Κυβέρνηση Μπερίσα 2 και Ε.Ε.Μειονότητα: Εντός ή εκτός;

[Αδέσμευτος]

Πριν από κάποια χρόνια δεν θα το διανοούνταν κανείς πως σήμερα θα συζητάμε αν θα πρέπει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα να συμμετέχει σε αλβανικές κυβερνήσεις κι ανεξάρτητα χρώματος.

Κι όμως. Η συνεχής παρουσία μετά το 1997 μελών της Μειονότητας, που δεν προέρχονταν κατευθείαν από τα δυο μεγάλα κόμματα, αλλά από τους κόλπους της Ομόνοιας - ΚΕΑΔ, μας κάνει να θεωρούμε αυτονόητο το ερώτημα εάν θα πρέπει η Ε.Ε.Μ να συμμετέχει στην κυβέρνηση Μπερίσα 2.

Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τετραετίας το ΚΕΑΔ μετείχε στην κυβερνητική πλειοψηφία έχοντας κοινοβουλυτική δύναμη τριών βουλευτών και κατέχοντας ένα υπουργείο: το υπουργείο Εργασίας. Στο υπουργείο αυτό διορίστηκαν και δεκάδες άλλα στελέχη προερχόμενα από την Ομόνοια - ΚΕΑΔ.

Η κατοχή ενός υπουργείου αφενός βόηθησε τα στελέχη ως προς το θέμα απασχόλησης και επιβίωσης και αφετέρου βόηθησε το ίδιο το κόμμα και την διατήρηση και ενίσχυση των δομών του.

Έτσι η απώλεια εξουσίας που υπέστη το ΚΕΑΔ, όταν η ηγεσία της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ αποφάσισε να συνεργαστεί προεκλογικά με την αριστερή συμμαχία και όχι με τον Μπερίσα, είχε αρνητικό αντίκτυπο και στα εκλογικά αποτελέσματα της 28ης Ιουνίου. Κι αυτό κατά κύριο λόγο όχι επειδή "έστριψε" προς τα αριστερά, αλλά επειδή έχασε τα στηρίγματα της εξουσίας. Είναι νωπές ακόμα οι διώξεις στελεχών της Ομόνοιας-ΚΕΑΔ από τον κρατικό μηχανισμό, όταν ο Ντούλες "εγκατέλειψε" το άρμα του Μπερίσα.

Ενώ την ίδια στιγμή κράτησε και προώθησε στελέχη που προσκολλήθηκαν στον Ξέρρα και τον Κ. Μπάρκα.

Στους κόλπους της Μειονότητας υπάρχουν σχετικά δυο απόψεις: Η μία λέει πως είναι ανάγκη η ΕΕΜ να είναι μέσα στα κέντρα αποφάσεων ώστε να μπορεί να προστατεύει καλύτερα τα πάσης φύσεως συμφέροντά της και η άλλη πως η συμμετοχή στις κυβερνήσεις απονευρώνει πολιτικά και εθνικά τη Μειονότητα και τις πολιτικές της διεκδικήσεις, πως δημιουργεί μια κάστα ανθρώπων που ξεκόβονται τελείως από τα θέματα και τα προβλήματα που έχει ο χώρος.

Απόδειξη του τελευταίου είναι η επιλογή ορισμένων στελεχών να παραμείνουν σε κυβερνητικές θέσεις στηρίζοντας πολιτικά κατά τις προηγούμενες εκλογές τις υποψηφιότητες του Ξέρρα στο Αργυρόκαστρο και του Κ. Μπάρκα στην Αυλώνα, οι οποίοι εντάχθηκαν στα ψηφοδέλτια του κυβερνώντος Δ.Κ.
Τη στιγμή αυτή , σχεδόν δέκα μέρες πριν από την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης, στελεχη της μειονότητας συζητάνε για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση.
Όσοι τάχθηκαν με την πλευρά Μπάρκα-Ξέρρα παλεύουν να παραμείνουν στις θέσεις τους και αυτό μόνο στην περίπτωση που το υπουργείο Εργασίας το αναλάβει κάποιος απ΄αυτούς. Σε αντίθετη περίπτωση είναι σχεδόν σίγουρο πως ο επόμενος υπουργός Εργασίας θα "καθαρίσει" το υπουργείο "των ελλήνων" όπως το αποκαλούσαν την εποχή με υπουργό τον Κ. Μπάρκα.
Φαίνεται απίθανη η υπουργοποίηση Μπάρκα ή Ξέρρα τη στιγμή που ο Μπερίσα δέχεται τις πιέσεις και των δικών του αλλά και των συμμάχων. Ο Κ. Μπάρκας έχει θεωρηθεί από τον Μπερίσα ως επιτυχημένος υπουργός, ενώ ο Σ. Ξέρρας αν και ο αλβανός πρωθυπουργός για γνωστούς πλέον λόγους τον έκανε βουλευτή, κατά την θητεία του ως περιφερειάρχης δεν έδειξε πως έχει τις ικανότητητες να διαχειριστεί υπεύθυνα σημαντικές υποθέσεις.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, αυτό το γνωρίζει και ο Μπερίσα, πως ο κ. Ξέρρας ήταν στη λίστα "ανάξιων" υποψηφίων βουλευτών που δημοσιοποίησε η ΜΚΟ του πρώην προέδρου κ. Μοϋσίου.
Όσο για το Ντούλε, πληροφορίες λένε πως δεν προτίθεται να συμμετάσχει στον επόμενη κυβέρνηση, αν και στους κόλπους των στελεχών της Ομόνοιας -ΚΕΑΔ υπάρχουν αρκετοί που θα έβλεπαν με καλό μάτι μια κίνηση "συμφιλίωσης" με το Μπερίσα. Αυτό εξέφρασε τελευταία και ο πρόεδρος του Συλλόγου Επάρχων κ. Η. Δαλιάνης.
Μια τέτοια κίνηση του Ντούλε την αναθεματίζουν όμως τα στελέχη Ομόνοιας ΚΕΑΔ που αποσκίρτησαν και τάχθηκαν με το Μπερίσα, φοβούμενοι πως μια καλή πρωία θα χάσουν τις θέσεις και τα οφίκια.

deropoli.com