Ραδιοφωνικη συνεντευξη του Πυρρου Δημα στον Ν. Χατζηνικολαου

[keravnios]

Ν. Χ.: Καλώς όρισες Πύρρο.

Π. Δ.: Καλώς σας βρήκα.

Ν. Χ.: Θέλω να ξεκινήσω αυτήν την εκπομπή , να ξεκινήσω αυτήν την συζήτηση, γυρίζοντας πολλά, πολλά χρόνια πίσω, εκεί στην Χειμάρα της Βορείου Ηπείρου, από όπου ξεκίνησε η διαδρομή σου, από όπου ξεκίνησε η πορεία σου και θέλω να σε ρωτήσω πώς μπήκαν τα «βάρη» στη ζωή σου, πώς μπήκε ο αθλητισμός στη ζωή σου.

Π. Δ.: Εγώ, όπως έχω πει πολλές φορές, ξεκίνησα... με μεγάλωσε, μαλλον, η γιαγιά μου στο χωριό στη Χειμάρα γιατί οι γονείς μου ζούσαν στα Τίρανα και μεγάλωσα με την γιαγιά μου. Όταν πήγα στα Τίρανα, ήμουν παιδί ανήσυχο, ένα παιδί το οποίο δεν άφηνε δύο πέτρες μαζί. Γυρνούσα τον κόσμο ανάποδα. Μόνο στο ταβάνι δεν περπατούσα και μου άρεσε ο αθλητισμός. Ήμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ με την μπάλα. Κάποια στιγμή με βρήκε ένας προπονητής και μου είπε αν θέλω να πάω στην άρση βαρών και του είπα «φυσικά και θέλω» και πραγματικά από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο γυμναστήριο της άρσης βαρών αγάπησα αυτό το άθλημα. Αισθανόμουν ότι βρήκα αυτό που , μάλλον με διάλεξε , δεν το διάλεξα , για να το πω έτσι καθαρά.

Ν. Χ.: Ήταν σαν να υπήρχε πάντα μέσα σου δηλαδή.

Π. Δ.: Ακριβώς. Σαν να ήμουν γεννημένος γι αυτό.

Ν. Χ.: Σήκωνες και τις πέτρες , ας πούμε , στο χωριό.

Π. Δ.: Έτσι.

Ν. Χ.: Το είχες μέσα σου. Και ξεκινάς τις πρώτες προπονήσεις οι οποίες γίνονταν φαντάζομαι με μέσα πολύ φτωχικά.

Π. Δ.: Πρωτόγονα... εντάξει. Με βαγόνια ξεκινήσαμε, τα πρώτα μας κιλά που σηκώναμε. Μετά , ξαφνικά ... ήμασταν η πρώτη γενιά παίδων , δηλαδή από τότε ξεκίνησε η άρση βαρών με παιδάκια και ήμασταν η πρώτη φουρνιά παιδιών που ξεκίνησε σε αυτή την ηλικία 7 ½ χρονω , 8 χρονών και αυτό που πιο πολύ θέλω να πω είναι ότι χωρίς αγάπη δεν θα έμπαινες ποτέ σε ένα τέτοιο γυμναστήριο που μπαίναμε εμείς. Που έμπαινα εγώ προσωπικά.

Ν. Χ.: Είχε πόνο το γυμναστήριο αυτό... αυτό θέλεις να πεις. Ήταν πολύ δύσκολο.

Π. Δ.: Ήτανε γκαράζ. Γκαράζ το οποίο δεν είχε καν πάτωμα ήταν με χαλίκι και ήταν το πλατό επάνω το οποίο άμα πήγαινες λίγο δεξιά γυρνούσε το πλατό δεξιά, αν γυρνούσες λίγο αριστερά ... Θα μπορούσαμε να είχαμε πάθει μεγάλη ζημιά.

Ν. Χ.: Από τα χρόνια αυτά, από τα χρόνια στη Χειμάρα, τί θυμάσαι πιο έντονα; Θέλω να πω πως ήταν οι συνθήκες της ζωής εκεί;

Π. Δ.: Εντάξει ας μην ξεχνάμε ότι οι εποχές εκείνες ήταν δύσκολες εποχές. Εποχές όπου όλος ο λαός , όχι μόνο οι βορειοηπειρώτες αλλά και οι Αλβανοί πεινούσανε στην ουσία. Δύσκολα χρόνια. Δουλεύανε μεροκάματο όλοι... μεροδούλι μεροφάι

Ν. Χ.: Πύρρο μου, αυτό ήταν και το κίνητρο της επιτυχίας. Το κίνητρο ήταν να ξεφύγεις από μία ζωή που ήταν σκληρή, που ήταν δυστυχισμένη;

Π. Δ.: Δεν νομίζω ότι ξεκίνησα και βρήκα το μέσο για να φτιάξω τη ζωή μου. Βρήκα κάτι που αγάπησα, μου άρεσε και συνέχισα να το κάνω με αγάπη και κάποια στιγμή...

Ν. Χ.: Δεν ήταν ο τρόπος για να ξεφύγεις από το χωριό;

Π. Δ.: Όχι ήταν ο τρόπος για να ξεφύγω από όλους αυτούς που ήταν με μαχαίρια, που πίνανε από το πρωί στα καφενεία, που έβλεπα στο δρόμο και δεν μου αρέσανε, που ήταν σαν μαφία, ας πούμε. Ήταν συγκροτήματα της κάθε γειτονιάς , ας πούμε . ήταν παιδιά όλα μαζί που ήταν ...

Ν. Χ.: Ήταν μια ζούγκλα, μια μικρή ζούγκλα.

Π. Δ.: Μία ζούγκλα και προσπαθούσαμε ο καθένας πώς να επιζήσει...

Ν. Χ.: Να επιβιώσει.

Π. Δ.: Και πως να επιβιώσει και πώς να περάσει καλύτερα στην ζωή του.

Ν. Χ.: Πότε βρίσκεσαι για πρώτη φορά στην Ελλάδα;

Π. Δ.: Την πρώτη φορά ήρθα το 1988 και ήρθαμε για προετοιμασία, αρχικά στο στάδιο Ειρήνης και φιλίας. Κάναμε προπόνηση εδώ μαζί με τα παιδιά της εθνικής ομάδας των εφήβων και μετά φύγαμε για Θεσσαλονίκη με πούλμαν και κάναμε αγώνες... Δημήτρια τότε, πήρα και το πρώτο μου μετάλλιο, το πρώτο μου μετάλλιο σε διεθνείς αγώνες.

Ν. Χ.: Στα Δημήτρια ήταν το πρώτο μετάλλιο.

Π. Δ.: Στα Δημήτρια. Το 88’

Ν. Χ.: Θυμάσαι πως αισθάνθηκες; Φαντάζομαι αυτό το μετάλλιο ήταν διαφορετικό από όλα τα επόμενα.

Π. Δ.: Ήταν το πρώτο μου μετάλλιο. Θυμάμαι τότε ότι με είχαν πάρει τα κλάματα . θυμάμαι ότι ερχόντουσαν τα παιδιά και μου παίρνανε αυτόγραφο. Παιδιά που κάνανε τότε άρση βαρών στη Θεσσαλονίκη από συλλόγους της Θεσσαλονίκης.

Ν. Χ.: Για σένα που ήρθες πίσω στην Ελλάδα από την βόρειο Ήπειρο, η συγκίνηση του να βλέπεις να ανεβαίνει η Ελληνική σημαία χάρη σε εσένα, σε αγώνες, ήταν διαφορετική Πύρρο; Είχε άλλη ένταση;

Π. Δ.: Είχε άλλη ένταση και άλλη χαρά και άλλη τελείως διαφορετική αίσθηση. Εντάξει και το 87 με τον Γκάλη με την ομάδα μπάσκετ, στα Τίρανα που ήμουνα και είχα δει εκείνη την επιτυχία είχαμε βάλει με τον αδερφό μου φωτιά επάνω στην πολυκατοικία, ας πούμε, από την χαρά μας. Είχαμε τρελαθεί. Αλλά , εντάξει είναι διαφορετικά όταν σηκώνεις εσύ την σημαία και τραγουδάν τον ελληνικό ύμνο γιατί εσύ κατάφερες αυτό που έκανες.

Ν. Χ.: Και φαντάζομαι για κάποιον που στα παιδικά του χρόνια δεν μπορούσε να υψώσει την ελληνική σημαία...

Π. Δ.: Όχι μόνο να υψώσει την ελληνική σημαία. Δεν μπορούσε καν να μιλήσει ελληνικά.

Ν. Χ.: Ήταν απαγορευμένη η γλώσσα μας.

Π. Δ.: Η απαγόρευση είναι ότι χειρότερο.

Ν. Χ.: Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που έπαιξε ή κάποιοι άνθρωποι που έπαιξαν , Πύρρο, σημαντικό ρόλο στο ξεκίνημα της διαδρομής, δηλαδή στο να ανοίξουν οι πρώτες πόρτες στην Ελλάδα;

Π. Δ.: Όταν ήρθα στην Ελλάδα, φυσικά, πριν έρθω μάλλον, θυμάμαι το 1990, στη Δανία, ευρωπαικούς αγώνες άρσης βαρών, στα 18 μου προς 19, εκεί γνώρισα τον Γιάννη τον Σγουρό. Τότε, αν θυμάμαι καλά ήταν αντιπρόεδρος στην Ευρωπαική ομοσπονδία, πρόεδρος... κάτι τέτοιο ήτανε, δεν θυμάμαι τώρα, έχουν περάσει πολλά χρόνια.

Ν. Χ.: Πολλά χρόνια.

Π. Δ.: Και τον πλησίασα και του ζήτησα αν μπορούσε...

Ν. Χ.: Εσύ τον πλησίασες!

Π. Δ.: Εγώ τον πλησίασα. Του είπα ότι είμαι έλληνας από την βόρειο Ήπειρο και πολύ θα ήθελα , εφόσον αλλάξουν τα πράγματα γιατί είχα πίσω τους γονείς μου, τον αδερφό μου, να με βοηθήσουν να βρω μία στήριξη...

Ν. Χ.: Φοβόσουν και για τις ζωές των δικών σου ανθρώπων.

Π. Δ.: Φυσικά. Για αυτό και δεν έφυγα. Γιατί είχα έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα τότε αλλά δεν έφυγα γιατί είχα πίσω τον αδερφό μου , ο οποίος εξίσου ήταν αθλητής και καλός αθλητής, αλλά για αυτό τον λόγο έμενε πίσω για να έχουνε την δικλίδα ασφαλείας.

Ν. Χ.: Και ο Γιάννης ο Σγουρός ήταν αυτός που σου άνοιξε την πόρτα;

Π. Δ.: Ο Γιάννης ο Σγουρός μου άνοιξε την πόρτα και θα το ξαναπώ, με στήριξε όταν πρωτοήρθα εδώ.


ΜΕΡΟΣ 2ο

Ν. Χ.: Τώρα, ερχόμενος εδώ, είσαι από την πρώτη μέρα στο Μύλωνα της Νέας Σμύρνης; Δηλαδή ο σύλλογός σου ήταν από τη πρώτη μέρα ο Μύλωνας;

Π. Δ.: Από τη πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα, πήγα στο Μύλωνα, ένας σύλλογος μικρός, νοικοκυρεμένος τότε, με ανθρώπους με αγάπη με πολλά παιδιά πολύ λίγα λεφτά οι οποίοι κάνανε έρανο και είχαν αγοράσει τότε θυμάμαι ένα αμαξάκι..

Ν. Χ.: το Μύλωνα εγώ τον αγαπούσα πάρα πολύ στο μπάσκετ, γιατί είχε μια πολύ ωραία ομάδα στο μπάσκετ τα χρόνια που εγώ πήγαινα σχολείο στη Νέα Σμύρνη και βέβαια ο Μύλωνας είχε παράδοση και στην άρση βαρών, είχε παράδοση..

Π. Δ.: Είχε πολλούς καλούς αθλητές

Ν. Χ.: Πολλούς καλούς αθλητές

Π. Δ.: Το Γέροντα , τον Κωσταντινίδη

Ν. Χ.: Ακριβώς.

Π. Δ.: Τον.. είχε πάρα πολλούς

Ν. Χ.: Ο Μύλωνας λοιπόν είναι το πρώτο βήμα, τώρα έχω διαβάσει στα βιογραφικά σου ότι έχεις σπουδάσει γεωπονία;

Π. Δ.: Ναι

Ν. Χ.: δεν το ξερα αυτό, αυτό πως έγινε; Πότε έγινε;

Π. Δ.: Όχι ακριβώς, όχι γεωπονία πανεπιστήμιο, ήτανε σε κλάδους γεωπονίας και έβγαινες βοηθός γεωπόνου ας πούμε

Ν. Χ.: Μάλιστα

Π. Δ.: Απλά όλοι οι αθλητές τότε, επειδή κάναμε πολλές πολύωρες προπονήσεις είτε οι ποδοσφαιριστές είτε οι καλοί αθλητές πηγαίναμε σε αυτό το σχολείο γιατί περνούσαμε πιο ζάχαρη. Είχε πολλές, πως να το πω, είχε...

