Αγαπημένα σας τραγούδια (η συνέχεια)

[xylino spathi]

Και τωρα θα αφιερωσω μια σειρα απο τραγουδια του Θεμη σε ενα φιλο που πραγματικα τον εκφράζουν

Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Ray Girado
Πρώτη εκτέλεση: Θέμης Αδαμαντίδης

Είν' η αγάπη ένας σταθμός
Κάθε φιλί κι ένας καημός
Και κει που λες να η χαρά
Σου κόβει η πίκρα τα φτερά

Πονάμε όσοι αγαπάμε
Γιατί η χαρά μες στη ζωή
Είν'ακριβή

Εκεί που ανθίζει η ζωή
Πέφτει μια μπόρα στη ψυχή
Και εκεί που είναι όμορφη η βραδιά
Γεμίζει δάκρυα η καρδιά

Πονάμε όσοι αγαπάμε
Γιατί η χαρά μες στη ζωή
Είν'ακριβή

Έτσι είναι πάντα η αγάπη
Ζει μοναχά με το δάκρυ
Κι όλοι εμείς που αγαπάμε
Το μάθαμε πια να πονάμε

Εκεί που ανθίζει η ζωή
Πέφτει μια μπόρα στη ψυχή
Και εκεί που είναι όμορφη η βραδιά
Γεμίζει δάκρυα η καρδιά

Πονάμε όσοι αγαπάμε
Γιατί η χαρά μες στη ζωή
Είν'ακριβή


Στίχοι: Τάσος Οικονόμου
Μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Θέμης Αδαμαντίδης

Ας τρέχω μεσ΄το βλέμμα σου
ας λιώνω μεσ΄το ψέμα σου
κι ας γίνεται χαμός
Κοντά σου κάθε μια στιγμή
του έρωτά σου η φωνή
με πλημμυρίζει φως

Σ΄αγαπώ και χάνομαι χάνομαι χάνομαι στον πόνο
σ΄αγαπώ και καίγομαι καίγομαι καίγομαι και λιώνω
εσένα θέλω μόνο

Ας τρέχω μεσ΄το πάθος σου
ας πνίγομαι στο λάθος σου
κι ας γίνεται χαμός
είναι το κάθε σου φιλί
στις νύχτες μου ανατολή
του κόσμου χαλασμός

Σ΄αγαπώ και χάνομαι χάνομαι χάνομαι στον πόνο
σ΄αγαπώ και καίγομαι καίγομαι καίγομαι και λιώνω
εσένα θέλω μόνο

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Artist(Band):Celine Dion
Just Walk Away Lyrics

I know I never loved this way before
And no one else has loved me more
With you I've laughed and cried
I have lived and died
What I wouldn't do just to be with you

I know I must forget you to go on
I can't hold back my tears too long
Though life won't be the same
I've got to take the blame
And find the strengthI need to let you go

Just walk away
Don't say goodbye
Don't turn around now you may see me cry
I mustn't fall apart
Or show my broken heart
Or the love I feel for you

So walk away
And close the door
And let my life be as it was before
And I'll never never know
Just how I let you go
But there's nothing left to say
Just walk away

There'll never be a moment I'll regret
I've loved you since the day we met
For all the love you gave
And all the love we made
I know I've got to find the strength to say

Just walk away
Don't say goodbye
Don't turn around now you may see me cry
I mustn't fall apart
Or show my broken heart
Or the love I feel for you

So walk away
And close the door
And let my life be as it was before
And I'll never never know
Just how I let you go
But there's nothing left to say
Just walk away

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Καλλιτέχνης: Γιάννης Κότσιρας
Συνθέτης: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Στιχουργός: Ελένη Ζιώγα
Στίχοι:

ΕΛΑ, ΞΑΠΛΩΣΕ... ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΡΦΩΣΕ Η ΝΥΧΤΑ, ΣΕΙΡΑ...
ΚΛΕΙΣ'ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΦΗΣΟΥ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΝ' ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ...
ΓΕΛΑ ΛΙΓΟ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΟΙΓΩ ΖΩΗ ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΣΒΗΣ'ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΙ ΑΚΟΥ ΑΠΛΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...

ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...

ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ... ΚΑΚΟ ΜΗ ΒΑΖΕΙΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΦΤΑΝΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΦΤΑΝΩ ΕΓΩ ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ...

ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...

