Η απειλή της «Μεγάλης Αλβανίας»

ΕΘΝΟΣ 28/2/2008
Η απειλή της «Μεγάλης Αλβανίας»
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Διάπλατα άνοιξε τον δρόμο προς την έναρξη στην πράξη της υλοποίησης του στόχου της «Μεγάλης Αλβανίας» η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και η διεθνής αναγνώριση της ανεξαρτησίας του. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το Κόσοβο θα ενσωματωθεί στην Αλβανία. Είναι άλλωστε εντελώς χωρίς νόημα η ύπαρξη δύο αλβανικών κρατών και μάλιστα γειτονικών - πόσω μάλλον που το Κόσοβο δεν είναι οικονομικά βιώσιμο. Επιπροσθέτως, αποτελεί αφέλεια ή υποκρισία να περιμένει κανείς ότι οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ δεν θα διεκδικήσουν -δυναμικά, αν παραστεί ανάγκη- να πετύχουν και αυτοί αυτό που ήδη κέρδισαν οι Αλβανοί του Κοσόβου, αποσταθεροποιώντας δραματικά το τεχνητό κράτος της ΠΓΔΜ, το οποίο απειλείται με διάλυση και μάλιστα στο εγγύς μέλλον, παρά την πολιτική θρασύτητα της ηγεσίας των Σκοπίων.
Η προώθηση από τις ΗΠΑ της πολιτικής «όποια μειονότητα θέλει και μπορεί, παίρνει τα εδάφη της και αποσχίζεται από τη χώρα όπου ζει» ενθαρρύνει τους αλβανικούς πληθυσμούς που ζουν σε κάποιους θυλάκους της νότιας Σερβίας και του Μαυροβουνίου να αναπτύσσουν παρόμοια αιτήματα αυτονομίας και ανεξαρτητοποίησης. «Παράπλευρη απώλεια» για την Ελλάδα αυτής της κατάστασης είναι η κλιμάκωση και μεγαλύτερη προβολή του αλβανικού αιτήματος διευρυνόμενων κύκλων για επέκταση της Αλβανίας και στην Τσαμουριά - δηλαδή ελληνικά εδάφη της Ηπείρου.
Πρόκειται περί του απόλυτου πολιτικού παραλογισμού: Αντί, βάσει της αρχής που εφάρμοσαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στο Κόσοβο, να απαιτεί η Ελλάδα την προσάρτηση των εδαφών που κατοικεί η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και να θέτει εκ νέου το Βορειοηπειρωτικό στο νέο διεθνές πλαίσιο του 21ου αιώνα, φτάσαμε στο σημείο να διεκδικεί η Αλβανία εδάφη που πριν από εβδομήντα χρόνια κατοικούσαν μειονοτικοί Αλβανοί που εξεδιώχθησαν επειδή συνεργάστηκαν με τους ναζί! Εκεί οδηγούν τα Βαλκάνια οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι με την πολιτική τους...
Το πρόβλημα άλλωστε έγκειται πολύ περισσότερο στην υποστήριξη που παρέχουν στα Τίρανα και τα επεκτατικά σχέδιά τους οι Αμερικανοί, παρά στις μεγαλοϊδεατικές βλέψεις ηγετικών αλβανικών κύκλων, οι οποίες άλλωστε υπήρχαν ανέκαθεν, αλλά δεν είχαν δυνατότητες υλοποίησης.
Καθώς όμως οι Αλβανοί αποτελούν τον πιο φιλοαμερικανικό λαό των Βαλκανίων, πράγμα που αποτελεί εγγύηση ότι η Αλβανία συνιστά στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το ορατό μέλλον, η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο να στηρίζει όλες τις επεκτατικές βλέψεις των Τιράνων. Οσο μεγαλύτερη είναι η «Μεγάλη Αλβανία» τόσο καλύτερα για την πολιτική των ΗΠΑ! Οπως είναι ευνόητο, αυτή η στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ καθιστά τα Τίρανα άκρως επιθετικά στην επιδίωξη του στόχου της «Μεγάλης Αλβανίας».
