ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, από τους διβριώτες της Β/ΗΠ.
Δημοσιεύτηκε: 10:57 am 01 05 2006Κυκλoφόρησε από τις εκδόσεις Διόρασεις- Νταγιάκας Αλέξανδρος, το βιβλίο “Δημοτικά
Ηπειρώτικα Τραγούδια, Από Τους Διβριώτες Της Βορείου Ηπείρου” του Αιμίλιου Β. Πάντου.
Η συλλογή αυτή είναι η προσπάθεια να καταγραφούν τα δημοτικά
τραγούδια που γεννήθηκαν ή τραγουδήθηκαν στη Δίβρη της Βορείου Ηπείρου. Παρότι πηγή
καταγραφής υπήρξαν μόνο διβριώτες (γερόντισσες, γέροντες και νυ-
φάδες), το έργο αυτό αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των δη-
μοτικών τραγουδιών της Βορείου Ηπείρου και της ευρύτερης Ηπειρω-
τικής γης.
Την ύλη του βιβλίου αποτελούν 330 αυθεντικά τραγούδια (πολλά
από αυτά με τις παραλλαγές τους) που έχουν συλλεχτεί από τον Αιμίλιο με μεράκι από
το 1986 μέχρι το 2003, στο χωριό Δίβρη, αλλά και όπου αλλού
βρίσκονταν μερικοί από τους προικισμένους αιδούς του χωριού αυτού.
Επίσης, στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται αρκετές φωτογραφίες από το λα-
ογραφικό όμιλο της Δίβρης και όχι μόνο, των τραγουδιστών, νυφάδων, από γάμους,
από πανηγύρια, γιορτές, κλπ.
Η κατάταξη των τραγουδιών έγινε σε κεφάλαια, ανάλογα με τη θε-
ματογραφία. Διαχωρίζονται λοιπόν στα θρυλικά, τις παραλογές – μπα-
λάντες, τα ιστορικά, τα κλέφτικα, της ξενιτιάς, του έρωτα, του γάμου,
τα σατυρικά, τα θρησκευτικά, τα διάφορα (της δουλειάς, φυσιολατρικά
κλπ) και τέλος τα νανουρίσματα.
Ο γιατρός και Πρόεδρος της Εκπολιτιστικής Ενωσης Διβριωτών Ηλείας και εκ-
δότης του Ιστορικού-Λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»στον προλογισμό του αναφέρει:
Παρότι αυτή τη δεκαετία είμαι σε συνεχή επικοινωνία με τους αδελ-
φούς διβριώτες της Βορ. Ηπείρου, παρότι ζω από κοντά το μεγάλο πά-
θος και θαυμάζω τη δεξιοτεχνία τους στο να τραγουδούν και να χο-
ρεύουν από το μικρότερο παιδάκι ως τον γεροντότερο, δεν μπορούσα
να φανταστώ αυτό τον θησαυρό των δημοτικών τραγουδιών που έχει
στα χέρια του και μας παραδίδει ο νεαρός και λαμπρός βορειοηπειρώ-
της Αιμίλιος Πάντος.
Δεν είμαι ειδικός γύρω από το δημοτικό τραγούδι. Άλλοι θ΄ αποφαν-
θούν περί αυτού. Δι! αβάζοντας όμως τα εκατοντάδες δημοτικά τραγού-
δια που συνέλεξε ο Αιμίλιος Πάντος, αυθεντικά, γνήσια, αφτιασίδω-
τα, περιπλανήθηκα άθελά μου σε ένα ονειρικό ταξίδι ξεκινώντας από
την δική μου Δίβρη των ιερών Λαμπείων Ορέων της Πελοποννήσου
όπου κατά Όμηρον και Παυσανίαν τραγουδούσε και έπαιζε την φλογέ-
ρα του ο τραγοπόδαρος θεός Παν, έφτασα στην πρώτη γεννήτρα Δί-
βρη της λίμνης του Βουθρωτού, ανέβηκα στο Διβροβούνι της σημερι-
νής Δίβρης Β. Ηπείρου και κατέληξα στην άγνωστή μας ακόμη Δίβρη
της Κάτω Ιταλίας. Γεύτηκα την λαϊκή σοφία που εκπέμπει ο στίχος των
τρα! γουδιών, τη χάρη, την απλότητα, την πρωτοτυπία και τη μουσικό-
τητά τους.
Βρήκα μέσα στα τραγούδια αυτά την ψυχική, συναισθηματική και
πνευματική εξέλιξη ενός κομματιού του ελληνικού λαού που επιβίωνε
στους μακρούς αιώνες της σκλαβιάς άτρωτος, αναλλοίωτος και περή-
φανος. Ήταν το τραγούδι για τον διβριώτη στο πέρασμα των αιώνων
το οξυγόνο που τους κράταγε στη ζωή. Τέτοιος πλούτος τραγουδιών,
σε αριθμό και ποιότητα, ίσως να μην υπάρχει σε άλλο τόσο μικρό μέρος
της Ελλάδας εδώ και στην αλλοδαπή.
Στη σύγχρονη εποχή μας, όπου τα πάντα ισοπεδώνει ο οδοστρωτή-
ρας της ξενομανίας και η προχειρότητα του εφήμερου χυδαίου λόγου
και στίχου της αστικής υποκουλτούρας, η προσφορά της συλλογής των
τραγουδιών του Αιμίλιου Πάντου είναι ανεκτίμητη...