Αχ, τραγουδάρα ουσιαστική..............

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στίχοι: Φώτης Μαυρίδης
Μουσική: Γιάννης Νικολαΐδης
Πρώτη εκτέλεση: Ζαφείρης Μελάς
Άλλες ερμηνείες: Λεωνίδας Βελής || Νότης Σφακιανάκης

Ένα απόγευμα θλιμμένο σε θυμήθηκα,
όσα περάσαμε σκεφτόμουν και λυπήθηκα.
Με την ανάμνησή σου ζω και τυραννιέμαι
μα πίστεψέ με: σ' αγαπώ, δε σε αρνιέμαι.

Λυπάμαι γιατί δεν μπορώ ν' αντέξω στο χωρισμό
και κάθε απόγευμα θλιμμένο σε θυμάμαι.
Με παίρνουνε τα δάκρυα, οι καημοί και τα παράπονα
και νιώθω τη ζωή μου να τελειώνει.*

Κάθε απόγευμα που έρχεται και φεύγει
μου παίρνει λίγο-λίγο τη ζώη,
τους χτύπους της καρδιάς μου λιγοστεύει
και αισθάνομαι πως πια δεν ζω πολύ.

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας

Eίδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου
για το καλό μου

Eίδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα
για το καλό μου

Eίδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο
είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Eίδα να κόβουν τη μπουκιά για την μπουκιά μου
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου
για το καλό μου

Eίδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα
είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα
για το καλό μου

Eίδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στίχοι: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνα & Στέφανος Κορκολής ( Ντουέτο )

Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
για μια φορά ακόμη με εκδικείσαι
να είσαι εδώ και όμως να μην είσαι
κι ενώ πως δεν θα φύγεις προσποιείσαι – να
γίνεσαι άνεμος κι εσύ.

Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
για μια φορά ακόμα με παιδεύεις
μ' ένα τίποτα με συντροφεύεις
κι από το τίποτα τα πάντα κλέβεις – και
γίνεσαι άνεμος κι εσύ.

Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ
κι όπως θα φεύγω φως μου, θα σε ονειρευτώ
να μ' αγκαλιάζεις κι εγώ να προσπαθώ
για μια φορά να σ' αρνηθώ.
Θα σ' αρνηθώ
Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ
κι όπως θα φεύγω φως μου, θα ερωτευτώ
τους πέντε άνεμους. Μ' αυτούς θα ξεχαστώ
και δεν θα ξαναρθώ

Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
τα χρόνια μου μαζί τους να ξοδεύω.
Αγκάλιασα κι εγώ τους πέντε ανέμους
κι απ' ό,τι σε θυμίζει δραπετεύω – και
γίνομαι άνεμος κι εγώ.

Με σκόρπισες ξανά στους πέντε ανέμους
και τώρα πια μ' αυτούς θα ταξιδεύω.
Λάτρεψα κι εγώ τους πέντε ανέμους
τις νύχτες τους φιλώ και τους χαϊδεύω – και
γίνομαι άνεμος κι εγώ.

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στίχοι: Σοφία Αρβανίτη
Μουσική: Μιχάλης Ρακιντζής
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Ρακιντζής

Ποτέ μου δεν σου είπα δικός σου για πάντα
Αντίθετα σου έλεγα δεν είμαι εγώ
Αυτός που θα μπορέσεις μαζί του ν' αράξεις
Λυπάμαι δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ

Δεν είναι ότι ψάχνω να βρω κάτι άλλο
Και ότι δεν σε θέλω μωρό μου άλλο πια
Δεν ξέρω τι με κάνει να το βάζω στα ποδιά
Και τώρα όπου με βγάλει φεύγω πιο μακριά

Γι' αυτό πιες, σ' ό,τι είχαμε ζήσει μέχρι χτες
Σ' όλες τις ωραίες μας στιγμές, βρίσε με ακόμα αν το θες
Μην κλάψεις μόνο και πες, πες πως δεν με γνώρισες ποτέ
Ηταν οι καλύτερες στιγμές, που θα μείνουν πάντα ζωντανές
Πες πως δε μ' είδες ποτέ ω-ω-ω
Πες πως δε με είχες ποτέ ω-ω-ω

Στη σκέψη μου θα εισαι για πάντα μικρό μου
Μακάρι να μπορούσα ν' αντισταθώ
Στη μοίρα που ζητάει να είμαι μονάχος
Μα άργησα και τώρα πρέπει να βιαστώ

Γι' αυτό πιες...

