Φόρουμ της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

Μα γιατι ολοι τελευταια μελαγχολουν τοσο πολυ…Εχω αρχισει να ανησυχω!!! Μηπως φταιει που δεν βρεχει???
…Η μελαγχολια ειναι γλυκια, και η τεχνη την αποζητα συχνα, αλλα ειναι ενας δρομος που κανεις δεν ξερει πως και ποτε θα ανοιχτει!

Δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα η μελαγχολία! Αντίθετα, πιστεύω ότι τα μεγαλύτερα αριστουργήματα σε όλες τις τέχνες προήλθαν από μια τέτοια κρίση. Έχει έναν παράξενο λυρισμό η μελαγχολία, που αν τον αξιοποιήσεις όπως πρέπει σε οδηγεί σε άγνωστα μονοπάτια. Κι όταν γυρίσεις, δε θυμάσαι πώς πήγες εκεί πέρα, όσο και να θες να επιστρέψεις…

Γλυκιά μου μελαγχολία…Καμιά φορά νιώθω ότι μόνο εσένα έχω στον κόσμο…

Εγω μελαγχολώ όλο τον χρόνο και μου αρέσει

Παρόλο που για τους περισσότερους το καλοκαίρι είναι συνώνυμο της χαράς, της ξενοιασιάς και της χαλάρωσης, ωστόσο υπάρχει μια σεβαστή μερίδα ανθρώπων οι οποίοι ζορίζονται ψυχικά όταν φτιάχνει ο καιρός και ειδικά το καλοκαίρι.

Ξέρουμε από επιστημονικές έρευνες ότι ο ήλιος βοηθάει τη χημεία του εγκεφάλου μας, προκαλώντας την έκλυση ουσιών που δημιουργούν το αίσθημα της χαράς. Ωστόσο, παρά το φυσιολογικό αυτό γεγονός, πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ψυχικά πεσμένοι την περίοδο του καλοκαιριού. Γιατί όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Ακριβώς επειδή το καλοκαίρι συνδέεται στο μυαλό των περισσότερων με διακοπές, ξενοιασιά και καλές παρέες, οι άνθρωποι που δεν έχουν φιλικές ή ερωτικές σχέσεις και διανύουν μια περίοδο μοναξιάς αισθάνονται μεγαλύτερη κατάπτωση και μελαγχολία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Για τα άτομα αυτά το καλοκαίρι είναι η περίοδος που κάνουν απολογισμό των συναισθηματικών δούναι και λαβείν τους, για να διαπιστώσουν ότι ο συναισθηματικός τους λογαριασμός βρίσκεται στο «μείον». Η διαπίστωση αυτή είναι οδυνηρή και όταν μάλιστα δεν υπάρχει κάποια χειροπιαστή λύση στον ορίζοντα, τα άτομα αυτά τείνουν να υποκύπτουν στην απαισιοδοξία τους και θεωρούν ότι «τίποτα καλό δεν πρόκειται να συμβεί σε μένα».

Ένας άλλος λόγος για την εμφάνιση της καλοκαιρινής μελαγχολίας είναι η κατάρριψη των ψευδαισθήσεων και των φαντασιώσεων που έχει το άτομο: όλο το χειμώνα το άτομο αυτό μπορεί να φαντάζεται ονειρικές διακοπές και αυτό να το κρατάει σε ψυχολογική εγρήγορση.

Όμως, ο λόγος για τον οποίο μιλάμε για φαντασίωση είναι ότι το άτομο αυτό μπορεί να μην έχει φιλίες, να μην κάνει προσπάθειες να ξανοιχτεί κοινωνικά, να είναι δειλό ή συναισθηματικά πληγωμένο και να περνάει περίοδο μοναξιάς αλλά, παρά την έλλειψη κοντινών του ανθρώπων να φαντασιώνεται διακοπές με μια ξένοιαστη παρέα ή ερωτικό σύντροφο -που όμως δεν υπάρχει. Όταν λοιπόν έρχεται το καλοκαίρι και συνειδητοποιεί ότι τα χειμερινά του όνειρα είναι ανέφικτα, καταρρέει ψυχολογικά και μελαγχολεί.

Ακόμα και αν δε συμβαίνει κάτι όπως το παραπάνω, για πολλούς ανθρώπους το καλοκαίρι φέρνει στεναχώρια και μελαγχολία επειδή έχουν οικονομικές δυσκολίες και δεν μπορούν να πάνε διακοπές ή να κάνουν όλα όσα θα ήθελαν.

Όταν υπάρχει κάποιος χωρισμός η πίκρα, η απογοήτευση, η αίσθηση της αποτυχίας και η μοναξιά (ακόμα και αν το χωρισμένο άτομο περιστοιχίζεται από φίλους) το καλοκαίρι φαντάζει ποιο μουντό και οι χάρες του δεν αποτελούν έλξη για τον άνθρωπο αυτό.

Και βέβαια, όταν υπάρχουν αυξημένες υποχρεώσεις, είτε στον τομέα της εργασίας είτε στον τομέα της οικογενειακής ζωής, το άτομο μπορεί να μην προλάβει να γευτεί τις καλοκαιρινές χαρές επειδή έχει εμπλακεί σε άλλα θέματα και έχει να μεριμνήσει για άλλα, δύσκολα ζητήματα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι κάτω από την πίεση το άτομο αυτό μπορεί να λυγίσει πιο εύκολα το καλοκαίρι και να μελαγχολήσει.


Ένα από αυτά τα άτομα είμαι κι εγώ.

Τι χαζομάρες γράφετε ....
Άκου κει θέμα.
Μάλλον έχετε αφραγκίες και μελαγχολείτε γι' αυτό.
Άντε να συνέρθουμε λίγο.

γιατι ολοι τελευταια μελαγχολουν τοσο πολυ....?
18-αρα η απαντηση ειναι μια και μονο μια και μιας και ειναι στην επικαιροτητα η απαντηση
λιοπον 18-αρα μελαγχολουν ολοι γιατι ειναι ''ΕΜΟ''