Φόρουμ της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

Βάση του άρθρου 11 της Σύμβασης –Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων η Αλβανία δεσμεύτηκε να αναγνωρίσει σε κάθε πρόσωπο που ανήκει σε εθνική μειονότητα, το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το επίθετό του (το πατρώνυμό του) και τα ονόματά του στη μειονοτική γλώσσα καθώς και το δικαίωμα αναγνώρισής τους, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από το νομικό τους σύστημα.
Μ’ όλα ταύτα στην Αλβανία συνεχίζει να εφαρμόζεται η παλιά νομοθεσία του 1975.

Σε αιτήσεις μελών της Εθνικής Ελληνικής Κοινότητας για αλλαγή και επαναφορά του χαρακτηριστικού τελικού «ς» (που δηλώνει και την ελληνικότητα του ονόματος) στα ονόματά τους, οι Έπαρχοι και οι Ληξίαρχοι απαντούν μόνο προφορικά και με υπεκφυγές, πιέζοντάς τους να αποφεύγουν την αλλαγή των ονομάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο Ληξιαρχείο Άνω Δροπόλεως, όπου η αίτηση για αλλαγή ονόματος έγινε αποδεχτή μόνο για την αλλαγή του ονόματος του αιτούντος και όχι για το επώνυμο, απαντώντας στον αιτούντα πως «δεν βγήκε ακόμα ο νόμος για τα επίθετα…», πράγμα που δείχνει ξεκάθαρα πως ούτε οι Έπαρχοι ούτε και τα, υπό εξάρτησή τους, Ληξιαρχεία, έχουν τα «χέρια λυμένα» για την εγγραφή των ονομάτων βάσει της Σύμβασης-Πλαίσιο.

Μάλιστα με τον υπ’ αριθμό Νόμο η διαδικασία αλλαγής των ονομάτων στην Αλβανία γίνεται πιο δύσκολη και περιπλέκεται με δικαστικές διαδικασίες, με σκοπό να ελέγχονται από κεντρικούς μηχανισμούς και να γίνονται πιέσεις. Διευκρινίζουμε ότι μέχρι τον Ιανουάριο του 2001 η αλλαγή των ονομάτων γίνονταν με απόφαση των Δημοτικών και Επαρχιακών Συμβουλίων

Ενώ σε περίπτωση εγγραφής νεογνών πολλοί ληξίαρχοι (κατ’ εντολή), εκμεταλλευόμενοι και την άγνοια των γονέων συνεχίζουν να εγγράφουν τα ονόματα σε αλβανική προφορά χωρίς να ενημερώσουν τους γονείς.

Σχολιάστε...

Οι όροι που απορρέουν από τη σύμβαση πλαίσιο δεν αποτελούν νόμο του Αλβανικού κράτους.. Αυτή τη στιγμή απαιτείται δικαστική απόφαση για την αλλαγή τόσο του επωνύμου όσο και του ονόματος. Προς το παρόν μια τέτοια αλλαγή μπορεί να μην ωφελούσε, καθώς είναι πολύ πιθανόν να δημιουργούνταν γραφειοκρατικά προβλήματα σε διάφορες διεκδικήσεις. Φανταστείτε πόσο δύσκολο θα ήταν για κάποιον να διεκδικήσει περιουσίες που του ανήκαν προ κομμουνιστικού καθεστώτος όταν θα παρουσιαζόταν με άλλο όνομα πριν και με άλλο τώρα. Σε πρώτη φάση καλό θα ήταν να αποδίδονται τα ονόματά μας σωστά στην ελληνική, αφού πολλοί από εμάς έχουμε λάθος μεταφρασμένα έγγραφα. Δεν πρέπει επουδενί να πολιτογραφηθούμε στην Ελλάδα με αλλαγμένα στοιχεία, μόνο και μόνο από άγνοια ή επειδή φοβόμαστε να διεκδικήσουμε τη σωστή μετάφραση των ονομάτων μας στο υπουργείο εξωτερικών...