Τον Μάιο του 2001, ενώ μαίνονταν οι συγκρούσεις Αλβανών - Σλάβων στην ΠΓΔΜ, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης της Αλβανίας Αρμπέν Ιμάμη, ο οποίος ήταν και προσωπικός φίλος του Κώστα Μητσοτάκη, δήλωσε ότι το κόμμα του «από εδώ και στο εξής θα αφοσιωθεί στην προσπάθεια να προχωρήσει η αναπόφευκτη και ειρηνική ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία».
Με πιο διπλωματικό τρόπο επανέφερε τη συζήτηση περί Μεγάλης Αλβανίας το 2006 και ο υπουργός Εξωτερικών των Τιράνων Μπεσνίκ Μουσταφά, με αφορμή μάλιστα το ενδεχόμενο να πάρουν μεν οι Αλβανοί το Κόσοβο, αλλά να δοθεί στους Σέρβους το ελάχιστο τμήμα που κατοικείται ακόμη από σερβικό πληθυσμό. «Αν το Κόσοβο διαιρεθεί, εμείς δεν εγγυόμαστε πλέον την ακεραιότητα των συνόρων του με την Αλβανία, ούτε τα σύνορα με το αλβανικό τμήμα της Μακεδονίας» είχε δηλώσει, προκαλώντας άρθρο της γαλλικής «Μοντ Ντιπλοματίκ» με τίτλο «Επικίνδυνα όνειρα μιας "Μεγάλης Αλβανίας"».
Τα Σκόπια, τα οποία αντιμετωπίζουν υπαρξιακό πρόβλημα και κινδυνεύουν άμεσα με διαμελισμό από τις εξελίξεις αυτές, διαμαρτύρονται εντονότατα με κάθε ευκαιρία. Η διεθνής κοινότητα «επέτρεψε στους τρομοκράτες να αναλάβουν δράση στο Κόσοβο, στη Νότια Σερβία και στη Μακεδονία, με μοναδικό στόχο τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας», κατήγγειλε έξω φρενών τον Αύγουστο του 2001 ο τότε πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι, καθώς η χώρα του είχε φτάσει στο χείλος του γκρεμού λόγω των συγκρούσεων Σλάβων και Αλβανών που είχαν προκαλέσει εκατοντάδες νεκρούς.
Η σημερινή ηγεσία των Σκοπίων, τα αποκαλούμενα «Σλαβοαμερικανάκια», μπορεί να παριστάνει την αδιάλλακτη απέναντι στην Ελλάδα για το όνομα, αλλά σίγουρα η χώρα αισθάνεται αποπνικτική την αλβανική απειλή.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ
Αύξηση κατά 50% με το Κόσοβο
Η ενσωμάτωση του Κοσόβου αποτελεί τεράστιο βήμα για την υλοποίηση του σχεδίου της Μεγάλης Αλβανίας. Η έκταση της Αλβανίας είναι 28.748 τ. χλμ. και ο πληθυσμός της γύρω στα 3.500.000 άτομα. Το Κόσοβο έχει έκταση 10.887 τ. χλμ. -δηλαδή το 40% του εδάφους της Αλβανίας- και πληθυσμό 1.800.000 Αλβανών. Οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι μια απορρόφηση του Κοσόβου θα σημάνει την αύξηση του πληθυσμού της Αλβανίας κατά 50% και της έκτασής της κατά 40%! Αν σε αυτούς προστεθούν και άλλες 500.000 Αλβανοί που ζουν στην ΠΓΔΜ, τότε οι Αλβανοί θα είναι ίσοι σχεδόν με τους Βούλγαρους και κάτι λιγότεροι από τους Σέρβους, περισσότεροι από τους Κροάτες και πάει λέγοντας!