Ν. Χ.: Είχε πλεονεκτήματα

Π. Δ.: Είχε πλεονεκτήματα ακριβώς.

Ν. Χ.: Και έμαθες τίποτα εκεί, δηλαδή σου χρησίμευσε σε τίποτα ή την κοπάναγες απ τα μαθήματα;

Π. Δ.: Την κοπάναγα πολλές φορές, γιατί οι προπονήσεις ήταν έτσι, με βοηθούσαν βέβαια και οι καθηγητές αλλά μου αρέσει, ασχολούμαι με τον κήπο με τα φυτά είμαι τρελαμένος.

Ν. Χ.: Λοιπόν, είναι αλήθεια ότι σπουδάζεις τώρα στη παιδαγωγική ακαδημία, στο πανεπιστήμιο Αθηνών;

Π. Δ.: Είμαι στο τρίτο έτος

Ν. Χ.: Ώπα, αυτό είναι μεγάλη μαγκιά πρέπει να σου πω, και μου κάνει φοβερή εντύπωση το πόσο μαχητής είσαι και το πόσο κάθε φορά όταν βάζεις στόχους επικεντρώνεσαι σε αυτούς. Τώρα αυτό πως προέκυψε στη ζωή σου, η παιδαγωγική ακαδημία;

Π. Δ.: Όταν τελειώνεις στα 33 σου , όλα αυτά τα χρόνια αυτά που έχεις κάνει μια πορεία πολύ μεγάλη στην άρση βαρών....

Ν. Χ.: Τώρα μη συγκινείσαι γιατί θα συγκινηθώ και εγώ και δε θα τη βγάλουμε πέρα τη συνέντευξη.

Π. Δ.: Όταν τελειώνεις τη ζωή σου, όλη τη ζωή σου την έχεις αφιερώσει απ τα εφτάμισή σου χρόνια και έχεις τελειώσει στα 33 σου την άρση βαρών νομίζω ότι ξαφνικά νιώθεις ότι είσαι...

Ν. Χ.: Μετέωρος, ότι είσαι σε ένα κενό ε;

Π. Δ.: Ότι τώρα τι κάνω, που πάω που βαδίζω;

Ν. Χ.: Λοιπόν θα το πω στους ακροατές, παρότι είναι προσωπική η κουβέντα που κάναμε στο τηλέφωνο, βουρκώνει ο Πύρρος όταν μιλάει για το τέλος της άρσης βαρών, ότι μου είπες κάποια στιγμή στο τηλέφωνο με αφορμή αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες ότι εγώ και τώρα αν η ομάδα τιμωρηθεί και απαγορευτεί να είναι στο Πεκίνο για την Ελλάδα θα καθόμουν να κάνω τρεις μήνες προπόνηση και να επανέλθω, να πάω να ξανασηκώσω στα 33 μου κι όπως ξέρεις μου είπες ..

Π. Δ.: Στα 37 μου, 33 ήμουν το 2004

Ν. Χ.: 33 ήσουν όταν έφυγες , ναι ανοησίες λέω ναι στα 37 θα πάω να ξανασηκώσω και επειδή είμαι τρελός θα το ξαναπάρω το μετάλλιο. Το πιστεύεις αυτό μέσα σου..

Π. Δ.: Πιστεύω ότι..

Ν. Χ.: Ότι και τώρα αν πήγαινες θα το έπαιρνες.

Π. Δ.: Και τώρα δηλαδή, αν ξεκινήσω προπόνηση τώρα ,το μόνο πρόβλημα που θα συναντήσω είναι ότι έχω πάρει μερικά κιλάκια και δεν είναι εύκολο να χάσω τόσα πολλά κιλά .

Ν. Χ.: ναι για να πω στη φίλη μου να σταματήσει να σου μαγειρεύει.

Π. Δ.: Να κάνει πίτες βασικά. Λοιπόν αν ξεκινούσα τώρα προπόνηση μέχρι το Πεκίνο πιστεύω θα έκανα πάλι τα ίδια κιλά που σήκωσα και στην Αθήνα. Με τα ίδια κιλά πιστεύω ότι θα μπορούσα, όχι πιστεύω είμαι σίγουρος ότι θα ήμουν πάλι στα μετάλλια. Αυτό που λέμε τόσο καιρό ότι, ο πρωταθλητής είναι πρωταθλητής δεν έχει ανάγκη ούτε από ντόπες ούτε από φάρμακα.

Ν. Χ.: Τώρα αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση θα την κάνουμε αναλυτικότερα. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή Πύρρο. Υπάρχει λεπτή γραμμή ανάμεσα σ’ αυτό που λέμε νόμιμο σκεύασμα, ο πολύς κόσμος δεν έχει καταλάβει πως λειτουργεί ο ο αθλητής. Ο αθλητής στην προσπάθεια που καταβάλλει έχει πολύ μεγαλύτερες απώλειες να το πω έτσι, ο οργανισμός του, απ ότι έχει ενός ανθρώπου που δεν καταβάλλει την ίδια προσπάθεια..

Π. Δ.: Πολλά παιδιά που πάνε στο γυμναστήριο..

Ν. Χ.: Και πρέπει να τα αναπληρώνει αυτά

Π. Δ.: Πολλά παιδιά που πάνε στο γυμναστήριο και μου λένε πάω μια φορά η δυο φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο τι να πάρω; μα δεν πρέπει να πάρει ένας άνθρωπος φυσιολογικός.

Ν. Χ.: Θα πω κάτι για να καταλάβουμε τι λεμε, εγώ όπως ξέρεις ασχολούμαι με το τέννις είναι η γυμναστική μου αντί να τρέχω όπως τρέχουν άλλοι παίζω τέννις, γιατί..

Π. Δ.: Εγώ παίζω μπάλα.

Ν. Χ.: Γιατί ο μόνος τρόπος είναι να είμαι σε ένα ανταγωνιστικό άθλημα για να αθληθώ, και να γίνεται η πλάκα κλπ δεν αντέχω να αθληθώ μόνος μου, ψυχικά δεν το αντέχω. Λοιπόν πάντα μετά τον αγώνα πίνω αυτό το ελάχιστο, υπάρχουν δε θέλω να πω μάρκα τώρα, υπάρχουν στο εμπόριο πας στο περίπτερο και πέρνεις, που έχει μέσα ισοτονικά ..

Π. Δ.: Ναι έχει διάφορα για άλατα με βιταμίνες

N. X.: για άλατα με βιταμίνες για να αποκαθιστά ο οργανισμός τις απώλειες που έχει όταν επί δυο ώρες ιδρώνεις και τρέχεις. Στον αθλητισμό τώρα υπάρχουν μια-δυο παρεξηγήσεις, για τις οποίες θέλω να μας μιλήσεις, γιατί είμαι σίγουρος ότι μας ακουνε και πολλά νέα παιδια. Θέλω να μου εξηγήσεις ποιά είναι η γραμμη η διαχωριστική ανάμεσα σ’ αυτό που είναι απλό βοήθημα που δεν δημιουργεί ζημιά στον οργανισμό και ανάμεσα σ’ αυτό που αφήνει στον οργανισμό μελλοντικά προβλήματα. κατ’ αρχήν πρωταθλητισμός χωρίς να υπάρχει ιατρική υποστήριξη δε γίνεται. Γίνεται;

Π. Δ.: Δε γίνεται. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν εγώ καλούμαι να σηκώσω 40 με 50 τόνους την ημέρα και να κάνω αυτά που έχω κάνει, αυτή την πορεία που έχω κάνει υποχρεωτικά πρέπει να τρώω κάθε μέρα για να έχω την πρωτείνη μου και όλα αυτά τα συμπληρώματα διατροφής, βιταμίνες αυτά που χάνω κάθε μέρα με τον ιδρώτα μου, με την προπόνηση καλούμαι να τρώω μισό μοσχάρι την ημέρα ένα παράδειγμα. Δεν γίνεται. Γίνεται να φας μισό μοσχάρι την ημέρα; Λοιπόν όλο αυτό βγαίνει σου δίνει πρωτείνη ο γιατρός. Λοιπόν σου δίνει βιταμίνες. Όλο αυτό γίνεται χωρίς καμία παρακολούθηση. Στο εξωτερικό τελειώνεις την προπόνηση και σου παίρνει επί τόπου αίμα και ούρα και σου βγάζει ακριβώς τι χρειάζεσαι. Δε σου δίνει παραπανίσια, ενώ εδώ εμείς κάνουμε πράγματα, δηλαδη πολλές φορές έπαιρνα voltaren για το γόνατο που πονούσε και δε μ’ έπιανε. Και μόνος μου έπαιρνα mesulid. Άλλαζα το παυσίπονο και μ’ έπιανε το mesulid και έκανα προπόνηση.

N. X.: Στο εξωτερικό πρωταθλητές με τη δική σου διαδρομή, πρωταθλητές που έχουν ανέβει στο δικό σου βάθρο 4 φορές έχουν από πίσω τους επιτελείο ολόκληρο, δηλαδή προσωπικό γιατρό, προσωπικό γυμναστή, προσωπικό διαιτολόγο. Θέλω να μου περιγράψεις, γιατί παίζει ρόλο αυτό που λέω και το ξέρεις , το πως λειτουργούσατε όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρχε αυτή η dream team για την οποία τόσος λόγος γινόταν. Υπήρχε ή στην ουσία ήταν 3-4 άνθρωποι με ταλέντο και με αγάπη και με μανία επιτυχίας που δημιούργησαν αυτό το μύθο της dream team.

Π. Δ.: Υπήρχαν αυτοί οι αθλητές ,υπήρχε ο Χρήστος Ιακώβου υπήρχε και ο Γιάννης ο Σγουρός και τίποτα παραπέρα από κει. Δεν υπήρχε τίποτα με την έννοια ότι

N. X.: Επιστημονική ομάδα δεν υπήρχε;

Π. Δ.: Υπήρχε όταν ήρθα εγώ το ’91 δεν υπήρχε φυσιοθεραπευτής, ούτε μασέρ,ούτε τίποτα από όλα αυτά. Όλα αυτά μπήκαν στη ζωή μας μετα το 1996 μπήκαν οι γιατροί μπήκαν οι φυσιοθεραπευτές και οι διαιτολόγοι. Μέχρι τότε δεν είχαμε τίποτα. Θυμάμαι υπήρχε στο ολυμπιακό στάδιο το εργομετρικό κέντρο που ήταν 500 γιατροί, δε πέρασα πότέ από εργομετρικό. Δε πέρασα ούτε μια φορά . δε δούλεψε ποτέ αυτό το εργομετρικό κέντρο.

N. X.: Λοιπόν θα γυρίσω στη συζήτηση αυτή που κάνουμε τώρα αργότερα ,θέλω τώρα να κάνουμε κάτι, κάτι που ακούγεται σαν απλά μαθηματικά , σαν απλή αριθμητική αλλά πίσω του έχει πολύ πόνο, πολύ ανηφόρα και πολύ ιδρώτα. θέλω να μετρήσουμε μετάλλια πριν όταν μας έβαλε ο τεχνικός του ήχου να δοκιμάσουμε τα μικρόφωνα και είπα εγώ 1-2-3 άρχισες να μετράς εσύ 1-2-3 και λεω μετράει τα μετάλλια του και γέλασαν όλοι. Κατ΄αρχήν 3 χρυσά

Π. Δ.: Ολυμπιακά

N. X.: Ολυμπιακά μετάλλια. 1 χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο, 4 ολυμπιακά μετάλλια δηλαδη σε 4 διαδοχικές ολυμπιάδες. Μιλάμε για ρεκόρ πολύ δυνατό. Μιλάμε για παγκόσμιο ρεκόρ στα ολυμπιακά μετάλλια . και πόσσα ακόμα μετάλλια, πόσους τίτλους έχεις μαζέψει Πύρρο; υπάρχει πιο χορτασμένος αθλητής από σένα από διακρίσεις; Δε νομίζω!

Π. Δ.: Δε ξέρω.

N. X.: Δεν έχεις χορτάσει. Ήθελες κι άλλα.

Π. Δ.: Όχι δεν ήθελα κι άλλα. Όταν έβγαλα τα παπούτσια μου το εχω πει πολλές φορές ήμουνα γεμάτος και..