Αδέρφια,
νομίζω πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε:
1. Σταθερά και αταλάντευτα οφείλουμε να απαιτούμε την αποκατάσταση των ονομάτων, επιθέτων, πατρωνυμίων κ.λ.π.
2. Ο αλβανικός νόμος υποχρεώνει τον ληξίαρχο για την αποκατάσταση (διόρθωση το λένε αυτοί).
3. Δεν χρειάζεται καμιά δικαστική πράξη, εκτός και αν μιλάμε για τις περιπτώσεις χοντρής αλλοίωσης
4. Η σύμβαση - πλαίσιο έχει επικυρωθεί από την Αλβανία, η οποία και οφείλει να συμμορφώνεται.
5. Να μη φοβόμαστε να ζητούμε την αποκατάσταση "μέσα". Να έχουμε τα στοιχεία μας σωστά σύμφωνα με τα αλβανικά έγγραφα και παρόμοια να κάνουμε και στην Ελλάδα.
6. Οι γονείς να γράφουν τα παιδιά τους στους τόπους καταγωγής και να μη σκύβουν το κεφάλι όταν οι εκεί υπάλληλοι θέλουν να κάνουν τα γνωστά κόλπα. Ας μη ξεχνάνε ότι η τυχόν σημερινή τους δειλεία θα δημιουργήσει προβλήματα στα παιδιά τους αύριο.
7. Ποιος είπε ότι πριν 60 ή 70 χρόνια δεν γίνονταν σεβαστό το "σίγμα"; Το αλβανικό κράτος προσπαθούσε πάντα να μας περιορίσει. Μόνον επί τζάτζη επιβλήθηκε στους πάντες η αλβανοποίηση των ονομάτων μας.

Μια χαρά τα λέτε από εδώ,προσωπικά έχει τύχει να πάω αρκετές φορές στο ληξιαρχείο της Χιμάρας
να πάρω πιστοποιητικά που χρειάζομαι και τέτοια. Το όνομα μου το γράφουν Κρισανθη.
Πόσες φορές τις είπα της υπαλλήλου να το διορθώσει, ότι ούτε εγώ δεν με αναγνωρίζω έτσι..
Ανάθεμα, άσε το επίθετο..δεν το συζητώ..αυτό που το λιγότερο αντιμετώπησα ήταν η λύσσα της ...και η τσιριχτή απάντηση ότι δεν πρόκειται ποτέ να μου το δώσει..ας κάνω ότι θέλω..για πείτε μου παλικάρια τι να κάνει ο βορειοηπειρώτης σε τέτοιες συνθήκες..αν μπορείτε πείτε μου, δεν είναι ότι μου λείπει το θάρρος προσωπικά..αλλά τι μπορείς να κάνεις;; να την καταγγείλεις στα αλβανικά δικαστήρια;;; εδώ θα γελάσω...

Δεν χρείαζεται κανένα δικαστήριο για την διόρθωση των ονομάτων.
Είναι υποχρεωμένος ο καθε υπάλληλος (πλέον και από τον Αλβανικό νόμο, με απόφαση της 29ης Απριλίου του 2004), να προβαίνει στην εν λόγω κίνηση (διόρθωση του ονόματος) με την παρουσίαση απλής ενυπόγραφης αίτησης από την πλευρά του ενδιαφερόμενου.

Για όποιον υπαλληλάκο δεν αντιλαμβάνεται ή δεν θέλει να αντιληφθει την ελληνική, μπορείτε να του δείξετε το παρακάτω.

Ligji nr 9229 dt.29.04.2004 “Për disa Shtesa dhe ndryshime në ligjin nr 8950, dt. 10.10.2002 “ Për Gjendjet Civile”, përcakton se “ndryshimi i emrit dhe i mbiemrit bëhet në librin e procesverbaleve, pas miratimit të kërkesës së shtetasit nga punonjësi i zyrës së gjendjes civile, ku ka regjistrin themeltar. Në procesverbal pasqyrohen përbërësit e gjendjes civile të shtetasit, shkaku i ndryshimit, si dhe emri e mbiemri të ndryshuar. Proçesverbali nënshkruhet nga kërkuesi, nga të gjithë pjesëtarët madhorë të familjes, të cilët e kanë përbërës të tyre emrin ose mbiemrin, kur e pranojnë ndryshimin, nga punonjësi i gjendjes civile dhe drejtuesi i zyrës së gjendjes civile, nëse ka të tillë. Emri e mbiemri të ndryshuar, si dhe numri dhe data e procesverbalit pasqyrohen në regjistrin themeltar të gjendjes civile."


...