Φόρουμ της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

Στο Κόσσοβο οι Αλβανοί απολάμβαναν επί Τίτο ευρεία αυτονομία τόσο στην Πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και στον εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό τομέα με σεβασμό όλων των δικαιωμάτων τους. Είχαν ανεξάρτητη από την κεντρική εξουσία εκπαίδευση, ακόμη και Πανεπιστημιακού επιπέδου, δικές τους εφημερίδες και ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενώ συμμετείχαν σε μεγάλο ποσοστό και στα Όργανα Τάξης & Ασφάλειας. Αυτά βεβαίως περιορίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από τον Μιλόσεβιτς και μετά από τα γνωστά γεγονότα (Νατοϊκοί βομβαρδισμοί), οι Αλβανοί βρίσκονται ένα βήμα από την ανεξαρτησία και μάλιστα σε εδάφη που θεωρούνται η κοιτίδα του Σερβικού Έθνους, αν και τα τελευταία 50 χρόνια το παιχνίδι της πληθυσμιακής υπεροχής κρίθηκε οριστικά υπέρ των Αλβανών.



Αντιθέτως στη Βόρειο Ήπειρο ισχύουν τα εξής τραγελαφικά και ετεροβαρή σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν οι Κοσσοβάροι:



1) Δεν έχει γίνει ακόμη μετά από 15 χρόνια «Δημοκρατίας» επίσημη και ουσιαστική απογραφή που να λαμβάνει υπ΄ όψη της τις εθνικές, θρησκευτικές & πολιτιστικές ιδιαιτερότητες των Αλβανών πολιτών, κάτι που θα επέτρεπε τη συστηματική καταγραφή των Βορειοηπειρωτών (ελληνοφώνων, αλβανοφώνων και βλαχοφώνων) που θα διετράνωναν μέσα από την απογραφή την ταυτότητά τους!

2) Οι Αλβανοί στηριγμένοι σε Χοτζικούς νόμους αναγνωρίζουν ως μειονότητα (και πάλι όχι με πλήρη δικαιώματα όπως προβλέπονται από τη ΔΑΣΕ και τον ΟΗΕ) μόνο 99 χωριά σε 3 Νομούς της Βορείου Ηπείρου. Όλες οι άλλες περιοχές (ενδεικτικά Αργυρόκαστρο, Κορυτσά, Χειμάρρα, Πρεμετή,
Λεσκοβίκι, Άγιοι Σαράντα…) δεν αναγνωρίζονται, με συνέπεια να μην δικαιούνται τα Ελληνόπουλα να μαθαίνουν τη γλώσσα και την ιστορία της πατρίδας τους, ενώ επί Χότζα δεν επιτρέπονταν ούτε η ομιλία στα ελληνικά. Χαρακτηριστική είναι η συνεχιζόμενη άρνηση των Αλβανών για άνοιγμα Ελληνικού Σχολείου στη Χειμάρρα, ενώ στην Κορυτσά δόθηκε η άδεια, αλλά με καθεστώς ιδιωτικού σχολείου, για να μη θεωρηθεί ως αναγνώριση ύπαρξης Ελλήνων στην περιοχή!

3) Αλλά και στον τομέα του Πολιτισμού οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου βλέπουν καθημερινά τα αρχαιολογικά μνημεία τους (Βουθρωτό, Απολλωνία, Αντιγόνεια…) τεκμήρια μιας τρισχιλιόχρονης λαμπρής ιστορίας, είτε να αφήνονται στην τύχη τους και να ρημάζουν είτε να τα οικειοποιούνται οι Αλβανοί ως δικά τους καταστρέφοντας τις ελληνικές επιγραφές!

4) Στον Εκκλησιαστικό τομέα, βεβαίως υπάρχει η Αλβανική Εκκλησία, αλλά ακόμη δεν της έχει αποδοθεί πλήρως η περιουσία της, ενώ σε εβδομαδιαία βάση υπάρχουν διαρρήξεις, κλοπές και καταστροφές σε Εκκλησάκια και Ναούς κυρίως στον χώρο τη ελληνικής μειονότητας. Επίσης δεν έχει λυθεί ακόμη το θέμα με την πλήρωση της κενής έδρας της Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, όπου κατοικεί και ο κύριος όγκος της Μειονότητας.

5) Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι το θέμα των περιουσιών των ελληνικών χωριών που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στο έλεος των Αλβανικών Δικαστικών Αρχών ή στη βουλιμία του κάθε τοπικού παράγοντα που τα εποφθαλμιά. Χωρίς τις περιουσίες τους τα ελληνικά χωριά στραγγαλίζονται οικονομικά και αυτός είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους (μαζί με την έλλειψη ασφαλούς και υγιούς πλαισίου για επιχειρηματική δραστηριότητα και την απουσία ελληνικής παιδείας για τα παιδιά τους) που οδήγησαν πολλούς στην απόφαση να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στην Ελλάδα.



Σε όλα τα παραπάνω και σε άλλα πολλά που δεν είναι δυνατό να χωρέσουν σε ένα σύντομο άρθρο φαίνεται η χαώδης διαφορά που χωρίζει την κατάσταση των δύο περιοχών (Βορείου Ηπείρου και Κοσσόβου) καθώς και το πώς κατάφεραν οι Κοσσοβάροι εκμεταλλευόμενοι την εύνοια του διεθνούς παράγοντα να έχουν αυτή τη στιγμή το μέλλον τους στα χέρια τους.

Δυστυχώς η Ελλάδα δρώντας σπασμωδικά παρακολουθεί μάλλον τους Βορειοηπειρώτες που μένουν στον τόπο τους να δίνουν μια άνιση μάχη ενάντια στο Αλβανικό Κράτος και περιορίζεται σε μεμονωμένες αντιδράσεις που δεν αρκούν όμως για να αλλάξουν το κλίμα και να δώσουν πραγματική ελπίδα στους Έλληνες αδελφούς μας. Αν μάλιστα συγκρίνουμε τη στάση μας με το πώς υπερασπίζονται οι εξ ανατολών γείτονές μας υπαρκτές και ανύπαρκτες συγγενικές τους μειονότητες, βάσει μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και παρά τη δεινή οικονομική τους κατάσταση, τότε μάλλον θα πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι από ντροπή.

Se kathe xwra opou iparxoun meionothtes iparxoun kai ola ayta pou aneferes Afoliaste.
Des gia paradeigma thn Ellada. H xwra pou genhse thn dhmokratia.
Des file mou thn meionothta ths thrakis....E re ti exoun traviksei oi anthropoi ekei....! Mexri kai xarismena daneia se idiotes exei dwsei to elliniko kratos etsi wste na agorasoun thn gh apo tous ntopious othomanous ellines....Mhn ta psaxneis to thema einai sto paron ti geinete.... ! Opou meionothta vale thn leksi katapiesh kai ayto isxyei se opoiadhpote xwra tou kosmou.

Ο Αγκίμ Τσέκου, πρώην διοικητής του UCK, έλαβε την Πέμπτη εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης στο Κόσοβο από τον πρόεδρο της επαρχίας, μετά την παραίτηση Κοσούμι την Τετάρτη.

«Ο πρόεδρος αποφάσισε αυτό το διορισμό (στην κορυφή της κυβέρνησης) βάσει των συνταγματικών του προνομιών και σε συμφωνία με τα κυβερνητικά κόμματα: τη Δημοκρατική Ενωση του Κοσόβου και τη Συμμαχία για το Μέλλον του Κοσόβου» αναφέρει ανακοίνωση του Φατμίρ Σεϊντίου που δόθηκε στη δημοσιότητα στην Πρίστινα.

Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι ο πρόεδρος ανέθεσε στον Τσέκου να σχηματίσει νέα κυβέρνηση σε συμφωνία με τον κυβερνώντα συνασπισμό κομμάτων.