N. X.: Τι θυμάμαι τι στιγμή εκείνη. Ημουνα μέσα στο γήπεδο όταν έβγαλες τα παπούτσια σου και τα ακούμπησες εκεί στο πλάι έκλεγε όλο το γήπεδο και θέλω να πω και νομίζω ότι θα το πουν κια χιλιάδες ακροατές που μας ακούν τώρα ότι εγώ δεν τις ξεχνώ τις στιγμες αυτές, δεν τις ακυρώνει τίποτα μέσα μου, και πρέπει να μαστε πάρα πολύ προσεκτικοί αυτή την περίοδο γιατί συμβαίνει το εξής ,αυτό που συμβαίνει πάντα στη χώρα μας ότι έχουμε πολύ μεγάλη ευκολία να κάνουμε τη τρίχα τριχιά και να τα παίρνει όλα η μπάλα κι αυτό είναι άδικο. Από πόσους ελέγχους έχεις περάσει όλα αυτά τα χρόνια;

Π. Δ.: Ας μη ξεχνάμε ότι ..

N. X.: από πόσους ελέγχους έχεις περάσει Πύρρο;

Π. Δ.: Αυτό που κάνει τώρα, αυτό που γίνεται τώρα με τη ΒΑΝΤΑ η παγκόσμια ομοσπονδία αρσης βαρών το ότι πιανόντουσαν συνέχεια αθλητές, στους ολυμπιακούς αγώνες για να προστατεύσει το άθλημα ξεκίνησε τους ξαφνικούς ελέγχους και τους ελέγχους πριν και μετά τον αγώνα πολλά χρόνια πριν, απ το 1988 απ τη Σεούλ έχει ξεκινήσει αυτό το σύστημα που κάνει η Βαντα τώρα. Ας μη ξεχνάμε ότι το χρόνο περνούσα τουλάχιστον 15 με 18 ντόπινγκ τεστ το χρόνο.

N. X.: 15 με 18 τεστ το χρονο.

Π. Δ.: 15 με 18 τεστ το χρονο. Αν τα βάλουμε για 16 χρόνια

N. X.: Πιάστηκες ποτέ θετικός; ποτέ.

Π. Δ.: Ποτέ δε πιάστηκα. πώς τη γλίτωσα, τόσο κωλόφαρδος ήμουνα;

N. X.: Ναι, 15 φορές το χρόνο. Μήπως πάμε ν’ αγοράσουμε λαχείο μαζί.


ΜΕΡΟΣ 3ο

N. X.: Τώρα σε όλα τα χρόνια που ήσουν στην Ομοσπονδία της άρσης βαρών υπήρξε τελικά η βελτίωση εκείνη ώστε να πούμε ότι έχουμε, ρε παιδί μου, και εμείς έναν αθλητισμό οργανωμένο όπως πρέπει; Γιατί εγώ νομίζω πως, μέχρι και τώρα, δεν υπήρξε αυτό ποτέ, ότι είμαστε ερασιτέχνες τελικά.

Π. Δ.: Ακριβώς αυτό ήθελα να πω. Αμέσως μετά το παγκόσμιο του 1999 στη Φιλλανδία που είχα πάθει ζημιά με τον ώμο ,πολλοί δημοσιογράφοι του αθλητικού ρεπορτάζ θα θυμούνται ότι έφυγα μόνος μου, έκλεισα ραντεβού μόνος μου, πήγα στην Αμερική μόνος μου, βέβαια με τη βοήθεια του Λάκη Νικολάου τότε... μιας κουμπάρας μου στη Θεσσαλονίκη που είναι αθλίατρος, και μόνο έτσι με προσωπικές γνωριμίες και από μόνος μου πήρα την απόφαση να πάω στην Αμερική και να κάνω χειρουργείο και επέμβαση, γιατί ο γιατρός τότε της ομοσπονδίας, είχα κάνει εφτά μαγνητικές και έλεγε ότι είναι μάτωμα, ενώ ο Αμερικάνος ο γιατρός με το που είδε, και ο Λάκης ο Νικολάου βέβαια, με το που είδαν την πρώτη μαγνητική είδαν ότι ήτανε ρήξη του τένωντα 99% και ήθελε επέμβαση άμεση. Θέλω να πω ότι, ας μην γελιόμαστε ότι, μπροστά σε αυτή την ντριμ τιμ, πίσω μάλλον από την ντριμ τιμ ήτανε κάτι πολύ καλά στημένο και οργανωμένο. Όπως είπα ήταν η τρέλα μερικών ανθρώπων..

N. X.: Επομένως Πύρρο μου αν σε εκείνη την περίπτωση για παράδειγμα αν δεν είχες ο ίδιος την δύναμη να αντιμετωπίσεις την ιστορία μόνος σου μπορεί να είχες βρεθεί εκτός αθλήματος.

Π. Δ.: Βέβαια, βέβαια θα μπορούσα να βρεθώ εκτός αθλήματος και πολλοί αυτό περιμένανε. Μετά την επέμβαση μου πολλοί λέγανε ότι εγώ τελείωσα και το θυμάμαι πάρα πολύ καλά από πολλά παιδιά του χώρου, που το λέγανε έντονα.

N. X.: Επομένως η ντριμ τιμ δεν ήτανε ντριμ τιμ ήτανε ντριμ μονάδες, τρεις-τέσσερις μονάδες που σήκωσαν το άθλημα, εσύ δυο-τρεις άλλοι σημαντικοί αθλητές, ο Σγουρός και ο Ιακώβου. Έρχομαι τώρα στον Ιακώβου, που είναι το πρόσωπο των τελευταίων ημερών. Πριν πούμε για τον Ιακώβου θέλω να πω ότι έχει μείνει στην ιστορία της άρσης βαρών και το γεγονός ότι έχεις δύο παγκόσμια ρεκόρ τα οποία δεν πρόκειται να καταρριφθούν ποτέ γιατί ήσουν τυχερός σε αυτό

Π. Δ.: Πολύ..

N. X.: Καταργήθηκε η κατηγορία. Ήταν στην κατηγορία των 83 κιλών..

Π. Δ.: Ναι μετά τη Βαρκελώνη, η κατηγορία..

N. X.: Τι έγινε ακριβώς εκεί με τις κατηγορίες,δεν το πολυκατάλαβα ποτέ, θέλαν να δίνουν λιγότερα μετάλια, ποιο ήταν το θέμα;

Π. Δ.: Μετά η Βαρκελώνη που ήταν 82,5 κατηγορία, αλλάξανε τις κατηγορίες γιατί είδαν ότι τα ρεκόρ φτάσανε κάπου που δεν έσπαγαν πια και αλλάξανε τις κατηγορίες για να γίνονται καινούρια ρεκόρ. Και βάλανε πιο χαμηλά τον πήχη…Στα 83 που έπαιζα εγώ τότε είχα κάνει το ρεκόρ στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας. Μετά την Ατλάντα όμως πιέστηκε η Ομοσπονδία από τη ΔΟΕ για να μπουν και γυναίκες και να μοιράσουν τα μετάλλια. Αντί να δίνουν 20 μετάλλια 10 στις γυναίκες και 10 στους άντρες μειώσανε τις κατηγορίες στους άντρες και έτσι βγήκε η κατηγορία των 85 και έτσι μείνανε τα ρεκόρ μου στα 83.

N. X.: Αυτό είναι σημαντικό γιατί όποιος ξεφυλλίζει την ιστορία του αθλήματος το όνομα σου θα υπάρχει πάντα εκεί.

Π. Δ.: Δηλαδή, τί έγινε. Στημένο ήτανε;

N. X.: Σε έχει πικράνει η ιστορία αυτή η τελευταία……μάλλον από ότι καταλαβαίνω σε έχει πικράνει μια ισοπέδωση που υπάρχει. Πες μου , μίλησε μου για αυτό.

Π. Δ.: Αυτό σε πονάει πιο πολύ…

N. X.: Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί;

Π. Δ.: Οι επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού, σε όλα τα αθλήματα, δε θέλω να αναφερθώ μόνο στην άρση βαρών, είναι πολύ μεγάλες και δε μπορούμε όλες να τις θάψουμε και να τις ισοπεδώσουμε …
Πιστεύω ότι λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχε μία άνθηση του ελληνικού αθλητισμού, υπήρχαν επιτυχίες και από το ’92 που ξεκινήσαμε και εγώ και η Βούλα η Πατουλίδου, νομίζω ότι πιστέψανε τα νέα παιδιά ότι μπορούν και αυτοί. Γιατί θυμάμαι το ’92 όταν πήγαινα στη Βαρκελώνη και με είχαν σταματήσει από ένα κανάλι, ένας δημοσιογράφος με ρώτησε «τί θα κάνεις στους αγώνες», «θα πάρω χρυσό»του λέω... και με κοίταξε περίεργα και λέει... «Τρελός είναι αυτός» δεν υπάρχει περίπτωση…

N. X.: Τι λέει ο τρελός…

Π. Δ.: Ακριβώς…

N. X.: Ναι γιατί δεν παίρναμε μέχρι τότε μετάλλια, παίρναμε... όταν παίρναμε ένα χάλκινο γινότανε χαμός.

Π. Δ.: Ακριβώς ,ακριβώς… Και που το λέω ,το λέω διότι ακούμε τόσες μέρες όλους τους ειδικούς και σου έρχεται λίγο…..όχι απλά στεναχωριέσαι, Τρελαίνεσαι με όλους αυτούς… Δε γίνεται... Εγώ έζησα τον αθλητισμό από τα εφτάμισι μου χρόνια, ο αθλητισμός ήταν η ζωή μου ολόκληρη... Με τον αθλητισμό μεγάλωσα. Κι όχι απλά με τον αθλητισμό, με πρωταθλητισμό... ξέρω καλύτερα από όλους τι γίνεται μέσα στον αθλητισμό. Δεν γίνεται να τα ισοπεδώνουμε όλα!

N. X.: Λοιπόν είπες ξέρω καλύτερα από όλους τι γίνεται μέσα στον αθλητισμό και θέλω να μας πεις τι γίνεται μέσα στον αθλητισμό, γιατί περάσαμε ορισμένα σοκ, τον τελευταίο καιρό. Το πρώτο σοκ, έντονο σοκ, μεγάλο σοκ ήτανε με την Θάνου και τον Κεντέρη

Π. Δ.: Συμφωνώ..

N. X.: Εκεί έπεσε λιπόθυμο το ελληνικό έθνος…..γιατί δύο ινδάλματα μεγάλα, ξαφνικά βρέθηκαν υπό κατηγορία. Θέλω να μου πεις Πύρρο πως βλέπεις αυτή την ιστορία με το ντόπινγκ και ποιες είναι οι παραστάσεις που εσύ έχεις από τη δική σου διαδρομή.

Π. Δ.: Αυτό που πιστεύω, αυτό που είπα και πριν ότι πρωταθλητισμός σε διαλέγει δεν τον διαλέγεις. Έτσι είναι και η ιστορία με το φάρμακο.

N. X.: Δηλαδή αν εγώ πάρω ντόπα, αν εγώ πάρω ντόπα που με βλέπεις, χάνω και την κοιλίτσα μου που έχω κάνει..

Π. Δ.: Θα με κερδίσεις;

N. X.: Δε θα μπορέσω λες ε;

Π. Δ.: Δε γίνονται αυτά.

N. X.: Το θέτω έτσι…

Π. Δ.: Να πω κάτι; Υπάρχουν δέκα χιλιάδες φάρμακα π.χ πέντε χιλιάδες απαγορευμένα και πέντε χιλιάδες επιτρεπόμενα. Διαλέγεις και παίρνεις…..Εγώ διάλεξα το σωστό δρόμο, τον καθαρό δρόμο, είχα το κεφάλι μου ήσυχο, έχω την οικογένεια μου, έχω τα τρια παιδιά μου, είμαι υγιέστατος, χωρίς αυτό όμως να πει ότι δεν έχω κάνει τα χειρουργεία μου...

N. X.: Ναι έχεις κάνει ζημιές, γιατί φαντάζομαι ότι αυτό είναι πολύ σκληρό σπορ που διάλεξες. Ίσως και το πιο σκληρό από όλα..

Π. Δ.: Ακριβώς, ακριβώς... Και το οποίο θα βγάλω στα πενήντα μου και τα εξήντα μου... με τα γόνατα, τους ώμους..

N. X.: ..και τις αρθρώσεις..

Π. Δ.: Ακριβώς, ακριβώς... Όλα αυτά τα χρόνια, είναι 25 χρόνια…από τα εφτάμισι μου χρόνια μέχρι τα 33
Είναι 25, και από αυτά τα 16 είναι πρωταθλητισμός….

