Φόρουμ της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

11/07/2007
Τον κώδωνα του κινδύνου για τους άνδρες οι οποίοι είναι εσωστρεφείς και αποφεύγουν τα πολλά-πολλά με άλλους ανθρώπους κρούει μία νέα μελέτη.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι άντρες αυτοί έχουν αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν από στεφανιαία νόσο σε σύγκριση με τους πιο κοινωνικούς συνομηλίκους τους. Η μελέτη, που διήρκησε τρεις δεκαετίες, δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Αρχεία Επιδημιολογίας».

Όπως γράφουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Northwestern, στο Σικάγο, μελετώντας 2.080 άνδρες διαπίστωσαν ότι οι εσωστρεφείς που επέλεγαν την «κοινωνική αποφυγή» διέτρεχαν 40% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από έμφραγμα, εγκεφαλικό και άλλες μορφές καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με τους εξωστρεφείς συνομηλίκους τους, της ίδιας κοινωνικής θέσης.

Τα ευρήματα αυτά προστίθενται σε εκείνα που δείχνουν ότι ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μπορεί να ασκήσουν βαθιά επίδραση στην υγεία των ανδρών.

Είναι λ.χ. καλά τεκμηριωμένο πως τα εμφράγματα εκδηλώνονται συχνότερα στους άνδρες με τύπου Α προσωπικότητες, οι οποίοι τείνουν να είναι επιθετικοί, αυταρχικοί, οξύθυμοι και ανυπόμονοι.

Η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι τα ίδια ισχύουν και για όσους έχουν τύπου D προσωπικότητα, δηλαδή δυσκολεύονται να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους και γι' αυτό την αποφεύγουν όποτε και όσο μπορούν.

Οι 2.080 εθελοντές είχαν ηλικία 40 έως 55 ετών όταν δήλωσαν συμμετοχή στη μελέτη. Τριάντα χρόνια αργότερα, 404 είχαν πεθάνει από στεφανιαία νόσο και 541 από άλλες μορφές καρδιαγγειακής νόσου.

Αν και η μελέτη δεν αναζήτησε τις αιτίες της συσχέτισης καρδιαγγειακών θανάτων και εσωστρέφειας, οι επιστήμονες εικάζουν ότι οφείλεται στα αυξημένα επίπεδα του στρες.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα ντροπαλά παιδιά και ενήλικες έχουν εντονότερες από το αναμενόμενο σωματικές αντιδράσεις σε μη οικείες καταστάσεις � κυρίως ιδιαίτερα αυξημένο καρδιακό παλμό, αρτηριακή πίεση και επίπεδα των ορμονών του στρες.

Είναι επίσης καλά τεκμηριωμένο ότι ορισμένες μορφές κοινωνικών δεσμών, όπως ο γάμος και το να έχει κανείς πολλούς φίλους, ασκούν προστατευτική επίδραση εναντίον πολλών προβλημάτων υγείας.

Είναι επίσης πιθανόν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας να επηρεάζουν την υγεία αλλάζοντας τον τρόπο και τις συνήθειες ζωής, όπως την διατροφή ή την άσκηση.

Η κοινωνική απομόνωση έχει τις ρίζες της στον φόβο για οτιδήποτε δεν είναι οικείο και συνήθως εκδηλώνεται κατά την παιδική ηλικία, ακολουθώντας τον άνθρωπο έως τα βαθιά του γηρατειά.

ΠΗΓΗ: Annals of Epidemiology on line (May 25, 2007)

Μας προτρεπει ο Ηλιας να παντρευτουμε? Ε οχι, χαλασε ο κοσμος!

Σπρέι ορμόνης απαλλάσσει από τις υπερβολικές ντροπές

Η εισπνοή της ορμόνης ωκυτοκίνης, η οποία πιστεύεται ότι συμμετέχει στη σύναψη κοινωνικών σχέσεων, φαίνεται να περιορίζει το ακραίο άγχος σε άτομα που πάσχουν από κοινωνική φοβία. Στο μέλλον, η ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να συνδυάζεται με βαθιές εισπνοές.
Στο πλαίσιο της μελέτης του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, 70 ασθενείς με γενικευμένη κοινωνική φοβία έλαβαν οκυτοκίνη σε μορφή ρινικού σπρέι μισή ώρα πριν από προγραμματισμένες συνεδρίες ψυχοθεραπείας (γνωσιακή θεραπεία).
Τα προταταρκτικά αποτελέσματα, αναφέρει το περιοδικό New Scientist, υποδεικνύει ότι η ωκυτοκίνη βελτίωσε τις επιδόσεις των εθελοντών σε παιχνίδια ρόλων και αύξησε την αυτοπεποίθησή τους σε κοινωνικές επαφές έξω από το εργαστήριο.
Η ωκυτοκίνη δρα ως ορμόνη αλλά και ως νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο. Εκκρίνεται και στα δύο φύλα έπειτα από τον οργασμό, προσφέροντας χαλάρωση, ενώ στις γυναίκες απελευθερώνεται και στη διάρκεια του τοκετού και του θηλασμού. Η ωκυτοκίνη πιστεύεται επίσης ότι συμμετέχει στη δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης.
Ο Μάρκους Χάινρικς, επικεφαλής των ερευνητών, θα παρουσιάσει τη μελέτη αυτή την εβδομάδα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Νευροεπιστήμης που πραγματοποιείται στη Μελβούρνη.
Σε μια δεύτερη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Biological Psychiatry, ο Χάινρικς διαπιστώνει ότι η ωκυτοκίνη περιορίζει την αντίδραση του εγκεφάλου σε εικόνες οργισμένων, φοβισμένων ή χαρούμενων προσώπων. Η ορμόνη φαίνεται ότι καταπραΰνει την αμυγδαλή, μια εγκεφαλική περιοχή που συμμετέχει στον έλεγχο των συναισθημάτων.