Η απειλή της «Μεγάλης Αλβανίας»
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Διάπλατα άνοιξε τον δρόμο προς την έναρξη στην πράξη της υλοποίησης του στόχου της «Μεγάλης Αλβανίας» η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και η διεθνής αναγνώριση της ανεξαρτησίας του. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το Κόσοβο θα ενσωματωθεί στην Αλβανία. Είναι άλλωστε εντελώς χωρίς νόημα η ύπαρξη δύο αλβανικών κρατών και μάλιστα γειτονικών - πόσω μάλλον που το Κόσοβο δεν είναι οικονομικά βιώσιμο. Επιπροσθέτως, αποτελεί αφέλεια ή υποκρισία να περιμένει κανείς ότι οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ δεν θα διεκδικήσουν -δυναμικά, αν παραστεί ανάγκη- να πετύχουν και αυτοί αυτό που ήδη κέρδισαν οι Αλβανοί του Κοσόβου, αποσταθεροποιώντας δραματικά το τεχνητό κράτος της ΠΓΔΜ, το οποίο απειλείται με διάλυση και μάλιστα στο εγγύς μέλλον, παρά την πολιτική θρασύτητα της ηγεσίας των Σκοπίων.
Η προώθηση από τις ΗΠΑ της πολιτικής «όποια μειονότητα θέλει και μπορεί, παίρνει τα εδάφη της και αποσχίζεται από τη χώρα όπου ζει» ενθαρρύνει τους αλβανικούς πληθυσμούς που ζουν σε κάποιους θυλάκους της νότιας Σερβίας και του Μαυροβουνίου να αναπτύσσουν παρόμοια αιτήματα αυτονομίας και ανεξαρτητοποίησης. «Παράπλευρη απώλεια» για την Ελλάδα αυτής της κατάστασης είναι η κλιμάκωση και μεγαλύτερη προβολή του αλβανικού αιτήματος διευρυνόμενων κύκλων για επέκταση της Αλβανίας και στην Τσαμουριά - δηλαδή ελληνικά εδάφη της Ηπείρου.
Πρόκειται περί του απόλυτου πολιτικού παραλογισμού: Αντί, βάσει της αρχής που εφάρμοσαν οι ΗΠΑ και η ΕΕ στο Κόσοβο, να απαιτεί η Ελλάδα την προσάρτηση των εδαφών που κατοικεί η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και να θέτει εκ νέου το Βορειοηπειρωτικό στο νέο διεθνές πλαίσιο του 21ου αιώνα, φτάσαμε στο σημείο να διεκδικεί η Αλβανία εδάφη που πριν από εβδομήντα χρόνια κατοικούσαν μειονοτικοί Αλβανοί που εξεδιώχθησαν επειδή συνεργάστηκαν με τους ναζί! Εκεί οδηγούν τα Βαλκάνια οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι με την πολιτική τους...
Το πρόβλημα άλλωστε έγκειται πολύ περισσότερο στην υποστήριξη που παρέχουν στα Τίρανα και τα επεκτατικά σχέδιά τους οι Αμερικανοί, παρά στις μεγαλοϊδεατικές βλέψεις ηγετικών αλβανικών κύκλων, οι οποίες άλλωστε υπήρχαν ανέκαθεν, αλλά δεν είχαν δυνατότητες υλοποίησης.
Καθώς όμως οι Αλβανοί αποτελούν τον πιο φιλοαμερικανικό λαό των Βαλκανίων, πράγμα που αποτελεί εγγύηση ότι η Αλβανία συνιστά στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το ορατό μέλλον, η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο να στηρίζει όλες τις επεκτατικές βλέψεις των Τιράνων. Οσο μεγαλύτερη είναι η «Μεγάλη Αλβανία» τόσο καλύτερα για την πολιτική των ΗΠΑ! Οπως είναι ευνόητο, αυτή η στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ καθιστά τα Τίρανα άκρως επιθετικά στην επιδίωξη του στόχου της «Μεγάλης Αλβανίας».