N. X.: Να σου πω ένα που έχεις βγάλει; Συζητήσουμε πριν πάνω στο τραγούδι, γιατί δεν κάνεις τένις. Εσύ με τα πόδια που έχεις ,θα τα ζήλευα εγώ και μου είπες «δε μπορώ πια να πειθαρχηθώ, να μπω σε μια πειθαρχία, να…

Π. Δ.: Να καταπιέσω τον εαυτό μου... Ακριβώς, ακριβώς..

N. X.: Επομένως ήδη, μια πρώτη αντίδραση μετά από χρόνια σκληρών προπονήσεων είναι ότι δεν αντέχεις να μπεις σε πειθαρχία..

Π. Δ.: Είναι όπως η πρόταση της ομοσπονδίας να αναλάβω προπονητής. Δεν αντέχω άλλο να λείπω από την οικογένεια μου και να είμαι κλεισμένος και να παίρνω μια βαλίτσα και να φεύγω από το σπίτι μου και να πηγαίνω κάπου αλλού και να είμαι κλεισμένος εκεί και να ξαναπηγαίνω στο σπίτι μου, να αλλάζω τα ρούχα αυτά τα πλυμένα, να παίρνω πλυμένα και να αφήνω τα άπλυτα και να πηγαίνω κάπου αλλού... Έχω κουραστεί!!!! Είναι πολλά τα χρόνια..


ΜΕΡΟΣ 4ο

N. X.: Λοιπόν θέλω τώρα να μιλήσουμε για τον Χρήστο Ιακώβου. Πρέπει να σου πω ότι εγώ όπως γνωρίζεις ήδη πολύ καλά, ήμουν πολύ κοντά σε αυτή την ομάδα σαν δημοσιογράφος, από την πρώτη στιγμή...

Π. Δ.: Πολλά χρόνια...

N. X.: ...και την έχω υποστηρίξει την ομάδα αυτή και σε στιγμές δύσκολες ...

Π. Δ.: Συμφωνώ απόλυτα

N. X.: ... ότι βρίσκομαι σε μια ψυχική δυσκολία αυτή τη στιγμή και σε μια αμηχανία . Πρώτον ένιωσα με το που βγήκε αυτή η είδηση ότι πιάστηκαν 11 από τους 14 αθλητές θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ, αισθάνθηκα προδοσία. Αυτό ήταν το πρώτο μου αίσθημα.

Π. Δ.: Όπως όλοι μας

N. X.: Αισθάνθηκα δηλαδή ότι ο Ιακώβου και το επιτελείο της Άρσης Βαρών ,πρόδωσαν την υποστήριξη , τη ψυχική που τους έδωσα όλα αυτά τα χρόνια . Το δεύτερο που αισθάνθηκα ήταν μια αμηχανία για το πως πρέπει να το χειριστώ . Από τη μία μεριά αυτό τον άνθρωπο τον αγαπήσαμε. Τι να λέμε τώρα ότι δεν τον αγαπήσαμε; Αφού αυτός ο άνθρωπος με το κάτσε κάτω από τη μπάρα. Με τον τρόπο που στηνόταν δίπλα στους αθλητές , νιώθαμε ότι είναι ο πατέρας των αθλητών. Έτσι νιώθαμε εμείς απ΄έξω. Πώς λοιπόν ξαφνικά μέσα σε μια μέρα το γκρεμίζεις όλο αυτό που έχεις φτιάξει μέσα σου; Και πώς τοποθετείσαι απέναντι του; Βρέθηκα σε αυτή την αμηχανία, από την άλλη μεριά όμως πρέπει να σου πω ότι θύμωσα. Θύμωσα και με τον τρόπο αντίδρασης . θύμωσα και με τα mail από την Κίνα που μου φάνηκαν ψιλό παιδικά . Εγώ δεν λεω ότι το mail δεν ήταν πραγματικό και δεν το είπα ποτέ και αποδείχτηκε και από τον Σφακιανάκη στο ηλεκτρονικό έγκλημα ότι το mail υπάρχει, ήρθε από την Κίνα. Λεω όμως ότι εδώ Πύρρο μου έχει γίνει στραβή.

Π. Δ.: Λοιπόν...

N. X.: Να το πω έτσι απλά όπως το σκέφτομαι.

Π. Δ.: Λοιπόν ...

N. X.: Και θέλω να ακούσω τη γνώμη σου...

Π. Δ.: Όπως

N. X.: Θέλω να ακούσω την άποψή σου. Και δεν θέλω να την ακούσω, με όρους τηλεοπτικού παραθύρου ...

Π. Δ.: Όχι , όχι

N. X.: ...Θέλω να την ακούσω γλυκά και ανθρώπινα όπως τη σκέφτεσαι

Π. Δ.: Όπως εσύ και όλος ο κόσμος , αισθανθήκατε έτσι για το πρόσωπο του Χρήστου Ιακώβου. Φανταστείτε εγώ που έζησα μαζί του. Πιο πολλά χρόνια έχω ζήσει μαζί του πάρα με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Λοιπόν συναισθηματικά και μόνο και ξέροντας και ζώντας τον Χρήστο Ιακώβου , ουδέποτε απευθύνθηκε σε μας να μας δώσει αναβολικά . Ουδέποτε είπε κάτι για αναβολικά . Πάντα μας έλεγε παιδιά προσοχή έχετε το νου σας δεξιά αριστερά πάτε που κάθεστε που πίνετε με ποιόν μιλάτε τι γίνεται. Πάντα ήτανε προστατευτικός, ήταν πατέρας. Αυτό που λεω το εννοώ και για αυτό από την πρώτη στιγμή βγήκα και είπα ότι στηρίζω τον Χρήστο Ιακώβου . Πιστεύω ότι ήταν λάθος χειρισμός . Πιστεύω ότι ήταν λάθος που απευθύνθηκε στην Κίνα. Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι αυτό. Πιστεύω ότι πήγε να δει το κάτι καλύτερο . Όπως σήμερα υπάρχουν τα γιαούρτια που ξέρουμε όλοι , γιαούρτια , γάλατα είναι όλα σκόνη, δεν υπάρχει τίποτα γνήσιο. Πίστεψε ότι μπορεί εκεί να βρει κάτι πιο γνήσιο πιο καθαρό πιο υγιεινό . Έτσι θέλω να πιστεύω. Όλα αυτά όμως είναι εικασίες . Λοιπόν ας μη τα διαλύουμε όλα, ας περιμένουμε το πόρισμα , ας περιμένουμε τη δικαιοσύνη ...

N. X.: Το πόρισμα της Ομοσπονδίας τον άφησε ξεκρέμαστο ...

Π. Δ.: Τον κρεμάει, το ξέρω, το βλέπω. Όπως ...

N. X.: Ο ίδιος είπε στο υπόμνημα του ότι ήξεραν όλοι τι έδινα πάντα στην ομάδα. Και θέλω να σε ρωτήσω αν ήταν έτσι όσο ήσουν εσύ. Δηλαδή ήξερε πάντα ο γιατρός ; ήξερε η Ομοσπονδία ...

Π. Δ.: Βεβαίως

N. X.: ...ξέρανε όλοι;

Π. Δ.: Βεβαίως, βεβαίως όλα γινόντουσαν με την έγκριση της υγειονομικής επιτροπής. Δεν ερχόταν τίποτα στην ομάδα χωρίς την έγκρισή τους.

N. X.: Πώς λοιπόν εδώ, φαίνεται για πρώτη φορά ή τουλάχιστον τώρα το μαθαίνουμε...

Π. Δ.: Δεν ξέρω τι έχει γίνει την τελευταία τετραετία λείπω από την ομάδα. Αλλά αυτό που θέλω να πω και πάλι είναι ας μη βιαστούμε όλοι να βγάλουμε συμπεράσματα.

N. X.: Πύρρο μπορεί , το γεγονός ότι η ομάδα δεν πάει πια όπως πήγαινε παλιά, όταν υπήρχαν 3-4 μεγάλοι αθλητές να τους επηρέασε και να τους έκανε να στραφούν σε άλλες σκέψεις;

Π. Δ.: Δεν θέλω...

N. X.: Για να βρουν το δρόμο τον δρόμο των μεταλλίων;

Π. Δ.: Δεν θέλω να κάνουμε εικασίες. Δεν θέλω με τίποτα να λέμε πράγματα , είναι κακό αυτό που κάνουμε , να λέμε πράγματα που δεν πρέπει . Δεν θα πω τίποτα παρά πέρα από αυτό στο θέμα Χρήστου Ιακώβου.

N. X.: Λες να περιμένουμε τι θα πει η δικαιοσύνη. Αυτό λες.

Π. Δ.: Πιστεύω καλύτερα να περιμένουμε όλοι. Το να καταδικάζουμε και να τον σκοτώνουμε , να τον κρεμάσουμε δεν βγάζουμε τίποτα πριν βγει η τελική απόφαση.

N. X.: Το γεγονός ότι η Ομοσπονδία τον άφησε ξεκρέμαστο, οι παλιοί φίλοι του, αυτοί που φωτογραφιζόντουσαν δίπλα του. Υπουργοί, πρόεδροι ομοσπονδιών, παράγοντες , πολιτικοί , τώρα μιλούν αρνητικά για αυτόν, σε ενοχλεί από ότι καταλαβαίνω.

Π. Δ.: Τίποτα απλά ο καθένας κρίνεται από το τί...

N. X.: Από τη στάση...

Π. Δ.: ...τι κάνει , από τη στάση του και από την πορεία του.

N. X.: Μου έκανε εντύπωση στη βράβευση σου προχτές ότι ο Υπουργός δεν ήταν παρών την ώρα της βράβευσης.

Π. Δ.: Θα απαντήσω πάλι ...

N. X.: Έτυχε κάτι;

Π. Δ.: (χαμογελά)...την ίδια απάντηση θα σας δώσω. Ο καθένας κρίνεται από τη συμπεριφορά του.

N. X.: Μπορεί να δίνονται σκευάσματα χωρίς να το γνωρίζει ο γιατρός της ομάδας αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα που με απασχολεί. Δηλαδή καλά ο Ιακώβου, του τι βάρεσε μπήκε στο internet, δεν ξέρω τι έκανε . Λεω τώρα σενάρια, μπορεί να μην ξέρει ο γιατρός;

Π. Δ.: Λοιπόν...

N. X.: Εγώ πιστεύω ότι ο γιατρός σίγουρα ήξερε. Δεν μπορεί να μην ελέγχει ο γιατρός.

Π. Δ.: Αυτό...

N. X.: Και αν δεν ήξερε είναι ευθύνη του που δεν ήξερε. Και επίσης να σε ρωτήσω και κάτι άλλο ρε συ Πύρρο γιατί τρελαίνομαι ώρες ώρες. Λέμε ας πούμε οι αθλητές, τα παιδία δεν ήξεραν τι παίρνουν. Δηλαδή θα ήμουν εγώ αθλητής θα μου έδινε ο άλλος κάτι και δεν θα ρωτούσα; Δεν θα μάθαινα τι είναι αυτό; Δεν θα μιλούσα με το γιατρό της ομάδας;

Π. Δ.: Δεν είναι αυτό μόνο. Νομίζω ότι άμα παίρνεις κάτι που είναι απαγορευμένο, σίγουρα το βλέπεις και πρέπει να είσαι χαζός να μην το καταλαβαίνεις ή...

N. X.: Πως να ξέρουν τα παιδιά τι είναι αυτό που τους δίνουν;

Π. Δ.: Μα φαίνεται , φαίνεται η διαφορά στην προπόνηση, στο σώμα τους φαίνεται.

N. X.: Φαίνεται , έτσι;

Π. Δ.: Φαίνεται βέβαια , ο καθένας το καταλαβαίνει

N. X.: Επομένως μου λες , ότι η γνώμη σου είναι ότι έχει γίνει λάθος στην ιστορία αυτή;

Π. Δ.: Εγώ το πιστεύω

N. X.: Δεν πιστεύεις ότι έχει γίνει από πρόθεση, ότι έγινε;

Π. Δ.: Δεν νομίζω, ούτε μια στο εκατομμύριο ότι έχει γίνει από πρόθεση. Ξέροντας τον Ιακώβου, πιστεύω ότι ούτε μια στο εκατομμύριο να έχει γίνει λάθος.

N. X.: Να μην έχει γίνει λάθος εννοείς

Π. Δ.: Ναι, ναι

N. X.: Τώρα επίσης κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι 26 και 27 Φεβρουαρίου έγινε έλεγχος από το ελληνικό εργαστήριο και βρέθηκαν καθαροί και...

