αιμορροιδοπαθεια
Δημοσιεύτηκε: 10:34 am 08 07 2008
ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΟΠΑΘΕΙΑ
Τί είναι οι αιμορροΐδες;
Πρόκειται για μια πολύ συχνή πάθηση που αφορά το γενικό πληθυσμό. Αποτελούν " βλάβες" των αγγείων της περιοχής του πρωκτού. Κατά την εξέλιξή τους μεγαλώνουν, διογκώνονται και πρήζονται, συμπαρασύροντας τμήματα βλενογόνου του ορθού και δέρματος. Εάν ψηλαφώνται έξω από τον πρωκτό και είναι ορατές χαρακτηρίζονται ως εξωτερικές αιμορροΐδες. Εάν δεν είναι ορατές από τον πρωκτό ονομάζονται εσωτερικές.
Οφείλονται σε:
1. κληρονομικούς παράγοντες
2. στην καθιστική ζωή
3. στη χρόνια δυσκοιλιότητα
4. στην κακή διατροφή
5. στην βαριά χειρονακτική εργασία
6. στην υπετροφία του προστάτη
7. στην εγκυμοσύνη
8. στον χρόνιο βήχα
Με ποιά συμπτώματα εμφανίζονται;
Οι αιμορροΐδες εκδηλώνονται ως επώδυνη ή ανώδυνη ψηλαφητή μάζα στην περιοχή του πρωκτού, η οποία αιμορραγεί. Σπάνια πρόκειται για μεγάλη αιμορραγία. Το αίμα είναι ζωηρό κόκκινο, επαλείφει τα κόπρανα αλλά δεν αναμιγνύεται μαζί τους. Πιο σπάνια υπάρχει πόνος, εκροή υγρών από τον πρωκτό και κνησμός (φαγούρα). Σε περιπτώσεις περίσφιξης ο πόνος γίνεται πιο έντονος και συνοδεύεται από γενικότερη δυσφορία.
Πώς τίθεται η διάγνωση;
Με βάση το ιστορικό και την κλινική εξέταση (επισκόπηση και ψηλάφηση) διαγιγνώσκονται οι εξωτερικές αιμορροΐδες. Για τις εσωτερικές χρειάζεται επιπλέον να γίνει δακτυλική εξέταση και ενδοσκόπηση του πρωκτικού σωλήνα και του ορθού (ορθοσκόπηση). Επισημαίνεται ότι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ.
Ποιά είναι η θεραπεία τους;
Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει μια σειρά από συντηρητικά μέτρα:
1. εξάλειψη της δυσκοιλιότητας με την κατάλληλη δίαιτα ή με φάρμακα.
2. χρησιμοποίηση αλοιφών με τοπικό αναισθητικό.
Αν αποτύχουν τα παραπάνω μέτρα συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση των αιμορροΐδων με διάφορες μεθόδους.
Ποιές είναι οι πιο συχνές επιπλοκές τους;
1. η θρόμβωση: πρόκειται για μια εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση. Η αιμορροΐδα "γίνεται" πιο σκουρόχρωμη, πιο σκληρή, πολύ επώδυνη εξαιτίας της δημιουργίας θρόμβου ("πηγμένου" αίματος) στο εσωτερικό της. Στην πλειοψηφία των ασθενών απαιτείται υπό τοπική αναισθησία διάνοιξη της αιμορροΐδας και αφαίρεση του θρόμβου.
2. η παρατεταμένη θρόμβωση οδηγεί σε νέκρωση του δέρματος και του βλενογόνου της περιοχής, με αποτέλεσμα την δημιουργία περιεδρικού αποστήματος ή συριγγίου.
3. η χρόνια απώλεια αίματος οδηγεί σε σιδηροπενική αναιμία.
4. σπάνια μπορεί να δημιουργηθεί απόστημα στο ήπαρ (συκώτι).