Τον Μάιο του 2001, ενώ μαίνονταν οι συγκρούσεις Αλβανών - Σλάβων στην ΠΓΔΜ, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης της Αλβανίας Αρμπέν Ιμάμη, ο οποίος ήταν και προσωπικός φίλος του Κώστα Μητσοτάκη, δήλωσε ότι το κόμμα του «από εδώ και στο εξής θα αφοσιωθεί στην προσπάθεια να προχωρήσει η αναπόφευκτη και ειρηνική ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία».
Με πιο διπλωματικό τρόπο επανέφερε τη συζήτηση περί Μεγάλης Αλβανίας το 2006 και ο υπουργός Εξωτερικών των Τιράνων Μπεσνίκ Μουσταφά, με αφορμή μάλιστα το ενδεχόμενο να πάρουν μεν οι Αλβανοί το Κόσοβο, αλλά να δοθεί στους Σέρβους το ελάχιστο τμήμα που κατοικείται ακόμη από σερβικό πληθυσμό. «Αν το Κόσοβο διαιρεθεί, εμείς δεν εγγυόμαστε πλέον την ακεραιότητα των συνόρων του με την Αλβανία, ούτε τα σύνορα με το αλβανικό τμήμα της Μακεδονίας» είχε δηλώσει, προκαλώντας άρθρο της γαλλικής «Μοντ Ντιπλοματίκ» με τίτλο «Επικίνδυνα όνειρα μιας "Μεγάλης Αλβανίας"».
Τα Σκόπια, τα οποία αντιμετωπίζουν υπαρξιακό πρόβλημα και κινδυνεύουν άμεσα με διαμελισμό από τις εξελίξεις αυτές, διαμαρτύρονται εντονότατα με κάθε ευκαιρία. Η διεθνής κοινότητα «επέτρεψε στους τρομοκράτες να αναλάβουν δράση στο Κόσοβο, στη Νότια Σερβία και στη Μακεδονία, με μοναδικό στόχο τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας», κατήγγειλε έξω φρενών τον Αύγουστο του 2001 ο τότε πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι, καθώς η χώρα του είχε φτάσει στο χείλος του γκρεμού λόγω των συγκρούσεων Σλάβων και Αλβανών που είχαν προκαλέσει εκατοντάδες νεκρούς.
Η σημερινή ηγεσία των Σκοπίων, τα αποκαλούμενα «Σλαβοαμερικανάκια», μπορεί να παριστάνει την αδιάλλακτη απέναντι στην Ελλάδα για το όνομα, αλλά σίγουρα η χώρα αισθάνεται αποπνικτική την αλβανική απειλή.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ
Αύξηση κατά 50% με το Κόσοβο
Η ενσωμάτωση του Κοσόβου αποτελεί τεράστιο βήμα για την υλοποίηση του σχεδίου της Μεγάλης Αλβανίας. Η έκταση της Αλβανίας είναι 28.748 τ. χλμ. και ο πληθυσμός της γύρω στα 3.500.000 άτομα. Το Κόσοβο έχει έκταση 10.887 τ. χλμ. -δηλαδή το 40% του εδάφους της Αλβανίας- και πληθυσμό 1.800.000 Αλβανών. Οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι μια απορρόφηση του Κοσόβου θα σημάνει την αύξηση του πληθυσμού της Αλβανίας κατά 50% και της έκτασής της κατά 40%! Αν σε αυτούς προστεθούν και άλλες 500.000 Αλβανοί που ζουν στην ΠΓΔΜ, τότε οι Αλβανοί θα είναι ίσοι σχεδόν με τους Βούλγαρους και κάτι λιγότεροι από τους Σέρβους, περισσότεροι από τους Κροάτες και πάει λέγοντας!