Π. Δ.: Όχι μόνο 26 και 27 και πέρσι τον Νοέμβριο πριν το παγκόσμιο και μετά το παγκόσμιο τους αγώνες, πήραν μετάλλια τα παιδιά , πλασαρίστηκαν σε καλές θέσεις

N. X.: Βέβαια μερικοί αναπτύσσουν τη θεωρία ότι εδώ συνέβη αυτό επειδή ο έλεγχος ήταν αιφνιδιαστικός . ότι δηλαδή αυτές οι ουσίες εξαφανίζονται...

Π. Δ.: Μα δεν είναι ο μόνος έλεγχος αιφνιδιαστικός

N. X.: ...αν περάσει λίγος καιρός

Π. Δ.: Μα δεν είναι ο μόνος έλεγχος, η παγκόσμια ομοσπονδία που ήταν ξαφνικός. Όλοι οι έλεγχοι πια είναι ξαφνικοί δεν υπάρχει ειδοποίηση για τον έλεγχο.

N. X.: Δεν γνωρίζει ...

Π. Δ.: Το μόνο που γνωρίζει είναι ότι μετά τον αγώνα , αν πάρεις μετάλλιο θα περάσεις από το ντόπινγκ και κάποιοι θα περάσουν με κλήρωση.

N. X.: Τώρα εδώ παίζεται και ένα θρίλερ γύρω από το ότι έχοντας πάρει σκευάσματα από την Κίνα, πήγαν 8 και 9 Φεβρουαρίου στην Κύπρο. Σε αγώνες...

Π. Δ.: Ναι

N. X.: Δηλαδή έρχεται η...

Π. Δ.: Και εκεί περάνε έλεγχο

N. X.: ...πρώτη παρτίδα από την Κίνα. Περνάνε στη Κύπρο από αντιντόπινγκ κοντρόλ, πέρασαν 10 από τους αθλητές σε έλεγχο και τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά. Επομένως εδώ μάλλον η πρώτη παρτίδα που ήρθε από την Κίνα ήταν αξιόπιστη, ενώ η δεύτερη παρτίδα έβγαλε πρόβλημα.

Π. Δ.: Δεν ξέρω ούτε για την πρώτη παρτίδα, δεν ξέρω τι λέει ο Ιακώβου...

N. X.: Λεω ότι λέει ο Ιακώβου στο υπόμνημά του...

Π. Δ.: Απλά εγώ αυτό που πιστεύω, που θέλω να πιστεύω είναι , ότι έτσι όπως είναι ο Ιακώβου είναι και περιμένω...

N. X.: Αν αποδειχτεί κάτι άλλο θα πέσεις από τα σύννεφα Πύρρο;

Π. Δ.: Ε! Σίγουρα, σίγουρα.

N. X.: Αν αποδειχτεί ότι ο Ιακώβου , ντόπαρε τα παιδία σε...

Π. Δ.: Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω.

N. X.: Δεν το πιστεύεις ,είσαι απόλυτος σε αυτό...

Π. Δ.: Ναι δεν θέλω να το πιστεύω

N. X.: Τώρα βέβαια όλη αυτή η φασαρία , θα πρέπει να σου πω ότι ανησυχεί πάρα πολύ τους γονείς και εγώ δεν ξέρω τι επιπτώσεις θα έχει στη συνέχεια σε σχέση με την ενασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό. Για παράδειγμα έχουν τρομοκρατηθεί, ακούω εγώ από φίλους μου , στο περιβάλλον μου ακόμη και με τα γυμναστήρια. Ακόμη και με τα γυμναστήρια το πιο απλό. Που δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να είναι τα παιδιά στα γυμναστήρια . που να είναι τα παιδιά; Στα γυμναστήρια και στα γήπεδα θέλουμε να είναι αλλά καθαρά και όμορφα.

Π. Δ.: Όλα αυτά που έχουμε ακούσει όλες αυτές τις μέρες , ακριβώς έχουν κάνει κακό γιατί , έχουν βγει πολλοί που έγιναν ξαφνικά ειδικοί και έχουν τρομοκρατήσει όχι μόνο τους γονείς και τους αθλητές ακόμα. Και οι αθλητές έχουν τρομοκρατηθεί με όλα αυτά που ακούνε και είναι τραγικό όλο αυτό το πράγμα γιατί όχι μόνο θα αδειάσουν τα γυμναστήρια , όχι μόνο θα αδειάσουν τα γήπεδα , όχι μόνο θα αδειάσουν όλα αυτά αλλά δεν θα έχουμε αξιοπιστία πια. Όχι σαν Ομοσπονδία Άρσης Βαρών, γενικά σαν Ελληνικός αθλητισμός δεν θα έχουμε αξιοπιστία πια.

N. X.: Τώρα πάμε μέχρι το ρολόι, και αμέσως μετά θα είμαστε πάλι μαζί και θέλω να σε ρωτήσω Πύρρο για μια θεωρία που υπάρχει. Αναπτύσσουν ορισμένες πλευρές τη θεωρία , ότι κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετία του 90, οι πολιτικοί αποφάσισαν να γίνουμε και λίγο Ανατολική Γερμανία . Δηλαδή να δημιουργηθεί μια αθλητική βιομηχανία που να φέρνει μετάλλια στηριγμένα σε ντόπες, χημικά κλπ, ώστε ο λαός να παίρνει τη δική ψυχολογική, εντός εισαγωγικών, ντόπα και να είναι ήρεμος απέναντι στα υπόλοιπα, στα δύσκολα, στα προβλήματα , στη καθημερινότητα για αυτό θα σε ρωτήσω στη δεύτερη ώρα της εκπομπής.


ΜΕΡΟΣ 5o

N. X.: Τώρα σου έλεγα Πύρρο ότι ορισμένοι αναπτύσσουν την άποψη ότι εκεί μετά το 90 κάποια στιγμή οι πολιτικοί αποφάσισαν να επενδύσουν στον αθλητισμό για να φέρουν μετάλλια και επομένως να ντοπάρουν ψυχολογικά τους έλληνες για να ξεχάσουν τα προβλήματα .

Π. Δ.: Όπως είπα και πριν επειδή έζησα και τις τρεις κυβερνήσεις ήμουν αθλητής και επί Μητσοτάκη και επί Σημίτη και επί Καραμανλή. Πρόλαβα και τις τρεις κυβερνήσεις νομίζω αυτό που έδωσε ώθηση στον Ελληνικό αθλητισμό ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Βέβαια αυτό βασίστηκε στα μετάλλια που πήραμε εμείς με τη Βούλα το 92. Πάνω σε αυτό πατήσαμε πόδι και κάναμε την αίτηση και την διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων επί Λιάνη.

N. X.: Τώρα έχεις την αίσθηση ότι οι πολιτικοί θυμούνται τους αθλητές όταν γυαλοκοπάει το χρυσό μετάλλιο στο στέρνο τους και τους ξεχνάνε μετά;

Π. Δ.: Λογικό δεν είναι; Αυτό γινόταν πάντα και...

N. X.: Έχεις ζήσει τέτοιες συμπεριφορές; Μη μου πεις ονόματα, μόνο αν έχεις ζήσει

Π. Δ.: Έχω ζήσει

N. X.: Έχεις ζήσει.

Π. Δ.: Μπορώ να πω ότι έχω ζήσει και το είδαμε και αυτές τις μέρες. Δε χρειάζεται να πω ονόματα όλοι καταλαβαίνουν

N. X.: Πόσο μεγάλη ζημία είναι αυτό που συμβαίνει για την Άρση Βαρών; Είναι σαν να ξεριζώνεται μια παράδοση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια;

Π. Δ.: Ακριβώς. Ξέρετε κάτι αισθάνομαι... είμαι από τους πρώτους που ανέβασα την Άρση Βαρών ψηλά. Όταν γράφανε οι εφημερίδες, για την Άρση Βαρών μια σειρά. Γράφανε ότι κάπου γίνονται κάποιοι αγώνες. Ξαφνικά γίναμε πρωτοσέλιδα, ολοσέλιδα και αισθάνομαι ότι έφτιαξα ένα σπίτι. Και τώρα αυτό το σπίτι γκρεμίστηκε. Πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι στο χώρο της Άρσης Βαρών που αγαπάνε την Άρση Βαρών και έτσι και στα συντρίμμια που υπάρχουν τώρα θα ξαναχτιστεί.

N. X.: Θα ξαναχτιστεί.

Π. Δ.: Θα ξαναχτιστεί με αγάπη , με φροντίδα...

N. X.: Αν ερχόταν τώρα η πολιτεία και σου έλεγε , Πύρρο ο Ιακώβου καλώς ή κακώς , από λάθος ή από πρόθεση, θα τα δείξει η δικαιοσύνη αυτή . Κλείνει μια ιστορία 19-20 ετών, τέλος. Πάρε την Άρση Βαρών και ξεκίνα από την αρχή, θα το έκανες; Θα το σκεφτόσουνα; Θα έμπαινες στον πειρασμό;

Π. Δ.: Καλώς ή κακώς όπως είπα...

N. X.: Σου έχει ξαναπροταθεί να γίνεις εθνικός προπονητής

Π. Δ.: Δε νομίζω ότι μου ταιριάζει εθνικός προπονητής. Θα ήθελα πρώτα να ξεκινήσω με μικρά παιδιά , να μαζέψουμε μικρά παιδία, αυτό που είχα κάνει πρόταση και στην Ομοσπονδία το 2004, που δεν τη δέχτηκε γιατί ήταν πολύ δαπανηρή. Να πηγαίνω κάθε μήνα, αυτό το μήνα να πάω στα Γιάννενα που έχουμε σύλλογο. Όπου έχουμε συλλόγους...σε κάθε πόλη

N. X.: Να βρεις ταλέντα δηλαδή

Π. Δ.: Να μαζέψω νέα παιδιά, μικρά παιδιά . Να μάθουμε σωστά σε αυτά τα παιδιά την τεχνική για να μην έχουμε τραυματισμούς . Να τους μάθουμε σωστά να σηκώνουν τα βάρη και να τους μάθουμε πάνω από όλα το Fair play

N. X.: Αυτό θα ήθελες να κάνεις. Θα ήθελες να κάνεις μια ακαδημία ουσιαστικά με τους πιτσιρικάδες που ενδιαφέρονται για την...

Π. Δ.: Μια νέα γενιά. Μια νέα γενιά

N. X.: ... για την Άρση Βαρών...

Π. Δ.: Μια νέα γενιά για την Άρση Βαρών.

N. X.: Και αν στο μέλλον το φέρει η ζωή...

Π. Δ.: Με αυτά τα παιδιά να συνεχίσω και να γίνω Εθνικός προπονητής.

N. X.: Αλλά όχι τώρα όχι με τη μία. Δείχνει σοφία αυτό που λες. Δείχνει σοφία και ωριμότητα. Θα σου κάνω μια δύσκολη ερώτηση τώρα αλλά είναι δύσκολες οι μέρες. Αν αποδειχτεί , που όλοι το απευχόμαστε , ότι ο Ιακώβου έχει κάνει το μεγάλο λάθος και όταν λεω το μεγάλο λάθος , εννοώ με πρόθεση, ενσυνείδητα. Ανθρώπινα θα είσαι πάλι δίπλα του;

Π. Δ.: Φυσικά. Φυσικά θα είμαι δίπλα του, σαν πρόεδρος...

N. X.: Και σε ρωτώ γιατί άκουσα για παράδειγμα τη Σοφία Σακοράφα και μου έκανε εντύπωση , πήγα να της χιμήξω αλλά το ξανασκέφτηκα , ξέρεις κοντοστάθηκα...

Π. Δ.: Και μένα ... την άκουσα και εγώ στο δελτίο

N. X.: Δευτερόλεπτα όπου ακούς την απάντηση και επειδή εγώ δεν είμαι από τον χώρο του αθλητισμού δεν τον ξέρω πως λειτουργεί, μου ακούστηκε η απάντηση της ενοχλητική. Είπε εγώ τον ντοπαρισμένο αθλητή δεν τον πετάω στον Καιάδα. Δεν τον καίω , δεν τον κρεμάω. Και ετοιμάστηκα να την αρπάξω, δηλαδή λεω τι λεει αυτή τώρα; Πάνω που νιώθουμε αυτή τη ντροπή, τη παγκόσμια, λέει ότι δεν πετάει στον Καιάδα τον ντοπαρισμένο αθλητή, αλλά κοντοστάθηκα και σκέφτηκα ότι πίσω από αυτό που λεει, εκείνη έχει 20 χρόνια διαδρομής στον αθλητικό χώρο και είπα για να το λεει κάτι σκέφτεται παραπάνω από εμένα, κάτι ξέρει παραπάνω από εμένα και φρενάρισα. Και θέλω να σε ρωτήσω, τι σκέφτηκε; Γιατί το είπε αυτό; Και αν νιώθεις έτσι και εσύ; Μου λες ήδη θα τον στηρίξω τον Ιακώβου ανθρώπινα ακόμα και αν έχει κάνει...

