλεϊ εκδικήθηκαν σκοτώνοντας κάποιους που υποπτεύονταν και εκείνοι ανταπέδωσαν. Η Αλβανία παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα το αιματοκύλισμα. Η σύγκρουση ήταν ανελέητη και χρησιμοποιούνταν μπαζούκας, ακόμη και νάρκες… Μέσα σε τρία χρόνια τα τέσσερα από τα πέντε αδέλφια του Σκελκίμ Χάκλεϊ -από μία μόνο οικογένεια δηλαδή-δολοφονήθηκαν και ο πέμπτος έφυγε στη Σουηδία για να γλιτώσει. Ο κλήρος της εκδίκησης έπεφτε στην 25χρονη αδελφή τους Ζουλφιγιέ, δασκάλα στο επάγγελμα. Ο νόμος του αίματος, η φοβερή Τζακμάρια, όμως, απαγορεύει την εμπλοκή γυναικών σε σκοτωμούς. Η μόνη επιλογή που είχε η Ζουλφιγιέ ήταν να απαρνηθεί τη γυναικεία της φύση και να «γίνει» άντρας ώστε να πάρει το αίμα πίσω.

Πήρε την απόφασή της και περίμενε. Στις 2 Απριλίου του 2002 δίδασκε κανονικά το μάθημα στα παιδιά του δημοτικού όταν από το παράθυρο αντιλήφθηκε οχτώ οπλισμένους άντρες να φλυαρούν στο απέναντι καφενείο. Ηταν κάποιοι από τους αντιπάλους που της «χρωστούσαν» αίμα και, όπως αποδείχθηκε αργότερα, είχαν μεταβεί στην Τροπόγια για να κάνουν επίδειξη δύναμης, μιας και νόμιζαν ότι είχαν ξεκληρίσει το ανδρικό στοιχείο της συγκεκριμένης οικογένειας των Χάκλεϊ.

Δεν δίστασε. Πήγε αμέσως στο σπίτι, έκρυψε κάτω από το παλτό της το καλάσνικοφ και έτρεξε στο καφενείο. Προτού προλάβει ν' αντιδράσει κανείς από τους θαμώνες, γάζωσε την παρέα των εχθρών της, σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας σοβαρά άλλους δύο. Απομακρύνθηκε, όπως είπαν αυτόπτες μάρτυρες, με αργό βήμα και ουδείς τόλμησε να την ακολουθήσει ή να της ρίξει… Κάποιοι χωρικοί την είδαν ύστερα από ένα χρόνο στο βουνό, κουρεμένη, με ανδρικά παντελόνια και το όπλο στο χέρι. Είχε γίνει «Σότα», καταδικασμένη πλέον να ζει σαν άνδρας. Αργότερα διέφυγε στη Σουηδία για να συναντήσει τον αδερφό της, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο υποστηρίζοντας με βάση το βίντεο ότι την κυνηγούν να τη σκοτώσουν άνθρωποι του Μπερίσα. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα έφτασαν στα Τίρανα Σουηδοί αστυνομικοί προκειμένου να ερευνήσουν το βάσιμο των ισχυρισμών της.

Η «Σότα της Τροπόγιας» προκάλεσε δέος και θαυμασμό για την παλικαριά της στην αλβανική κοινή γνώμη αλλά και για την απόφασή της να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο της «ορκισμένης παρθένας». Ο,τι έχει σχέση με την υπόθεσή της δίνει υψηλά ποσοστά τηλεθέασης…


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 008_292407