Πιες, σ' ό,τι είχαμε ζήσει μέχρι χτες
Σ' όλες τις ωραίες μας στιγμές, βρίσε με ακόμα αν το θες
Μην κλάψεις μόνο και πες, πες πως δεν με γνώρισες ποτέ
Ήταν οι καλύτερες στιγμές, που θα μείνουν πάντα ζωντανές
Πες πως δε μ' είχες ποτέ

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Όλα σε αγαπάνε

Το πρόσωπό μου στον καθρέφτη με κοιτά
κι αφού δεν κλαίω πώς μπορεί αυτό και κλαίει
πιάνω τα μάτια μου μα ειναι αυτά στεγνά
δε του μιλάω μα για σένανε μου λέει

Όλα σ' αγαπάνε τόσο δυνατά
έφυγες και κάνω πράγματα τρελά
όλα σ'αγαπάνε όπως σ' αγαπώ
μες τις παραισθήσεις μ' άφησες να ζω

πόσο σ'αγαπάω

To πρόσωπο μου στο καθρέφτη με κοιτά
την αγωνία μου για σένα μου θυμίζει
μ' άφησες μόνο μου για ακόμα μια φορά
κι η ζωή μου χωρίς εσένα δεν αξίζει

Όλα σ' αγαπάνε τόσο δυνατά
έφυγες και κάνω πράγματα τρελά
όλα σ'αγαπάνε όπως σ' αγαπώ
μες τις παραισθήσεις μ' άφησες να ζω ...........


Δεν με εκφράζει αλλά μου αρέσει πάρα πολύ!!!

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Pliatsikas Filippos Pigainw monos Πηγαίνω μόνος
Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας


Πού με πηγαίνει αυτό το φως
Αλήθεια που με πάει
Μοιάζει να φεύγει προς τα εμπρός
Μα όλο πίσω γυρνάει
Δρόμοι από χώμα μια ουρανό
Και θάλασσας αλμύρα
Πόσες γιατρέψατε πληγές
Πόσα για μένα πήρα

Ήταν να φύγουμε μαζί
Όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν ν' ανοίξουμε πανιά
Μα δε μας πήρε ο χρόνος
Ήταν να φύγουμε μαζί
Όμως πηγαίνω μόνος
Μόνος παλεύω τον καιρό
Κι όπου με βγάλει ο δρόμος

Πετάει και τρέχει βιαστικό
Κι αυτό το καλοκαίρι
Έρχεται προς το μέρος μας
Κάνει πως δε μας ξέρει
Που μας πηγαίνει αυτό το φως
Αλήθεια που μας πάει
Μοιάζει να φεύγει προς τα εμπρός
Μα όλο πίσω γυρνάει

Ήταν να φύγουμε μαζί
Όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν ν' ανοίξουμε πανιά
Μα δε μας πήρε ο χρόνος
Ήταν να φύγουμε μαζί
Όμως πηγαίνω μόνος
Ταξίδι στον ωκεανό
Και όπου με βγάλει ο δρόμος

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Μιχάλης Χατζηγιάννης- Μοιάζουμε

Πες μου τι θες
δεν κυνηγάω πια σκιές
και με τρομάζουν οι αλλαγές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές

Τέτοιες βραδιές
μπαίνουμε μέσα σε φωτιές
σ' ένοχες σκέψεις μυστικές
λόγια κουβάρια
που τυλίγουν τις καρδιές

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις

Δύσκολα αφήνεσαι
δίνεις δε δίνεσαι
ας πλησιάσουμε
κι ας μην τρομάζουμε

Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε μοιάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε πόσο μοιάζουμε

Τέτοιες βραδιές
τι λεν τα βλέμματά μας πες
που 'ναι γεμάτα αστραπές
Δεν έχει η αγάπη
μόνο όψεις τρυφερές

Εγωισμοί δειλές κι αμήχανες σκηνές
δικές μας άμυνες σκληρές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις

Δύσκολα αφήνεσαι
δίνεις δε δίνεσαι
ας πλησιάσουμε
κι ας μην τρομάζουμε

Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε μοιάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε πόσο μοιάζουμε

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις..