Το Κοινοβούλιο θα κληθεί τώρα να επικυρώσει το διορισμό του Τσέκου στην πρωθυπουργία και να εγκρίνει τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει οριστεί ημερομηνία σύγκλησης του Σώματος.

Νωρίτερα ο Αγκίμ Τσέκου είχε δηλώσει έτοιμος να αναλάβει το αξίωμα του πρωθυπουργού.

«Είμαι έτοιμος να αποδεχθώ το αξίωμα του πρωθυπουργού για το συμφέρον του Κοσόβου» δήλωσε ο Τσέκου μετά τη συνάντηση που είχε στην Πρίστινα με τον επικεφαλής της Αποστολής του ΟΗΕ (UNMIK) Σ;eρεν Γέσεν-Πέτερσεν.

Ο Τσέκου διευκρίνισε ότι η αποστολή του ΟΗΕ, υπό τη διοίκηση του οποίου τελεί το Κόσοβο, υποστηρίζει την υποψηφιότητά του για το αξίωμα του πρωθυπουργού, μετά τη χθεσινή αιφνίδια παραίτηση από το αξίωμα του Μπαϊράμ Κοσούμι.

Σύμφωνα με πληροφορίες των τοπικών μέσων ενημέρωσης, ο Κοσούμι εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση έπειτα από έντονες πιέσεις εκ μέρους των κυβερνητικών κομμάτων, που έκριναν τις επιδόσεις του ανεπαρκείς.

Ο Τσέκου υπήρξε ένας από τους διοικητές του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου (UCK) που πολέμησε τις σερβικές δυνάμεις στη διάρκεια του πολέμου (1998-1999). Η προοπτική ανόδου του στο πρωθυπουργικό αξίωμα έχει ήδη προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις στο Βελιγράδι, το οποίο τον έχει κατηγορήσει για εγκλήματα πολέμου κατά των Σέρβων στην Κροατία και στο Κόσοβο το 1999.

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σάββατο, 4 Μαρτίου 2006 07:00

ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ στην ελληνική δύναμη του Κοσόβου, η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, ολοκλήρωσε χθες την περιοδεία της στην περιοχή και αναχώρησε για τη Βιέννη, όπου θα έχει σήμερα συνομιλίες με την Αυστριακή ομόλογό της, Ούρσουλα Πλάσνικ, και με τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για το Κόσοβο, Μάρτι Αχτισάαρι.

Η κα Μπακογιάννη συναντήθηκε με τον εντολοδόχο πρωθυπουργό του Κοσόβου, Αγκίμ Τσέκου, παρουσία του πολιτικού διοικητή και ειδικού απεσταλμένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Σέρεν Γέσεν Πέτερσεν, και κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του πρώην προέδρου του Κοσόβου, Ιμπραήμ Ρουγκόβα.

Νωρίτερα, στις συναντήσεις της τόσο με τον πρόεδρο του Κοσόβου, Φατμίρ Σεϊντίου όσο και με τον ηγέτη της Αντιπολίτευσης, Χακίμ Θάτσι, η κα Μπακογιάννη επεσήμανε τη στήριξη της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες γίνονται στη Βιέννη για το τελικό καθεστώς του Κοσόβου, αλλά και την ανάγκη να διεξαχθούν αυτές χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα.

Η υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί η διαδικασία εφαρμογής των κριτηρίων που έχει θέσει η Διεθνής Κοινότητα και αναφέρθηκε ακόμη στην προστασία της σερβικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Διαβεβαίωσε, πάντως, τους συνομιλητές της για τη στήριξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων.

Ο κ. Σεϊντίου δεσμεύτηκε για το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και τόνισε ότι θα επιδιώξει σχέσεις καλής γειτονίας και θα προωθήσει την προσέγγιση του Κοσόβου στις ευρωατλαντικές δομές.

Ο Χακίμ Θάτσι επανέλαβε ότι «πρέπει να γίνει σεβαστή η θέληση του λαού για ανεξαρτησία» και εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι αυτό θα γίνει εντός του 2006.