Ηπειρώτικα Τραγούδια, Από Τους Διβριώτες Της Βορείου Ηπείρου” του Αιμίλιου Β. Πάντου.
Η συλλογή αυτή είναι η προσπάθεια να καταγραφούν τα δημοτικά
τραγούδια που γεννήθηκαν ή τραγουδήθηκαν στη Δίβρη της Βορείου Ηπείρου. Παρότι πηγή
καταγραφής υπήρξαν μόνο διβριώτες (γερόντισσες, γέροντες και νυ-
φάδες), το έργο αυτό αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των δη-
μοτικών τραγουδιών της Βορείου Ηπείρου και της ευρύτερης Ηπειρω-
τικής γης.
Την ύλη του βιβλίου αποτελούν 330 αυθεντικά τραγούδια (πολλά
από αυτά με τις παραλλαγές τους) που έχουν συλλεχτεί από τον Αιμίλιο με μεράκι από
το 1986 μέχρι το 2003, στο χωριό Δίβρη, αλλά και όπου αλλού
βρίσκονταν μερικοί από τους προικισμένους αιδούς του χωριού αυτού.
Επίσης, στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται αρκετές φωτογραφίες από το λα-
ογραφικό όμιλο της Δίβρης και όχι μόνο, των τραγουδιστών, νυφάδων, από γάμους,
από πανηγύρια, γιορτές, κλπ.
Η κατάταξη των τραγουδιών έγινε σε κεφάλαια, ανάλογα με τη θε-
ματογραφία. Διαχωρίζονται λοιπόν στα θρυλικά, τις παραλογές – μπα-
λάντες, τα ιστορικά, τα κλέφτικα, της ξενιτιάς, του έρωτα, του γάμου,
τα σατυρικά, τα θρησκευτικά, τα διάφορα (της δουλειάς, φυσιολατρικά
κλπ) και τέλος τα νανουρίσματα.
Ο γιατρός και Πρόεδρος της Εκπολιτιστικής Ενωσης Διβριωτών Ηλείας και εκ-
δότης του Ιστορικού-Λαογραφικού περιοδικού «ΔΙΒΡΗ»στον προλογισμό του αναφέρει:
Παρότι αυτή τη δεκαετία είμαι σε συνεχή επικοινωνία με τους αδελ-
φούς διβριώτες της Βορ. Ηπείρου, παρότι ζω από κοντά το μεγάλο πά-
θος και θαυμάζω τη δεξιοτεχνία τους στο να τραγουδούν και να χο-
ρεύουν από το μικρότερο παιδάκι ως τον γεροντότερο, δεν μπορούσα
να φανταστώ αυτό τον θησαυρό των δημοτικών τραγουδιών που έχει
στα χέρια του και μας παραδίδει ο νεαρός και λαμπρός βορειοηπειρώ-
της Αιμίλιος Πάντος.
Δεν είμαι ειδικός γύρω από το δημοτικό τραγούδι. Άλλοι θ΄ αποφαν-
θούν περί αυτού. Δι! αβάζοντας όμως τα εκατοντάδες δημοτικά τραγού-
δια που συνέλεξε ο Αιμίλιος Πάντος, αυθεντικά, γνήσια, αφτιασίδω-
τα, περιπλανήθηκα άθελά μου σε ένα ονειρικό ταξίδι ξεκινώντας από
την δική μου Δίβρη των ιερών Λαμπείων Ορέων της Πελοποννήσου
όπου κατά Όμηρον και Παυσανίαν τραγουδούσε και έπαιζε την φλογέ-
ρα του ο τραγοπόδαρος θεός Παν, έφτασα στην πρώτη γεννήτρα Δί-
βρη της λίμνης του Βουθρωτού, ανέβηκα στο Διβροβούνι της σημερι-
νής Δίβρης Β. Ηπείρου και κατέληξα στην άγνωστή μας ακόμη Δίβρη
της Κάτω Ιταλίας. Γεύτηκα την λαϊκή σοφία που εκπέμπει ο στίχος των
τρα! γουδιών, τη χάρη, την απλότητα, την πρωτοτυπία και τη μουσικό-
τητά τους.
Βρήκα μέσα στα τραγούδια αυτά την ψυχική, συναισθηματική και
πνευματική εξέλιξη ενός κομματιού του ελληνικού λαού που επιβίωνε
στους μακρούς αιώνες της σκλαβιάς άτρωτος, αναλλοίωτος και περή-
φανος. Ήταν το τραγούδι για τον διβριώτη στο πέρασμα των αιώνων
το οξυγόνο που τους κράταγε στη ζωή. Τέτοιος πλούτος τραγουδιών,
σε αριθμό και ποιότητα, ίσως να μην υπάρχει σε άλλο τόσο μικρό μέρος
της Ελλάδας εδώ και στην αλλοδαπή.
Στη σύγχρονη εποχή μας, όπου τα πάντα ισοπεδώνει ο οδοστρωτή-
ρας της ξενομανίας και η προχειρότητα του εφήμερου χυδαίου λόγου
και στίχου της αστικής υποκουλτούρας, η προσφορά της συλλογής των
τραγουδιών του Αιμίλιου Πάντου είναι ανεκτίμητη...