ΗΛΙΑΣ Δ. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ε-ΜΑΙL: elpanousopoulos@yahoo.gr
Τί είναι οι αιμορροΐδες;
Πρόκειται για μια πολύ συχνή πάθηση που αφορά το γενικό πληθυσμό. Αποτελούν " βλάβες" των αγγείων της περιοχής του πρωκτού. Κατά την εξέλιξή τους μεγαλώνουν, διογκώνονται και πρήζονται, συμπαρασύροντας τμήματα βλενογόνου του ορθού και δέρματος. Εάν ψηλαφώνται έξω από τον πρωκτό και είναι ορατές χαρακτηρίζονται ως εξωτερικές αιμορροΐδες. Εάν δεν είναι ορατές από τον πρωκτό ονομάζονται εσωτερικές.
Οφείλονται σε:
1. κληρονομικούς παράγοντες
2. στην καθιστική ζωή
3. στη χρόνια δυσκοιλιότητα
4. στην κακή διατροφή
5. στην βαριά χειρονακτική εργασία
6. στην υπετροφία του προστάτη
7. στην εγκυμοσύνη
8. στον χρόνιο βήχα
Με ποιά συμπτώματα εμφανίζονται;
Οι αιμορροΐδες εκδηλώνονται ως επώδυνη ή ανώδυνη ψηλαφητή μάζα στην περιοχή του πρωκτού, η οποία αιμορραγεί. Σπάνια πρόκειται για μεγάλη αιμορραγία. Το αίμα είναι ζωηρό κόκκινο, επαλείφει τα κόπρανα αλλά δεν αναμιγνύεται μαζί τους. Πιο σπάνια υπάρχει πόνος, εκροή υγρών από τον πρωκτό και κνησμός (φαγούρα). Σε περιπτώσεις περίσφιξης ο πόνος γίνεται πιο έντονος και συνοδεύεται από γενικότερη δυσφορία.
Πώς τίθεται η διάγνωση;
Με βάση το ιστορικό και την κλινική εξέταση (επισκόπηση και ψηλάφηση) διαγιγνώσκονται οι εξωτερικές αιμορροΐδες. Για τις εσωτερικές χρειάζεται επιπλέον να γίνει δακτυλική εξέταση και ενδοσκόπηση του πρωκτικού σωλήνα και του ορθού (ορθοσκόπηση). Επισημαίνεται ότι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΚΤΟ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ.
Ποιά είναι η θεραπεία τους;
Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει μια σειρά από συντηρητικά μέτρα:
1. εξάλειψη της δυσκοιλιότητας με την κατάλληλη δίαιτα ή με φάρμακα.
2. χρησιμοποίηση αλοιφών με τοπικό αναισθητικό.
Αν αποτύχουν τα παραπάνω μέτρα συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση των αιμορροΐδων με διάφορες μεθόδους.
Ποιές είναι οι πιο συχνές επιπλοκές τους;
1. η θρόμβωση: πρόκειται για μια εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση. Η αιμορροΐδα "γίνεται" πιο σκουρόχρωμη, πιο σκληρή, πολύ επώδυνη εξαιτίας της δημιουργίας θρόμβου ("πηγμένου" αίματος) στο εσωτερικό της. Στην πλειοψηφία των ασθενών απαιτείται υπό τοπική αναισθησία διάνοιξη της αιμορροΐδας και αφαίρεση του θρόμβου.
2. η παρατεταμένη θρόμβωση οδηγεί σε νέκρωση του δέρματος και του βλενογόνου της περιοχής, με αποτέλεσμα την δημιουργία περιεδρικού αποστήματος ή συριγγίου.
3. η χρόνια απώλεια αίματος οδηγεί σε σιδηροπενική αναιμία.
4. σπάνια μπορεί να δημιουργηθεί απόστημα στο ήπαρ (συκώτι).
ΗΛΙΑΣ Δ. ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ε-ΜΑΙL: elpanousopoulos@yahoo.gr