Π. Δ.: Δεν το πιστεύω αυτό αλλά στην περίπτωση που βγει καταδικαστική η απόφαση. Εγώ δεν το πιστεύω και το εννοώ αυτό που λεω θα είμαι εκεί. Απλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είχε βρεθεί θέλοντας ή μη στη θέση αυτή. Απλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι και η ΔΟΕ ακόμα , ως πρόεδρος των αθλητών της παγκόσμιας ομοσπονδίας που είχα παει πέρσι και είχα συμμετάσχει στη ΔΟΕ, σε ένα συνέδριο για το θέμα ντόπινγκ, ακριβώς αυτό είχα πει. Αυτούς τους αθλητές ή τους προπονητές τους στηρίζουμε δεν τους βάζουμε... δεν τους κρεμάμε και τους στηρίζουμε όχι απλά με τη συμπαράσταση μας, τους στηρίζουμε και ψυχολογικά με ψυχολόγους και πρέπει σε κάθε χώρα να γίνει ομάδα στήριξης αυτών των αθλητών, των προπονητών γιατί δεν είναι εύκολο να σταθείς στη κοινωνία, στη γειτονιά...

N. X.: Πύρρο τι συμβαίνει με αυτά τα παιδία ; ζαλίζονται από την ανάγκη τους για δόξα; Για μεγαλύτερη επίδοση; Και επειδή δεν μπορούν να την πετύχουν κάποια στιγμή πέφτουν στη παγίδα; Της απαγορευμένης ουσίας;

Π. Δ.: Σίγουρα και αυτό αλλά πιο πολύ νομίζω έχει να κάνει με την μη γνώση, το τι συμβαίνει με τα αναβολικά, με τα ναρκωτικά με όλα αυτά. Άμα υπάρχει πρόληψη και ενημέρωση, σωστή πιστεύω δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Μιλούσα προχτές με μία φίλη μου η οποία είναι ψυχολόγος στα παιδιά που είναι με Aids. Από ηλικίες 17 μέχρι 20 χρονών λοιπόν έχει αυξηθεί το Aids τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα 25% με 30% σε αυτές τις ηλικίες είναι τραγικό. Μέχρι πριν 10 χρόνια βλέπαμε και μια διαφήμιση...

N. X.: Για το προφυλακτικό

Π. Δ.: Για το προφυλακτικό. Τώρα δεν ακούμε τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα, μόνο η παγκόσμια ημέρα Aids σου λεει. Μέχρι εκεί that’s all, δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τα παιδιά μας, δεν υπάρχει καμία προστασία. Έτσι είναι και για τα ντόπινγκ , για τα ναρκωτικά , για όλα αυτά που μας απασχολούν σαν γονείς. Είμαι πατέρας τριών παιδιών και έχω και εγώ αγωνίες.


ΜΕΡΟΣ 6ο

N. X.: Ένας φίλος μου γιατρός μου έλεγε ότι έχουμε φτιάξει «κουτάκια» τα οποία δεν ισχύουν στην πραγματικότητα. Δηλαδή, λέμε, «νόμιμες ουσίες». «Μα, ναι», μου λέει, «αλλά να σου πω ότι οι νόμιμες ουσίες αν δεν ξέρει κανείς πώς να τις χρησιμοποιήσει και δεν υπάρχει για αυτό κανόνας για όλους, ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, μπορεί να σκοτώσει και η νόμιμη ουσία. Μπορεί δηλαδή , παράδειγμα , μίαουσία που είναι η πιο απλή, αν την πάρεις σε μεγάλες δόσεις...

Π. Δ.: Μεσουλίντ... πεθάνανε κόσμος από το Μεσουλίντ και κάποια στιγμή είπαν ότι ...

N. X.: Που πάνε στα φαρμακεία και το παίρνουνε για πλάκα, όσοι πονάει η μέση τους, πάνε και παίρνουνε...

Π. Δ.: Ναι ... και λέγανε να μην το παίρνουν χωρίς τη συνταγή του γιατρού, κάποια στιγμή. Εμείς το παίρναμε κάθε μέρα γιατί είναι παυσίπονο... και το έπαιρνα γιατί πονούσε το γόνατο, πονούσε ο καρπός μου, πονούσε ο ώμος μου κι έπαιρνα το μεσουλίντ σαν καραμελίτσα, κάθε μέρα για να πάω προπόνηση.

N. X.: Και είναι ένα πολύ ισχυρό φάρμακο

Π. Δ.: Ακριβώς.

N. X.: Πολύ ισχυρό.

Π. Δ.: Ακριβώς.

N. X.: Επομένως, μύθος είναι και τα περί νόμιμης χρήσης. Αυτό που πρέπει να υπάρχει είναι επιστημονική παρακολούθηση στους αθλητές...

Π. Δ.: Και ενημέρωση.

N. X.: Ενημέρωση.

Π. Δ.: Ενημέρωηση. Είναι πιστεύω η πρόληψη για όλα. Αν υπάρχει ενημέρωση πιστεύω...

N. X.: Βαδίζουν στα τυφλά λες τα παιδιά...

Π. Δ.: Πρέπει να είναι πιο κοντά... αν εμένα ο Ιακώβου με ενημέρωνε κάθε εβδομάδα για ότι καινούργιο φάρμακο έβαζε η ΔΟΕ ή η WADA στα απαγορευμένα, δεν υπήρχε κάποιος να μου εξηγήσει τι κάνει αυτό το φάρμακο. Έμπαινα εγώ μόνος μου στο ίντερνετ και έβλεπα τι κάνει το ένα , τί κάνει το άλλο. Όποιος είναι... θέλει να γνωρίζει. Πιστεύω ότι χωρίς ενημέρωση δεν πάμε πουθενά.

N. X.: Λοιπόν τώρα, είχα ανοίξει μία συζήτηση και την αφήσαμε πριν , για την παιδαγωγική ακαδημία. Συγκινήθηκες και την άφησα κι άλλαξα.

Π. Δ.: Συγκινήθηκα.

N. X.: Λοιπόν, για πες μου τώρα τί σχεδιάζεις; Είσαι στο τρίτο έτος της παιδαγωγικής ακαδημίας. Τί όνειρα κάνεις Πύρρο; Τί σχέδια κάνεις;

Π. Δ.: Δεν κάνω κανένα όνειρο , κανένα σχέδιο. Απλά βρέθηκα κάποια στιγμή...

N. X.: Έλα τώρα δεν κάνεις όνειρα. Είναι δυνατόν 37 ετών να μην κάνεις όνειρα. Εγώ που είμαι 45 κάνω όνειρα.

Π. Δ.: Τελείωσα τον αθλητισμό στα 33 μου και ξαφνικά διαπίστωσα ότι η ζωή μου , ας πούμε, στα 33 μου είμαι συνταξιούχος κάπως. Έτσι αισθάνθηκα. Και ότι κάτι πρέπει να κάνω. Έχοντας τρία παιδιά και έχοντας επικοινωνία καθημερινά με σχολεία, πηγαίνω με καλούν από όλη την Ελλάδα να ...

N. X.: Να κάνεις ομιλίες ...

Π. Δ.: Μιλάω με τα παιδιά, για τα ναρκωτικά , για το ντόπινγκ... τα παιδιά είναι πανέξυπνα και κάνουν απίθανες ερωτήσεις... για τον πρωταθλητισμό, για τον αθλητισμό. Μου αρέσει.... αυτή η επαφή με τα παιδιά, παίρνω ζωή από αυτούς και θεώρησα ότι δεν θα με βοηθούσε τόσο πολύ η γυμναστική ακαδημία από την παιδαγωγική. Πιστεύω ότι με κάνει καλύτερο άνθρωπο και με περισσότερες γνώσεις. Από εκεί και πέρα...

N. X.: Θέλεις να διδάξεις κάποια στιγμή;

Π. Δ.: Έτσι κι αλλιώς αυτό κάνω. Πηγαίνοντας στα σχολεία , χωρίς να με στηρίξει καμία πολιτεία , χωρίς να με στηρίξει καμία ομοσπονδία, πηγαίνοντας από μόνος μου, αυτό κάνω.

N. X.: Αυτό που λες το «χωρίς να με στηρίξει η πολιτεία», μου την βιδώνει πολύ άσχημα.
Δηλαδή, μου την βιδώνει πάρα πολύ άσχημα., Πύρρο μου, με συγχωρείς. Διότι δεν έχει η χώρα πολλούς αθλητές που να έχουν τις παγκόσμιες διακρίσεις που έχεις εσύ. Που να τους θεωρεί η παγκόσμια ομοσπονδία ότι είναι ο αθλητής των 100 ετών, που να είναι πρόεδρος των αθλητών της άρσης βαρών σε ολόκληρο τον πλανήτη και να ακούω από το στόμα σου «δεν με αξιοποιεί η πολιτεία, δεν μου δίνει την στήριξη που χρειάζεται και τα κάνω μόνος μου».

Π. Δ.: Όταν τελείωσα, όπως σου είπα το 2004, γιατί ακούμε πολλά για τα κίνητρα και όλα, ήμουν όπως είπα 33ων χρονών και αισθάνθηκα συνταξιούχος. Ήμουνα με έναν μισθό του στρατού, 1.400 ευρώ τον μήνα , γιατί είμαι και υψηλόβαθμος...

N. X.: Είσαι Ταγματάρχης.

Π. Δ.: Και that’s, all. Τίποτε άλλο. Εάν δεν ήταν η Cosmote μετά και η adidas να με στηρίξουν …

N. X.: Οι χορηγοί. Οι οποίοι έμειναν εκεί, πιστοί.

Π. Δ.: Οι χορηγοί. Οι οποίοι με στηρίξανε σαν αθλητή και πιστέψανε σε μένα και στην αξία μου και συνεχίσανε, να με στηρίξουν και να με ... να με αξιοποιούν, στην ουσία. Αυτή τη στιγμή κάνουμε διάφορα προγράμματα με την Cosmote...

N. X.: Επομένως περισσότερο σε στηρίξανε οι ιδιώτες, παρά το κράτος.

Π. Δ.: Παρά το κράτος. Αλλά αυτό κάποια στιγμή το έκανα πρόταση, αλλά... και στον κύριο Ρουσόπουλο και στον κύριο Ορφανό... Είπα ότι κάποιος Ολυμπιονίκες που δεν έχουν δώσει πραγματικά, δεν έχουν δώσει δικαιώματα , είναι σωστοί και είναι ινδάλματα απέναντι στα παιδιά.

N. X.: Για τα παιδιά.

Π. Δ.: Πρέπει να αξιοποιηθούν ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Να παίρνουν σβάρνα τα σχολεία, από τα δημοτικά μέχρι τα Πανεπιστήμια και να μιλάνε ...

N. X.: Να κάνουν ενημέρωση.

Π. Δ.: Ενημέρωση στα παιδιά. Μαζί με επιστήμονες, όχι μόνοι τους. Μαζί με επιστήμονες, με γιατρούς και να μιλάνε ακριβώς για τα θέματα αυτά.

N. X.: Τα παιδιά σου, θες να τα δεις στον αθλητισμό; Τι σκέψεις κάνεις;

Π. Δ.: Είναι. Ο γιος μου παίζει και μπάλα... και ποδόσφαιρο είναι και στον στίβο. Μάλιστα χθες...

N. X.: Πόσο είναι τώρα ο γιος σου.

Π. Δ.: Τώρα είναι 10 χρονών. Μάλιστα πριν τρεις μέρες έκανε αγώνες στο σχολείο και βγήκε πρώτος στα εξήντα μέτρα. Χάρηκε πάρα πολύ.

N. X.: Ε, βέβαια.

Π. Δ.: Πολύ χαρούμενος. Η κόρη μου η μικρή κάνει κι αυτή στίβο, μόνο και η μεγάλη μου κόρη στην πρώτη δημοτικού έπαιξε σε σχολικούς αγώνες , έριξε σφαίρα, πήρε ένα μετάλλιο και μου είπε, «το είδες, πάρτο, αυτό είναι , από εμένα τελείωσε με τα μετάλλια».

N. X.: Κομμένη.

Π. Δ.: Είναι συνειδητοποιημένη, πλήρως με την καριέρα της.

N. X.: Εντάξει.

Π. Δ.: Μην με καταπιέζεται άλλο, εγώ τελείωσα...

N. X.: Δεν της αρέσει.

Π. Δ.: Εντάξει, κάνει διάφορα, τρέχει μαζί μου στο στάδιο όταν πάω και παίζω μπάλα αλλά δεν θέλει να ειναι στην πίσεση κι αυτά. Όποτε θέλει , όποτε της αρέσει.