[lazos]

Η πόρτα σου είναι κλειστή
Τα φώτα σου σβησμένα
Μπερδεύεται με την βροχή
Το κλάμα μου για σένα

Τι να σου πω για τον καημό
Ξωπίσω με'χει πάρει
Εσύ μιλάς για χωρισμό
Κι εγώ για το φεγγάρι

Μα πώς αφήνεις μια καρδιά
Στην απονιά του κόσμου
Εσύ χιλιάδες μυστικά
Κι εγώ κανένα φως μου

Ο Διονυσίου τραγουδάει στιχους του Πάριου

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις: Γιώργος Κάτσαρης || Δημήτρης Υφαντής

Στης πικροδάφνης τον ανθό
έγειρα ν' αποκοιμηθώ
άιντε λίγο ύπνο για να πάρω
άιντε κι είδα όνειρο μεγάλο

Παντρεύεται η αγάπη μου
για πείσμα για γινάτι μου
αχ και παίρνει τον εχθρό μου
αίντε για το πείσμα το δικό μου

Με κάλεσαν και στη χαρά
βάστα καημένη μου καρδιά.
Άιντε για να πάω να στεφανώσω
άιντε δυο κορμάκια να ενώσω.

Βάζουν τα στέφανα χρυσά
βάστα καημένη μου καρδιά.
Άιντε και λαμπάδες απ' ασήμι
ώρε δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.


Ωρε τι μερακλίδικο τραγούδι και αυτό!!!

Το ξέρετε ότι ο ήχος του κλαρίνου ( λένε ειδικοί ) είναι το κλάμα του άντρα ??? Τώρα κατάλαβα γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ τα ηπειρώτικα τραγούδια
!!!

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

ΩΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ

"...Ώρες σιωπής και χάνομαι
στο άσπρο των ματιών σου
ώρες αιχμής και βρίσκομαι
στις άκρες των χειλιών.

Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο
ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό.

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι
κάτι στιχάκια σαλεμμένων εραστών
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
εγώ ό,τι αγάπησα σ' εκείνη το χρωστώ.

Ώρες σιωπής και πίστεψα
στα ναι σου και στα όχι
ώρες αιχμής και βρέθηκα
στον έβδομο ουρανό.

Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει
μα, ο έρωτάς μου άναψε γι' αυτό σου τραγουδώ.

Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι
κάτι στιχάκια σαλεμμένων εραστών
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
εγώ ό,τι αγάπησα σ' εκείνη το χρωστώ..."

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

"Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει
Που μπρος μου θα σε ξαναδώ
Το φως του ήλιου θα γυρίσει
Και συ θα τρέχεις προς τα δω
Το φως του ήλιου θα γυρίσει
Και συ θα τρέχεις προς τα δω

Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
Όλα θα λάμψουνε αλλιώς
Και θα χαθεί μες τις σκιές μας
Όλος ο κόσμος ο παλιός
Και θα χαθεί μες τις σκιές μας
Όλος ο κόσμος ο παλιός

Θε να σκορπάει το μέτωπο σου
Χρυσή κλωστή στον ουρανό
Και θα 'ν το ωραίο πρόσωπο σου
Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό
Και θα ’ν το ωραίο πρόσωπο σου
Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό

Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει
Κυνηγημένο μου πουλί
Σε πήρε κάποτε η δύση
Σε ξαναφέρνει η ανατολή
Σε πήρε κάποτε η δύση
Σε ξαναφέρνει η ανατολή"

Η μέρα εκείνη δεν θ' αργήσει (Λοΐζος)

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου'φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο
με δώδεκα διαδρόμους,δώδεκα τρόμους
με βήσματα κι εντάσεις φορητές
με πεισματάκια αεροπειρατές.

Αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση
θα σου'φερνα δισκάκια για ακρόαση
στο λίκνισμα της άμμου στάλα η καρδιά μου
κι η διψασμένη μου ψυχή στρατός
κι επάνω της ζωής ο αετός.

Όνειρα,όνειρα φλόγες μακρινές μου
του φευγιού μου όνειρα κι άγνωστες φωνές μου..

Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι
σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι
απ'τ'άσπρο σου το χιόνι,δίχως σεντόνι
στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή
κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί.

Όνειρα,όνειρα φλόγες μακρινές μου
του φευγιού μου όνειρα κι άγνωστες φωνές μου..