N. X.: Θα ήθελες να δεις κάποιο από τα παιδιά σου πρωταθλητή είναι κάτι που το σκέφτεσαι ή είναι η πίεση, ο πόνος που ένιωσες , σε οδηγεί στο να λες « να ασχολούνται με τον αθλητισμό αλλά όχι με τον πρωταθλητισμό»;

Π. Δ.: Να σας πω την αλήθεια, θέλω πάρα πολύ αλλά δεν θα πω ποτέ στο παιδί μου «κάνε αυτό ή κάνε εκείνο». Αν το διαλέξει, θα είμαι εκεί.

N. X.: Πλούσιος έγινες Πύρρο από την ενασχόλησή σου με τον αθλητισμό; Θέλω να πω, οικονομικά μπορείς να μην ξαναδουλέψεις ποτέ στη ζωή σου , ρε παιδί μου; Αν ο στρατός πάψει να σου δίνει τα 1.400 ευρώ, μπορείς να μην ξαναδουλέψεις ποτέ;

Π. Δ.: Πού γίνονται αυτά; Και σας το λέω εγώ που έχω πάρει 4 Ολυμπιακά μετάλλια, δηλαδή έχω πάρει, έχω εισπράξει τα πριμ

N. X.: Τρία χρυσά και ένα χάλκινο.

Π. Δ.: Ακριβώς. Έχω εισπράξει τα πριμ. Μη σας πω ότι το 2004, έδωσα κιόλας...

N. X.: Τι εννοείς ότι έδωσες;

Π. Δ.: Δεν θέλω να το... έδωσα! Αυτά που πήρα τα έδωσα πίσω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο αθλητής με τα κίνητρα που υπάρχουν, δεν λύνει το πρόβλημα της ζωής του. Ζορίζεται πάρα πολύ, ακόμα στις προετοιμασίες που πηγαίναμε, που δεν πήγαινα με την θέλησή μου στην Κω, στην Σάμο δεξιά και αριστερά, ακόμα και το τηλέφωνο που έκανα σπίτι μου το πλήρωνα μόνος μου. Βέβαια τώρα βγαίνει ένα παράπονο και ακούγεται ως παράπονο. Θέλω να πω ότι...

N. X.: Μα τώρα που το λες δεν αφορά εσένα πια. Αφορά τους άλλους. Δεν το είπες τότε. Δεν το εξέφρασες τότε.

Π. Δ.: Ακριβώς. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο αθλητής, πληρώνει από την τσέπη του για να κάνει αυτό που αγαπάει. Ό,τι εισπράττει πηγαίνουν σε αυτό που αγαπάει.


ΜΕΡΟΣ 7ο

N. X.: Λοιπόν τέλος με την Άρση Βαρών δεν σε ξαναρωτάω θέλω να κάνουμε άλλες συζητήσεις τώρα ...Καταρχήν έχω μάθει οτι είσαι de forme στο τάβλι.

Π. Δ.: Έχω πολύ καιρό να παίξω ,έχω πέσει πάρα πολύ δεν έχω αντίπαλο αυτό είναι το ζήτημα

N. X.: Με τον Αντώνη τον Ρέμο δεν παίζεται κανένα τάβλι πιά ;

Π. Δ.: Έχει πέσει και αυτός πολύ έχει Αμερικές ...Αυστραλίες

N. X.: Πώς είδες την ανάμειξή του με τον Ηρακλή; Που αποφάσισε να πάρει την ομάδα στα χέρια του ; Δύσκολο στοίχημα

Π. Δ.: Είναι μεγάλο και δύσκολο στοίχημα απλά πιστεύω οτι δεν έπρεπε ,η γνώμη μου είναι αυτή του την έχω εκφράσει ...

N. X.: Το ίδιο του είπα και εγώ γιατί είναι και δικός μου φίλος

Π. Δ.: Απο τη στιγμή που είσαι τραγουδιστής και κάνεις μια καριέρα εκεί δεν μπορείς να είσαι και εδώ και εκεί αυτός απο αγάπη με την αγάπη του πήγε να προσφέρει σε αυτή την ομάδα ...

N. X.: Έχει κόστος όμως αυτό ...και οικονομικό κόστος και ψυχής κόστος κυρίως αυτό .

Π. Δ.: Να φύγει απο κεί ...

N. X.: Να φύγει όμορφα ...μετά απο κάποια επιτυχία να παραδώσει την ομάδα σε καλή κατάσταση σε καλά χέρια γιατί αλλιώς μπορεί να περάσει στεναχώρια εκεί ο Αντώνης ... Στο ποδόσφαιρο ποιόν υποστηρίζεις ; Ποιά ομάδα είσαι ;

Π. Δ.: Είμαι με τον Ζαγοράκη

N. X.: Είσαι ΠΑΟΚ ;

Π. Δ.: Λόγω γυναίκας ..όταν σε ρωτάνε απο ποίο χωριό είσαι λές απο το χωριό της γυναίκας μου

N. X.: Είσαι Λιτόχωρο

Π. Δ.: Θα φάω ξύλο απο τα παιδιά μου

N. X.: Θα φας πολύ ξύλο ...Πώς τον βλέπεις τον Ζαγοράκη δύσκολη προσπάθεια και για αυτόν .Μεγάλος ποδοσφαιριστής ...ψυχάρα μεγάλη αλλά θέλει λεφτά η δουλειά αυτή

Π. Δ.: Θέλει μεγαλύτερη υποστήριξη και απο τον κόσμο και απο παράγοντες

N. X.: και έχει βρεθεί σε μια μεγάλη περιπέτεια ...

Π. Δ.: Και ελπίζω να μην το βάλει κάτω να κάνει υπομονή να συνεχίσει

N. X.: Δεν έπρεπε Πύρρο να βρεθούν και τέσσερις με πέντε επιχειρηματίες απο τη Β. Ελλάδα να υποστηρίξουν τον ΠΑΟΚ είναι κρίμα αυτή η ομάδα με την ιστορία που έχει και με ένα λαμπρό Πρόεδρο όπως ο Ζαγοράκης να μην έχει τα μέσα ,τα χρήματα

Π. Δ.: Είναι λυπηρό και με πολύ μεγάλο κόσμο ο ΠΑΟΚ απο πίσω . Δεν έχει λίγο κόσμο...

N. X.: Τώρα έχω δεί οτι αρθρογραφείς τελευταία σε εφημερίδες ...σε αθλητική εφημερίδα και γράφεις και ενδιαφέροντα κομμάτια και θέλω να σε ρωτήσω την άποψη σου για αυτά που συνέβησαν στον Ολυμπιακό το τελευταίο διάστημα με την αντικατάσταση του Λεμονή ,ξέρεις έχω και εγώ τον πόνο μου με τον Ολυμπιακό

Π. Δ.: Γενικά όλοι είναι πονεμένοι τελευταία δεν ξέρουν ποιός θα βγεί πρώτος ..

N. X.: Θα δούμε το απόγευμα τί θα γίνει είναι ο Ολυμπιακός στη Ξάνθη και η ΑΕΚ στη Τούμπα και ο Παναθηναϊκός με τον Άρη που ο Αρης είναι σε πολύ καλή χρονιά ,,εχει τρία ματς φωτιά σήμερα για πές πώς είδες την απομάκρυνση του Λεμονή

Π. Δ.: Ηταν λογικό ο Λεμονής έκανε μια πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη αλλά όπως είδαμε στο πρωτάθλημα έκανε σκαμπανεβάσματα και βέβαια όλα αυτά προερχόταν απο την πίεση που δεχόταν γιατί δεν γίνεται να κρατά τρία καρπούζια στη μασχάλη σου. Ήταν πρωτάθλημα ,ήταν Κύπελλο και ήταν και Ευρώπη. Απλά έπρεπε να διαχειριστεί καλύτερα το καλό υλικό που είχε ο Ολυμπιακός φέτος να το μοιράσουμε σωστά ώστε να μπορεί η ομάδα να αντέξει και τα τρία αυτά . Δεν έκανε καλή κατανομή δυνάμεων και για αυτό και βρέθηκε στη θέση που ....

N. X.: Έμεινε απο λάστιχο . Λες επομένως οτο το βάθος που έχει ο πάγκος του Ολυμπιακού να το αξιοποιήσει . Ουσιαστικά με 14-15 παίχτες έβγαλε όλη τη χρονιά ενώ έχει παίχτες γιατί να μην παίζει ο Κατσικογιάννης ,γιατί να μην παίζει ο Μενδρινός ,γιατί να μην πάιζει ο Μήτρογλου ;

Π. Δ.: Γιατί να μην παίζει στο champions League μπορεί να μην παίζει στο Πρωτάθλημα ,βάλτον στο Κύπελλο ,αυτό λεω ,μοίρασε τις δυνάμεις σωστά ..

N. X.: Πές μου για την οικογένειά σου ..για τη γυναίκα σου για αυτή την τρομερή γυναίκα

Π. Δ.: Η Αναστασία είναι καλά ειδικά τώρα που είμαι και στο σπίτι ......

N. X.: Πώς άντεξε η γυναίκα όλα αυτά τα χρόνια

Π. Δ.: Με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια , με στήριξε μεγάλωσε τρία παιδιά μόνη της ,μεγάλωσε τρία παιδιά σωστά μόνη της και με στήριξε και εμένα .Είχε δύο μέτωπα να αντιμετωπίσει και εντάξει όλα περάσανε

N. X.: Είναι χαρούμενη τώρα που είσαι κοντά της ;

Π. Δ.: Όλη η οικογένεια είναι χαρούμενη και τα παιδιά μου είναι χαρούμενα και εγώ είμαι χαρούμενος γιατί κάνω πράγματα με τα παιδιά που δεν μπορούσα να κάνω ..

N. X.: Γυρίζοντας και κοιτάζοντας πίσω υπάρχουν πράγματα υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει ; Πού δεν θα τα ξανάκανες ; Είναι μια λαμπρή διαδρομή αλλά υπάρχουν σελίδες που λές αυτό δεν θα το ξανάκανα αυτό δεν θα το δοκίμαζα

Π. Δ.: Δεν νομίζω εγιναν όλα όπως τα ήθελα να γίνουν ...

N. X.: Απο τα 4 Ολυμπιακά μετάλλια ποιό αγαπάς πιο πολύ ;

Π. Δ.: Της Αθήνας

N. X.: Το χάλκινο της Αθήνας .Περίεργο αυτό απο τα τριά χρυσά να αγαπάς το χάλκινο

Π. Δ.: Είναι το ωραιότερο της ζωής μου και σε πόνο σε κούραση μου έβγαλε πολλά συναισθήματα αυτό το μετάλλιο

N. X.: Πιστεύεις οτι αν δεν είχες περάσει απο τους τραυματισμούς θα έπαιρνες το χρυσό και στην Αθήνα ;

Π. Δ.: Ναι αλλά φαντάσου τί θα λέγανε

N. X.: Τέταρτο χρυσό ; Αυτά που πρέπει θα λέγανε

Π. Δ.: Εντάξει αυτό είναι μια απόδειξη σε αυτά που λέγαμε πριν σε όλα αυτά που προαναφέραμε .


ΜΕΡΟΣ 8ο

N. X.: Στον ελεύθερο χρόνο σου τί κάνεις ; Πώς είναι o Πύρρος Δήμας στην καθημερινότητα; Έχεις κάποια hobby έχεις κάποιους αγαπημένους τρόπους διασκέδασης; Πώς περνάς το χρόνο σου;

Π. Δ.: Ναι, βασικά, ο χρόνος είναι πολύ λίγος πάλι, δεν έχω πολύ χρόνο αλλά τουλάχιστον αυτή τη στιγμή ασχολούμαι πολύ με τα παιδιά μου. Για να πηγαίνουν τα παιδιά σήμερα και να κάνουν αθλητισμό, να πηγαίνουν στο ωδείο, να κάνουν πράγματα...

N. X.: Είναι Full time job...

Π. Δ.: Σε αυτήν την πόλη, πρέπει να γίνεις ταξιτζής…

N. X.: Πλήρους απασχόλησης ταξιτζής..

Π. Δ.: Και όταν έχεις και τρία και κάνουν διαφορετικά πράγματα καταλαβαίνεις ότι…

N. X.: Τρέχεις από το ένα στο άλλο. Θανάσης Βέγγος.

Π. Δ.: Είμαι όλη μέρα στο αμάξι, ναι.

N. X.: Θανάσης Βέγγος…

Π. Δ.: Τρέχα. Λοιπόν το μόνο που με ευχαριστεί και περνάω καλά έτσι, είναι οι μέρες που παίζω μπάλα.

N. X.: Σε τι θέση παίζεις ;

Π. Δ.: Είμαι αμυντικός !

N. X.: Αμυντικός.

Π. Δ.: Αλλά βάζω και μια γραμμή και λέω ή την μπάλα ή το πόδι. Είμαι τόσο καλός !

N. X.: Άντε να περάσεις από τον Πύρρο Δήμα στην άμυνα.

Π. Δ.: Είναι ευτυχώς και δίπλα στο σπίτι τα γήπεδα, είναι τα γήπεδα του Βασίλη Λάκη του φίλου μου..

N. X.: Φαντάζομαι ότι όταν σπρώχνεις και λίγο τον επιθετικό της αντίπαλης ομάδας...

Π. Δ.: Με σπρώχνουν βασικά πιο πολύ , με σπρώχνουν, και ζητάω και φάουλ αλλα δεν που το δίνουν .Περνάω καλά με μπάλα.

N. X.: Με ποιούς παίζεις ; Παίζεις πέντε επί πέντε παίζετε, τί παίζετε ;

Π. Δ.: Επτά επί επτά βασικά

N. X.: Επτά επί επτά

Π. Δ.: Δεν έχει πέντε επί πέντε εκεί , είναι στα γήπεδα του Βασίλη Λάκη , το έχουμε κάνει εκεί πολύ

N. X.: Α , του παλιού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ

Π. Δ.: Είναι στον ΠΑΟΚ τώρα ο Βασίλης

N. X.: Μάλιστα

Π. Δ.: Και μαζευόμαστε εκεί με Σωτήρη Κωνσταντινίδη, πολλά παιδιά , έχουμε κάνει εκεί μια παρέα, έχουμε κάνει στέκι μας τα γήπεδα εκεί αυτά και περνάμε αρκετές ώρες την εβδομάδα εκεί και περνάμε και καλά . Φυσικά με την οικογένειά μου cinema , θέατρα υπάρχει χρόνος....

N. X.: Ο κινηματογράφος σου αρέσει...

Π. Δ.: Μου αρέσει πάρα πολύ !

N. X.: Σου αρέσουν και οι παλαιές ελληνικές ταινίες; Τις βλέπεις ή όχι ;

Π. Δ.: Αυτά και είκοσι φορές και πενήντα φορές να τις δεις δεν χορταίνεις να τις βλέπεις

N. X.: Από μουσική τί ακούς;

Π. Δ.: Από μουσική ακούω και ξένα και ελληνικά

N. X.: Αγαπημένοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες ;

Π. Δ.: Ε, μου αρέσει πολύ ο Λιδάκης, φυσικά τον Ρέμο τον έχω βαρεθεί...(γέλια)...
Πρέπει να βγάλει κανένα καινούριο CD τώρα γιατί μας έχει κουράσει με τα παλιά.

N. X.: Νομίζω ότι ετοιμάζει..

Π. Δ.: Του τα λέω αυτά...

N. X.: Ετοιμάζει και από ότι λέει και από ό, τι μου έχει πει έχει και δυο τρία τραγούδια που θα γίνει κόλαση

Π. Δ.: Έτσι λέει , έτσι λέει , κάτσε να τα ακούσουμε .

N. X.: Σωστό

Π. Δ.: Εντάξει , υπάρχουν πολλοί καλοί τραγουδιστές

N. X.: Άμα έχεις τέτοιους φίλους σαν και εμάς , τί να τους κάνεις τους εχθρούς..

Π. Δ.: Σωστό και αυτό. Έχει πολύ καλούς τραγουδιστές και συνέχεια βγαίνουν καινούρια τραγούδια , που τώρα σου αρέσει αυτό , αύριο σου αρέσει το άλλο

N. X.: Παλιά ελληνικά τραγούδια , ακούς ;

Π. Δ.: Ακούω. Πιο πολύ μ αρέσει η Μαρινέλλα.

N. X.: Πύρρο, πώς σε αντιμετώπιζαν οι συναθλητές σου; Θα με ενδιέφερε να μάθω πως σε αντιμετώπιζαν στην πρώτη Ολυμπιάδα και πώς στην τελευταία εδώ στην Αθήνα. Φαντάζομαι στην πρώτη θα σε έβλεπαν σαν παρακατιανό;

Π. Δ.: Αυτό που θέλω να πω ότι στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης με είχαν πρωτοδεί τρεις μήνες πριν, σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Εκεί πήρα και την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς τότε.

N. X.: Είχες πάρει μετάλλιο πριν δηλαδή;

Π. Δ.: Ναι είχα βγει τρίτος στους Πανευρωπαϊκούς, με τους ίδιους αθλητές, με τα ίδια κιλά,

N. X.: Τα ίδια κιλά ...

Π. Δ.: Απλά είχα χάσει εγώ λόγο του ότι ήμουν βαρύτερος.

N. X.: Θα είχες χτυπήσει καμία πίτα πάλι, ως συνήθως, πριν...

Π. Δ.: Ενώ στους Ολυμπιακούς, βγήκα πρώτος με σωματικό βάρος, κέρδισα. Ήμουν πιο ελαφρύτερος. Είχα δει τους τελευταίους 10 αγώνες.

N. X.: Επομένως σε περίμεναν και στην πρώτη Ολυμπιάδα ότι θα διεκδικήσεις....

Π. Δ.: Με περιμένανε αλλά απλά δεν περιμένανε ότι θα πάω για να το χτυπήσω το χρυσό. Θυμάμαι τότε ότι μπήκα στο γυμναστήριο, ειδικά ο Σαμάντοφ τότε που ήταν και ο παγκόσμιος πρωταθλητής και φαβορί για το μετάλλιο το χρυσό, ήταν απέναντί μου κι εγώ του γύρισα την πλάτη και δεν τον κοιτούσα καθόλου . Κι αυτός είχε σκυλιάσει που δεν τον κοιτούσα.

N. X.: Το έκανες για ψυχολογικούς λόγους.

Π. Δ.: Ναι ότι δεν τον φοβάμαι. Μπήκα μέσα , ότι εγώ είμαι και δεν υπάρχει κανένας άλλος. Και εκεί του έσπασα και τον τσαμπουκά πιστεύω. Από εκεί και πέρα οπουδήποτε πήγαινα για αγώνες είτε σε παγκόσμιο είτε σε πανευρωπαϊκό με αντιμετωπίζανε ως τον Ολυμπιονίκη με σεβασμό και με αγάπη. Δεν υπήρχε... Υπήρχε πάντα respect.

N. X.: Τώρα αυτό με το σωματικό βάρος, σημαίνει ότι είχες τραβήξει και πείνες πριν από τους αγώνες, για να πιάσεις το βάρος που πρέπει.

Π. Δ.: Πείνες και πείνες. Φυσικά όλο αυτό γινόταν το τελευταίο διάστημα που έπεφτε και η προπόνηση, το τελευταίο δεκαήμερο. Δεν πίναμε καθόλου νερό. Εγώ προσωπικά έπινα μισό ποτήρι την ημέραμε ένα ποτήρι την ημέρα. Τρώγαμε καρδιές μαρουλιού και 200 γρ. Κρέας την ημέρα. Αυτό ήτανε...

N. X.: Για να χάσεις βάρος.

Π. Δ.: Για να χάσουμε βάρος.

N. X.: Αυτό όμως δεν έχει και τον κίνδυνο ότι καταβάλλεται ο οργανισμός;

Π. Δ.: Βέβαια. Αλλά η προπόνηση που έχεις κάνει, δηλαδή αν εγώ σήκωνα 10 κιλά με 89 κιλά σωματικό βάρος, αντέχοντας την προπόνηση και γυμνάζοντας τον εαυτό μου με 89 κιλά... δηλαδή ήμουν 87, πήγαινα 89 -έπαιρνα 2 κιλά έκανα μυϊκή μάζα και σήκωνα 15 κιλά. Όταν έχανα αυτά τα 8 κιλά, πόσα ήτανε, τα 7 , τα 6 , τα 5, έχανα από τα 15 πήγαινα στα 12. ναι αλλά είχα δύο κιλά κέρδος στην επίδοσή μου.

N. X.: Πάντως, ψυχική ταλαιπωρία μεγάλη τις μέρες πριν τον αγώνα. Δεν σου έφτανε η αγωνία, είχες και την πίσεση να μην φας , για να είσαι στο σωστό σωματικό βάρος και να είσαι και δυνατός εκείνη την ημέρα.

Π. Δ.: Εντάξει... Όλα αυτά ήταν ωραία, αλλά όταν δεν πήγαινε και καλά και ήσουνα κουρασμένος και δεν έβγαινε όπως ήθελες αυτό και είχες ζαλάδες και αυτά, η ψυχολογία σου έπεφτε... δεν είχες ψυχολογία για αγώνα.

N. X.: Στην τελευταία Ολυμπιάδα... θέλω να μου μιλήσεις για αυτές τις σκηνές τις μαγικές. Πώς ένιωσες όταν το στάδιο, ήμουν μέσα και το έχω ζήσει αυτό και είναι από τις στιγμές που δεν θα ξεχάσω όσο ζω, να είναι όλο το γήπεδο όρθιο για πάρα πολλή ώρα και να σε χειροκροτεί συνεχώς

Π. Δ.: Εντάξει , πιστεύω ότι είναι οι στιγμές που...

N. X.: Το έχεις βάλει να το ξαναδείς στο βίντεο;

Π. Δ.: Το έχω δει σαν στιγμιότυπα σε κάποιες βραβεύσεις, αλλά να το βάλω εγώ στο σπίτι μου...

N. X.: Δεν το αντέχεις να το κάνεις;

Π. Δ.: Όχι δεν το αντέχω...

N. X.: Δεν το θέλεις;

Π. Δ.: Θέλω να το θυμάμαι, έτσι όπως το έζησα. Δεν έχει καμία σχέση, το να το δεις στο βίντεο με το πως το έζησες. Κλείνω τα μάτια μου και το φαντάζομαι. Όποτε είμαι θυμωμένος με κάποιους που αμφισβητούν, που ...

N. X.: Ισοπεδώνουν.

Π. Δ.: Ισοπεδώνουν.... κλείνω τα μάτια μου για να ηρεμήσω και θυμάμαι εκείνες τις στιγμές.

N. X.: Αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου;

Π. Δ.: Πιστεύω ότι πολλοί αθλητές θα θέλανε να ζήσουν μια τέτοια στιγμή.

N. X.: Στο Πεκίνο θα πας, να δεις τους Ολυμπιακούς αγώνες;

Π. Δ.: Ναι, τουρίστας.

N. X.: Τουρίστας. Φαντάζομαι ότι μετά από τέσσερις συνεχόμενες Ολυμπιάδες πρωταγωνιστής, θα είναι δύσκολο να πας και να μην είσαι μέσα στους αγώνες.

Π. Δ.: Θα είναι δύσκολο, αλλά θα είναι και ωραία γιατί δεν θα έχω το άγχος , δεν θα έχω δίαιτα, θα ζήσω κι εγώ, θα πάω να δω μία Ολυμπιάδα...

N. X.: Να τη ζήσεις, ανθρώπινα

Π. Δ.: Αυτό. Ανθρώπινα. Βέβαια όλα αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες με την λαμπαδηδρομία , με το Θιβέτ, με τα ανθρώπινα δικαιώματα... είναι τραγικά.

N. X.: Έχει πέσει μία σκιά...

Π. Δ.: Όχι μία σκιά. Μεγάλη σκιά και ας μην γελιόμαστε όταν στο Λονδίνο που πέρασε η φλόγα επιστρατευτήκανε 2.000 αστυνομικοί και όλο το κόστος της λαμπαδηδρομίας κόστισε 2 εκ. $, φανταστείτε που έχουμε φτάσει και δεν νομίζω ότι η Ολυμπιακή φλόγα είναι να γίνει...

N. X.: Να ζούμε γύρω από την φλόγα όλη αυτή την αντίδραση.

Π. Δ.: Ακριβώς.

N. X.: Είναι για μας τους έλληνες ειδικά

Π. Δ.: Για μας τους έλληνες...

N. X.: ...είναι άσχημο.

Π. Δ.: ...αλλά και για όλο τον κόσμο.

N. X.: Ίσως πρέπει να ξανανοίξει μία μεγάλη συζήτηση Πύρρο, γύρω από το Ολυμπιακό ιδεώδες και το Ολυμπιακό πνεύμα και τους Ολυμπιακούς αγώνες. Έχει παραγίνει εμπορική επιχείρηση αυτό το πράγμα.

Π. Δ.: Νομίζω ότι πρέπει να τα δούμε όλα με μία ψυχραιμία, με μία ...

N. X.: Ωριμότητα.

Π. Δ.: Ωριμότητα... και να ξεκινήσει μια συζήτηση, μεγάλη , σε όλα τα επίπεδα. Από ΔΟΕ , από κυβερνήσεις, από Ομοσπονδίες...