Χάρις Αλεξίου

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΜΕ"

Έρχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι
όσα θυμάμαι κι ακόμα με πονούν

Αυτές τις ώρες να το θυμάσαι
πλάι μου να 'σαι όταν θα 'ρθούν
δίπλα μου να 'σαι μαζί σου να με βρουν

Να μ' αγκαλιάζεις για να σ' αισθάνομαι
κι αν δεις να χάνομαι να μ' ανεβάζεις
Να με ησυχάζεις και να με νοιάζεσαι
να με χρειάζεσαι όπως κι εγώ

Έρχονται ώρες που οι σκέψεις με πληγώνουν
και δεν τελειώνουν τα "πως" και τα "γιατί"

Γι' αυτές τις ώρες κι οι δυο μας φταίμε
κι ό,τι κι αν λέμε τι ωφελεί
φτάνει που κλαίμε και που είμαστε μαζί

Να μ' αγκαλιάζεις...

Ε.ΖΙΩΓΑ

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

"ΑΝ ΘΥΜΗΘΕΙΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ"

Στην αγκαλιά μου απόψε σαν άστρο κοιμήσου
δεν απομένει στον κόσμο ελπίδα καμιά
τώρα που η νύχτα κεντά με φιλιά το κορμί σου
μέτρα τον πόνο κι άσε με μόνο στην ερημιά

Aν θυμηθείς όνειρό μου,
σε περιμένω να ρθείς
μ' ένα τραγούδι του δρόμου ναρθεις όνειρό μου,
το καλοκαίρι που λάμπει τ αστέρι με φως να ντυθείς
με φως να ντυθείς..........

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

"ΒΡΑΔΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ"

Βράδυ Σαββάτου και 'συ 'σαι κάπου
Άραγε που να βρίσκεσαι για τι να λες
Περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος
Και όλες τις σκέψεις μου για μένα δεν τις θες

Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
Και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς στις αγορές
Βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
Σου τραγουδάω που να είσαι δεν ακούς

Άδεια η πόλη που πήγαν όλοι
Κι όλοι είσαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις
Άδεια η πόλη τι γίναν όλοι
Αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες

Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του
Να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές
Βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του
Να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις

Άδεια η πόλη...

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Δεν είναι πως δεν έκανα
ούτε πως δεν αξίζω
Ούτε και πως τα λάθη μου
δεν τα αναγνωρίζω
Δεν είναι πως δε νοιάζομαι
ούτε πως δε με καίει
Ούτε και πως δεν ξέρω πια
για όλ' αυτά τι φταίει

Αυτά παθαίνει μάτια μου
όποιος πολύ αγαπάει
Πετάει μέσα στα σύννεφα
στη γη παραπατάει

Δεν είναι πως δεν άντεξα
ούτε πως δεν αντέχω
Λίγα εσύ μου ζήτησες
σου 'δωσα ότι έχω

Δεν είναι πως δεν πόνεσα
ούτε πως δεν πονάω
Είναι που ότι μου 'κλεψες
πίσω δεν το ζητάω

[ΖΕΤΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ

Μα τι όνειρα θα 'κανες
αν δεν ήμουν στο πλάι σου
και τις νύχτες δεν άπλωνα
την καρδιά μου για μαξιλάρι σου

Αν σκιά σου δεν ήμουνα
που ποτέ δεν κοιμάται
μα τι όνειρα θα 'κανες
σ' ένα κόσμο που δεν σε λυπάται
εξαρτάται μου λες, εξαρτάται

Μα τι όνειρα θα 'κανες
αν δεν ήμουν ο πόθος σου
και τις νύχτες δεν άναβα
σαν φωτιά να σκοτώνω το φόβο σου

Αν σκιά σου δεν ήμουνα
και καρδιά που δεν φοβάται
μα τι όνειρα θα 'κανες
σ' ένα κόσμο που δεν σε λυπάται
εξαρτάται μου λες εξαρτάται

Μα τι όνειρα θα 'κανες
αν δεν ήσουνα πλάι μου
κι αν τις λέξεις δεν σκλάβωνα
μοναχά να σε λέω αγάπη μου

Αν δεν ήμουν ο δρόμος σου
και καρδιά που θυμάται
μα τι όνειρα θα 'κανες
σ' ένα κόσμο που δεν σε λυπάται
εξαρτάται μου λες εξαρτάται